Blog ကဗ်ာ...

Blog ကဗ်ာ

Blog Day တဲ့
မေလးက ဒီလိုေလးေရးခိုင္းတယ္…
Blog Day ဆိုမွ
Blog ဆိုတာဘာလဲ
Blog မွာဘာေတြေရးေနၾကလဲ
“ငါ” ဖြဖြေလးေတြးၾကည့္တယ္ ....၊

Blog ဆိုတာဟာ....
IT နည္းပညာေတြ မွ်ေ၀ေပးေနတဲ့
ITဖတ္စာအုပ္တစ္အုပ္.....ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္......
သိတဲ့လူေတြေျပာတဲ့အတိုင္း
မသိတဲ့လူေတြက ...
HTML ေတြကို edit လုပ္ေနၾကမယ္.......၊

Blog ဆိုတာဟာ....
စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာေတြအတြက္
ေလ့က်င့္ေရးကြင္းတစ္ခု ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္.....
ကဗ်ာေတြသီ စာေတြဆီလုို ့...
လွလွပပေလး ေရးဖြဲ ့ေနၾကမယ္ ......၊

Blog ဆိုတာဟာ...
စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြခ်က္ျပဳတ္.....
မီးဖိုေခ်ာင္တစ္ခု.....ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္....
ခ်က္ျပဳတ္နည္းေတြ ေ၀ငွ

ဟင္းခ်က္နည္းစာအုပ္ေတြေတာင္လက္မိႈင္ခ်ရမယ္.....၊

Blog ဆိုတာဟာ....
ခရီးသြားမွတ္တမ္းေလးတစ္ခု .... ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္....
ဓါတ္ပံုျပခန္းေလးတစ္ခု .....ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္.....
မိသားစုကမာၻေလးတစ္ခု ......ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္.....
Blog ဆိုတာ ......ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္မယ္ .....
ေရာခ်င္ရာေတြေရာထားတဲ့
အသုတ္စံုဗန္းေလးတစ္ဗန္းျဖစ္ေနလိမ့္မယ္.....၊

ငါ့အတြက္ေတာ့
ေလးမ အတြက္ေတာ့
Blog ဆိုတာဟာ....
( ဗိသုကာဆန္ဆန္ေျပာရရင္)
အေပါက္ေလးတစ္ေပါက္ပါပဲ.....၊

ငါ ၀င္ခ်င္၀င္မယ္....
ထြက္ခ်င္ ထားခဲ့မယ္....
တစ္ခုပဲ ငါစိုးရိမ္တယ္....
၀င္လာတုန္းက ေပါ့ေပါ့ေလးပဲ
ျပန္အထြက္မွာ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ ့ ေလးေနမွာစိုးတယ္......၊

Blog အေပါက္ေလးကေန
သူတို ့အေတြးေတြ ၀င္လာတယ္....
ငါ့အေတြးေတြထြက္သြားၾကတယ္ ...
တစ္ခုဘဲ ငါစိုးရိမ္တယ္....
သူတို ့အေတြးေတြနဲ ့ ငါေႏြးေထြးခဲ့ပါတယ္....
ငါ့အေရးေတြနဲ ့ သူတို ့ေအးခဲသြားမွာစိုးတယ္.....၊

Blog ဆိုတာဟာ...
ငါစိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္လဲျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.....
ႏွစ္ရွည္လား.....နွစ္တိုလား....
ဘယ္လိုသစ္ပင္လဲ.....ငါမသိပါဘူး....
ဒါေပမယ့္ ....သစ္ပင္ေတာ့သစ္ပင္ပါပဲ.....

ဒီလိုနဲ ့
ဒီလိုနဲ ့

....

August ဆိုတဲ့....လတစ္လကို
Blog သစ္ပင္ နဲ ့စလို ့
Blog ကဗ်ာနဲ ့ နုတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္.....

Blogsphere ၾကီး အဓြန္ ့ရွည္လို ့....
August 31 ေတြ မွန္မွန္လည္ပတ္ေနပါေစ.......။ ။

ကိုဘုရင့္ေနာင္Blog day အမွတ္တရ တစ္ခုခု ေရးေပးပါရွင္....။

တစ္ေက်ာ့ နွစ္ေက်ာ့ … ေတးကိုသီ …

“ေမာင္ေလးေရ … ထပါေတာ့ … ေရာင္နီလာလွေပါ့ … ညီမေလးေရ … ထပါေတာ့ … ေရာင္နီလာလွေပါ့ …”
ေမာင္ေလးေရ … ထေတာ့ေလ … ထပါေတာ့ … အိပ္ေပ်ာ္မေနပါနဲ ့ေတာ့ … ၊ ညီမေလးေရ … ထပါေတာ့ … အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မေနပါနဲ ့ေတာ့ … ၊ ေရာင္နီလာေနျပီ … အခ်ိန္က်ေနျပီ … ေမာင္ေလးတို ့ … ညီမေလးတို ့ ထသင့္ျပီ …၊ ေရာင္နီလာလို ့ ထရမွာလား… ေမာင္ေလးတို ့ ညီမေလးတို ့နိုးထလို ့… ေရာင္နီလာမွာလား …ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ... ေရာင္နီနဲ ့ ...မင္းတို ့နိုးထခ်င္း …ဒြန္တြဲေနသင့္တယ္ မဟုတ္လားဟင္...။

“တစ္ေက်ာ့ နွစ္ေက်ာ့ … ေတးကိုသီ … ငွက္က်ားနႈတ္ပလီ …”

ၾကက္ဖတြန္လို ့ ...ငွက္ကေလးေတြ ေတးသီလို ့... က်ီကီ်က်ာက်ာနဲ ့... မင္းတို ့ကို နိႈးေနၾကျပီေလ …၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကတုန္းလား …၊ ငွက္က်ားေလး ေတးပလီေနရတာ တစ္ေခါက္မကေတာ့ဘူးေလ… အခါခါေက်ာ့ ေနရရွာတယ္… ။

“ ကၽြန္မတို ့ငယ္ငယ္ … မိရယ္ဖရယ္ … ဘ၀၀ယ္ ... စံုစံုညီညီ …”

တို ့ေတြငယ္ငယ္တုန္းက တို ့ေတြအိမ္မွာ အေဖရယ္အေမရယ္ တို ့ေမာင္နွမေတြရယ္ … ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စံုစံုညီညီနဲ ့၀ိုင္းဖြဲ ့စားခဲ့တဲ့ ထမင္း၀ိုင္းေလးကို တမ္းတမိတယ္… အေ၀းေရာက္ေနတဲ့ … ေမာင္ေလး…ညီမေလးေတြရယ္ …၊ စည္းစည္းလံုးလံုးနဲ ့… ျပသနာေတြကို အတူေျဖရွင္း … တမိုးတည္းေအာက္မွာ တေရတည္းေသာက္ခဲ့ဲၾကတာကို မွတ္မိေသးရဲ့လား … ၊ တို ့အိမ္ကို ရန္စလာတဲ့သူေတြကို အေဖကဓါးဆြဲလို ့ … ေမာင္ေလးကတုတ္ကိုင္ျပီး ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကေတာ့ အေမနဲ ့ တို ့ညီမေတြက ေနာက္ကေနခါးေထာက္လို ့ အားေပးခဲ့ၾကေတာ့ သူတို ့ထြက္ေျပးကုန္ၾကတယ္ေလ …၊ အခုေတာ့ တို ့ေမာင္နွမေတြ တေျမဆီေ၀း မင္းတို ့ေတြက အေ၀းၾကီးမွာဆိုေတာ့ အေဖတို ့အေမတို့ရဲ့အေမြ ...တို ့အိမ္ေလးယိိုင္နဲ ့ အိုေဟာင္းလို ့ ေရာင္းစားခံရေတာ့မယ္ ….၊ အျမန္ျပန္လာပါေတာ့ … ေမာင္ေလး … ညီမေလးတို ့ရယ္ … ။

“ ကၽြန္ေတာ္တို ့… ကၽြန္မတို ့ေလ… ကၽြန္ေတာ္တို ့… ကၽြန္မတို ့ေလ …ခ်စ္ေလသူကို ခ်စ္ေလသူကို …ကိုယ္ကတဖန္ ျပန္လည္ခ်စ္တတ္ၾကပါေစသည္…ဘ၀ေတးဆိုရင္ ခဏေလး...မဆိုခ်င္…ေက်ာ့ေက်ာ့လြင္မွ အသြင္လွပါေလမည္ … ”

ေမာင္ေလး… ညီမေလးတို ့ေရ … ရန္ကိုရန္ခ်င္းမတံု ့နွင္းၾကရဘူးေနာ္ … ၊ ကိုယ့္ကိုခ်စ္တဲ့သူေတြကို ကိုယ္ကျပန္ေပးဆပ္နိုင္ရမယ္ … ၊ ရန္သူကိုလဲ မိတ္ေဆြဖဲြ ့နိုင္ရမယ္ေနာ္ … ဒါမွ မင္းတို ့ဘ၀ … အားလံုးဘ၀ …သာယာေအးခ်မ္းလိမ့္မယ္…၊လူ့ဘ၀ဆိုတာ ခဏေလးေပမယ့္ တို့ေတြသီေၾကြးရတဲ့ သီခ်င္းေတြက အမ်ားၾကီးပါ….၊ ေပ်ာ္စရာ …ငိုစရာေတြနဲ ့…သံစဥ္ေတြ အခါခါေက်ာ့ေနရမယ့္ ေလာကၾကီးမွာ တနပ္စားေတာ့ ေတြးလို ့မျဖစ္ဘူးေနာ္ …၊ လွပတဲ့သီခ်င္းေလးေတြ အခါခါေက်ာ့နိုင္ဖို ့ အတူတူေရးစပ္ၾကပါစို ့ေနာ္ …။

“ မုန္းေတးတစ္ခါေက်ာ့လွ်င္ … ခ်စ္ေတး…တစ္ခါ…နွစ္ခါ…သံုးခါ…ေလးခါ …အခါခါေက်ာ့ေစခ်င္ပါသည္ … …အခါခါေက်ာ့ေစခ်င္ပါသည္ …”

ေမာင္ေလး…ညီမေလးတို ့ေရ ….တစ္ခါမုန္းဖူးရင္ အခါခါျပန္ခ်စ္နိုင္ဖို ့ၾကိဳးစားပါ … ၊ တစ္ခါယူဖူးရင္ အခါခါျပန္ေပးနိုင္ဖို ့ စဥ္းစားပါ …၊ တစ္ခါမွားဖူးရင္ အခါခါ အမွန္သိနိုင္ဖို ့ အားထုတ္ပါ …. ။

“ေမာင္ေလးေရ … ထပါေတာ့ … ေရာင္နီလာလွေပါ့ … ညီမေလးေရ … ထပါေတာ့ … ေရာင္နီလာလွေပါ့ …”
……….
……….
“တစ္ေက်ာ့ …. နွစ္ေက်ာ့ …ေက်ာ့ေက်ာ့…. ေတး….ကိုသီ … ”

“အပယ္ရတနာ” ၏ ဖြင့္ဟ ၀န္ခံခ်က္…

ပုဂံမွဇာတ္လမ္းမ်ား(သို ့) မွတ္တမ္းမ်ား (၂) ။ ။

ဘုရား… ဘုရား…. ရက္စက္လွခ်ည္လား…. ေမာင္ဘုရားရယ္… ၊
ေမာင္ေတာ္ဘုရားဟာ … ေရႊအိမ္သည္ရဲ့ ဖခင္အရင္းပါ … ၊ ထြက္ျပီးသားဆင္စြယ္ ျပန္၀င္ရိုးထံုးစံ မရိွသလို ... မင္းတို ့ရဲ့ စကားဟာလဲ .... ျပင္ရိုးထံုးစံ မရိွဘူးဆိုတာ…. နွမေတာ္…. နားလည္ပါတယ္….ေမာင္ေတာ္ရယ္….. ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီစကားကိုေတာ့ ျပင္လိုက္ပါ … ေမာင္ေတာ္ရယ္… ၊ ျပင္ေပးပါ…. ေမာင္ေတာ္မင္းျမတ္ရယ္…. ၊ ေရႊအိမ္သည္ရဲ့ ဖခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ ့…. အပယ္ရတနာရဲ့ ခင္ပြန္းတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ …. ဇနီး နဲ ့ သမီးကို ငဲ့ညွာသနားတဲ့အေနနဲ ့.... ျပင္ေပးေတာ္မူလွည့္ပါဘုရား ....၊ ဒီအမိန္ ့ေတာ္ကိုျဖင့္ ႏွမေတာ္ မၾကားခဲ့ဘူးလို ့…မွတ္ယူလိုက္ပါရေစ……ေမာင္ေတာ္ရယ္…..။ ေမာင္ေတာ္မင္းျမတ္ကို နွမေတာ္ အျမဲ ပါရမီျဖည့္ခဲ့တာ .... ေမာင္ေတာ္သိပါတယ္ ... ။
ပသီမင္းသား ပဋိကၡရား နဲ ့ သမီးေတာ္..... ေမတၱာမွ်စဥ္အခါက .... ေမာင္ေတာ္ေစခိုင္းစရာမလိုဘဲ ...က်န္စစ္မင္းၾကီးရဲ့ မိဖုရားေခါင္ၾကီး အေနနဲ ့.....၁၈ နွစ္အရြယ္ ေရႊအိမ္သည္ ကို ....မိန္းမသားခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ကို ..... ေဘးခ်ိတ္ျပီး ....နိုင္နင္းစြာ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တာကို .... ေမာင္ေတာ္အသိပါ ....။ မစားနိုင္မေသာက္နိုင္ ... တမိႈင္မိႈင္တေတြေတြနဲ ့ ... သလြန္ေပၚေခြေနရာက ...လန္းဆန္းစျပဳကာစ သမီးငယ္ေလးကို ....“ေစာယြန္း”နဲ ့ လက္ဆက္ေစမယ္ဆိုတာကေတာ့ ....နိွပ္စက္ရာမက်ေပဘူးလား ... ဘုရာ့ .....။ “ေစာယြန္း” ဆိုတာ ေျခတစ္ဖက္ မသန္ဘူးေလ.....ဘုရာ့ ... ၊ နွမေတာ္မွာ သူတစ္ပါးရဲ့ အားနည္းခ်က္ကို ....ကဲ့ရဲ့ နွိမ့္ခ်လိုတဲ့ စိတ္မရိွပါဘူး ...ဒါေပမယ့္ ... တပင္တိုင္ျမနန္းမွာ ... ယင္ဖိုေတာင္မသန္းေစဘဲ စံစားေစခဲ့တဲ့ .... ၊ ဖခင္ရဲ့ထက္ျမက္မႈ ... မိခင္ရဲ့ သိမ္ေမြ ့မႈေတြ နဲ ့ .... ေရႊအဆင္းလုိ တင့္တယ္လွတဲ့ .... သမီးေတာ္ေလးကို... လက္ရံုးရည္ ....နွလံုးရည္ ျပည့္၀တဲ့ ... သူရဲေကာင္းနဲ ့ လက္ဆက္ေပးခ်င္တာကေတာ့ ... မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ့ အတၱပါ ... ေမာင္ေတာ္ရယ္ ....။ ေနာက္ထပ္စဥ္းစားစရာက.... “မိ်ဳးေစ့မမွန္ ပင္မသန္” တဲ့ .... ။ “ေစာယြန္း” ရဲ့ ဖခင္က “ေစာလူးမင္္း” ေလ... ဘုရာ့ .....၊ အရည္အခ်င္း တစ္စက္မွ မရိွတဲ့မင္း .... ေမာင္ေတာ့္အေပၚ အျမဲ မေကာင္းၾကံခဲ့တဲ့မင္း ..... ရန္သူ ့လက္တြင္းက ကယ္ထုတ္လာတာေတာင္ .... မယံုမၾကည္နဲ ့.... “ က်န္စစ္သား ငါ့ကိုခိုးပါတယ္ ” လို ့..... ေအာ္ခဲ့လို ့ ေမာင္ေတာ္ေတာင္ အသက္လုျပီး ျပန္ေျပးခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား .....။ ဒီလိုဆိုေတာ့ “ေစာယြန္း” ဟာ အေနာ္ရထာမင္းျမတ္ရဲ့ ေျမးမို ့.... အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ မ်ိဳးေစ့ပါလို ့..... ေမာင္ေတာ္က နွမကို ေျဖာင္းဖ်ေပဦးမယ္ ... ။ အေဖနဲ ့ အဖိုး ဘယ္သူ ့ေသြးကပိုနီးမလဲ လို ့သာ .... နွမေတာ္ ေမးပါရေစေတာ့ ...။ မိန္းမဆိုတာ ေယာက်္ားေတြကို .....ပံ့ပိုးေပးဖို ့ လူျဖစ္လာရတာမဟုတ္ေပမယ့္... ဇနီးဆိုတာကေတာ့ သူ ့ဘ၀ကို .... ခင္ပြန္းအတြက္လို ့ .... မွတ္ယူထားၾကသူမ်ား ျဖစ္ေလေတာ့ .... ရတနာတို ့ သားအမိမွာ .... ေမာင္ေတာ္ စီမံတာ နာခံၾကရမွာပါ .... ။ ျပည့္ရွင္မင္းရဲ့ အမိန္ ့ကို .... ကလန္ကဆန္ မလုပ္ ၀ံ့သလို ... အေျမာ္အျမင္ၾကီးတဲ့ .... ခင္ပြန္းရဲ့ အစီအမံကို ... ဇနီးေကာင္းပီသစြာနဲ ့ .... ေခါင္းညိတ္လက္ခံပါ့မယ္ ... ဘုရာ့ .....။ တစ္ခုေတာ့ ဖြင့္ဟလိုက္ပါရေစ .... က်န္စစ္မင္းရဲ့ မိဖုရားေခါင္ၾကီး အေနနဲ ့ .... ေမာင္ေတာ္ရဲ့ အေျမာ္အျမင္ၾကီးမားမႈကို .... ေထာက္ခံ အားေပး ....ဂုဏ္ယူ ေက်နပ္နိုင္ေပမယ့္ ..... ေရႊအိမ္သည္ရဲ့ မိခင္ “အပယ္ရတနာ” အေနနဲ ့.... ေမာင္ၾကီးက်န္စစ္ရဲ့ ဇနီးတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ေတာ့ .... ေမာင္ဘုရားရဲ့ စီမံမႈကို .... လံုး၀ .... မေက်နပ္ပါဘူး ...ဘုရာ့ ....။ ။

မွတ္ခ်က္ ။ ။ အျဖဴေရာင္အေတြး ....မိန္းမသားအေတြးသက္သက္သာ ...။

“ေလးမ” … ရွင္းလင္းပြဲ (ဒု)

၃။ Blog တြင္သံုးထားေသာ အေရာင္မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ …………………………………..
“ေလးမ” တြင္ အေရာင္စြဲမရိွပါ … အၾကိဳက္ဆံုးအေရာင္ … အမုန္းဆံုးအေရာင္ ဟူ၍ မရိွပါ …။ “ေလးမ” အေရာင္အားလံုးကို ….. ခ်စ္သည္ … စိတ္၀င္စားသည္ … ။ အေရာင္တိုင္းတြင္ သူ ့တန္ဖိုးနွင့္သူရိွသည္ … အစြမ္းကိုယ္စီရိွၾကသည္ … ထို ့ေၾကာင့္ အေရာင္အားလံုးကို …. တန္ဖိုးထားသည္ … ။ သို ့ေသာ္ …. “ေလးမ” ၏ အသံုးအေဆာင္အမ်ားစုသည္ ….. နည္းမိ်ဳးစံုျဖင့္ ျပာေနၾကသည္ … ။ “ေလးမ” ေက်ာင္းသူဘ၀က ….. စာေမးပြဲေျဖလွ်င္ ….. jury ၀င္လွ်င္ ….. အျပာေရာင္ ၀တ္စံုျဖင့္ …. ၀င္ေလ့ရိွသည္ …။ အျပာေရာင္သည္ “ေလးမ” ကို ကံေကာင္းေစသည္ဟု …. မသိစိတ္တြင္ မွတ္သားထားခဲ့သည္ ။ ထိုမသိစိတ္က လႊမ္းမိုးဦးေဆာင္ ေနေသာ အခိ်န္မ်ားတြင္ …. “ေလးမ”၏ အသံုးအေဆာင္မ်ား …. ျပာသြားၾကသည္ … ။ ထို ့ေၾကာင့္ “ေလးမ”၏ Blog တြင္ ျပာေသာအေရာင္မ်ား …. ပါ၀င္လာၾကသည္ … ။ ျမန္မာျပည္ ဗိသုကာဘြဲ ့ ၀တ္စံု၏ လိုင္းၾကိဳးသည္ …. ခဲေရာင္ ဟုေခၚေသာ ….. မီးခိုးေရာင္ျဖစ္သည္ … ။ ထို ့ေၾကာင့္ ခဲေရာင္သည္ …. ဗိသုကာတို ့ ပိုင္ဆိုင္ေသာ အေရာင္ဟု….. သတ္မွတ္ကာ ေက်ာင္းသူဘ၀ကတည္းက ….. ခဲေရာင္ကို မိမိနွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အေရာင္ဟု ….. စြဲလန္းေနခဲ့သည္ …။ ထိုမီးခိုးေရာင္သည္ …. ဗိသုကာ “ေလးမ” ၏ Blog တြင္ …. ေနရာတေနရာ ရခဲ့သည္ … ။ ဤသို ့ျဖင့္…. အျဖဴ ၊ အျပာ ၊ မီးခိုးေရာင္မ်ားျဖင့္ ….. အေျခခံဖြဲ ့စည္းထားေသာ …. အခြံတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့သည္ … ။

၄။ Blog ေရးသူတိုင္း လုပ္ေလ့ရိွသည့္အတိုင္း “ေလးမ” ၏ post မ်ားကို က႑မ်ားခြဲ၍ Label မ်ားတပ္ထားခဲ့သည္ … ။
2 in 1 style - ကဗ်ာ တလွည့္ စာတလွည့္ ေရးသားထားေသာ စာမ်ား......၊
Analysis - ေလ့လာဆန္းစစ္မႈဆိုင္ရာ စာမ်ား ......၊
Architecture - ဗိသုကာ ပညာရပ္နွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနေသာ စာမ်ား......၊
Cartoons - ကေလးမ်ားၾကိဳက္ေသာ .... ေလးမ ၾကိဳက္ေသာ စာရုပ္စံုမ်ား .....၊
Flower - ပန္းစကား (သို ့) ပန္းမ်ားနွင့္ စကားေျပာၾကည့္ျခင္း ......၊
Link to the past - အတိတ္သို ့ ခ်ိတ္ဆက္ျခင္း ....(သို ့) တမ္းတျခင္း ......၊
News - သတင္း .....၊
Poem - ကဗ်ာ......၊
Preface - အမွာစကား .....၊
Seasonal Post - ရာသီစာ .....၊
Tag - ခင္မင္မႈျဖင့္ သူတို ့တက္ သမွ်.....၊
That's what I wanna say - ေျပာခ်င္ေသာ စကားမ်ား .....၊
Thinking from History - ရာဇ၀င္ထဲမွ အေတြးစမ်ား (သို ့) သမိုင္းကေပးေသာအေတြးမ်ား.....၊
Thinkings from novels - ၀တၳဳဖတ္ျပီး က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ အေတြးစမ်ား .....၊
Thinkings from story - အေတြးေပးေသာ ပံုျပင္မ်ား .....၊
Wondering - ဟိုေတြး .....ဒီေတြး ....ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္ေနေသာအခါ ေရးမိေသာ စာမ်ား ....၊

ေဖာ္ျပပါအတိုင္း က႑မ်ားခြဲ၍ ေရးသားခဲ့သည္ .....။ .....balar....balar...balar....။

ရွင္းလင္းပြဲကို သန္းေခါင္ေက်ာ္အခ်ိန္တြင္ လက္ခုပ္တီး၍ နိဂံုးခ်ဳပ္ျပီးသကာလ ၾကြေရာက္လာၾကေသာ ျပည္တြင္းျပည္ပမွ blogger မ်ားသည္ “ေလးမ” ခင္းက်င္းျပသထားေသာ ဓါတ္ပံုမ်ားနွင့္ မွတ္တမ္းမ်ားကို ၀တ္ေက်တန္းေက် ၾကည့္ရႈ၍ ျပန္သြားၾကပါသည္ .....။ ။

သတင္းေထာက္ “ေလးမ”

P.s . ေနာက္တခါအေျပာင္းအလဲ လုပ္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္လဲ ယခုကဲ့သို ့ ရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ခ်င္လုပ္မယ္ .... မလုပ္ခ်င္ မလုပ္ဘူး ဟု .... “ေလးမ” မွ တိက်စြာေျပာၾကားသြားပါသည္ ....။

“ေလးမ” … ရွင္းလင္းပြဲ(ပ)

Virtual World မွ “ေလးမ” မွ သူမ၏ Blog နွင့္ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းပြဲတစ္ရပ္ျပဳလုပ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း “ေလးမ”၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရိွသူ “ေလးမ” မွ သတင္းေပးလာေသာေၾကာင့္ သတင္းေထာက္ “ေလးမ” မွ သြားေရာက္ စပ္စုခဲ့သည္မ်ားအား အမ်ားသိေစရန္ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္ …။

ေနရာ - www.layma-layma.blogspot.com …၊
အခ်ိန္ - ညအခ်ိန္ …၊
ရွင္းလင္းသူ - အမည္မေဖာ္လိုသူ “ေလးမ” …၊
တက္ေရာက္သူမ်ား - ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ဘေလာက္ဂါၾကီးမ်ား ၊ ဘေလာဂီၾကီးမ်ား နွင့္ သတင္းေထာက္ “ေလးမ” … ၊
အေကၽြးအေမြး - အေတြးမ်ားဆူပြက္လာလွ်င္ ခပ္ေသာက္နိုင္ရန္ လက္ဖက္ေျခာက္ပုလင္း အဆင္သင့္ထားေပးမည္ …. ၊
ရွင္းလင္းပြဲက်င္းပရသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ - “ေလးမ” အသစ္လဲလိုက္ေသာ အခြံနွင့္ပတ္သက္၍ လူအမ်ား ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိေစရန္ ၊ post မ်ားအတြက္ ေပးထားေသာ label မ်ားနွင့္ပတ္သက္၍ “ေလးမ” ၏ သေဘာထားအမွန္ကို လာလည္သူမ်ား သေဘာေပါက္နိုင္ေစရန္… ၊
အထူးသတိေပးခ်က္ - တက္ေရာက္လာသူမ်ားအေနျဖင့္ သိလိုသည္မ်ားကို comment တြင္ လြတ္လပ္စြာေမးျမန္းနိုင္သည္ …၊ သို ့ေသာ္ “ေလးမ” အၾကပ္ရိုက္ေစမည့္ ေမးခြန္းမ်ိဳး လံုး၀ေမးျမန္းခြင့္မျပဳ … ေမးျမန္းခဲ့လွ်င္ “ မဟုတ္ပါဘူး ” ဟူေသာ စကား ေလးလံုးမွလြဲ၍ အပိုေျဖၾကားျခင္းျပဳမည္မဟုတ္ … ၊

ရွင္းလင္းခ်က္မ်ား
၁။ “ေလးမ” အရင္တုန္းက အသင့္ရိွျပီးသား banner ကိုသံုးပါသည္… ။ ယခုအခါ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး၏ ေျမွာက္ေပးမႈေၾကာင့္ မညေလးထံမွ ဖတ္ရႈရေသာ banner တြင္ ပံုထည့္သည့္နည္းအတိုင္း ပံုတစ္ပံု ေကာက္ထည့္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုင္ banner ေလးနွင့္ျဖစ္သြားပါသည္…။

၂။ ဆက္လက္ ၍ ေရြးထည့္ထားေသာ ပံုနွင့္ပတ္သက္၍ အက်ယ္တ၀င့္ အက်ဥ္းခ်ံဳးရွင္းလင္းသြားပါမည္ …။ ေရာင္စံုခဲတံမ်ားနွင့္ ေရးျခစ္ျပီးသား အျဖဴေရာင္ စာရြက္ကို
ေတြ ့ေအာင္ရွာပါသည္ … ေတြ ့ပါသည္ … ကူးထည့္လိုက္ပါသည္ … ။ အျဖဴေရာင္စာရြက္မွာ “ေလးမ”၏ ခံယူခ်က္ကို ကိုယ္စားျပဳပါသည္ … တနည္းအားျဖင့္ “ေလးမ” ၏ စာမ်က္နွာသည္ ဓါတ္ျပယ္ေနေသာ အျဖဴေရာင္ စာမ်က္နွာဟု ဆိုလိုသည္ ….။ ေရာင္စံုခဲတံမ်ားသည္ အေတြးေရာင္စံုကို ရည္ညႊန္းပါသည္ … အေၾကာင္းအရာ တစ္မိ်ဳးတည္း … ရည္ရြယ္ခ်က္ တစ္မိ်ဳးထဲ မေတြးပါ ….မေရးပါ … အေရာင္ေတြ စံုခ်င္ပါသည္ ….။ ေရးျခစ္ျပီးသားကို ရွာ ထားရျခင္းမွာ ... ေရးျပီးသြားခဲ့ျပီ … အေရာင္စံု ျခယ္ျပီးသြားျပီဟု ဆိုလိုသည္ …. ေရးဆြဲထားသည့္ ေရာင္စံုလိုင္းမ်ားမွာ ဒီဇိုင္းတစ္ခု အေနျဖင့္ ပီပီျပင္ျပင္မရိွ …. တနည္းအားျဖင့္ အဆံုးမရိွေသာ မ်ဥ္းေကြးမ်ား ….၊ ဆက္ဆြဲေနဦးမည့္ မ်ဥ္းေကြးမ်ား…ျဖစ္သည္ ….။ မ်ဥ္းေျဖာင့္မဟုတ္ေသာ မ်ဥ္းေကြးမ်ားသည္ rigid မဟုတ္သည့္ flexible အသြင္ကို ေဆာင္သည္ ….။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္

ညစ္ ရင္ … ေလ ရင္ … ဓါတ္က်ရင္ …

သူငယ္ခ်င္းက ေျပာတယ္
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ “ေလ” ေနလို ့
ခဏေလာက္
လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္လိုက္ဦးမယ္တဲ့...
ငါလဲမင္းလိုပဲ
စိတ္ေတြ “ေလ” တဲ့အခါ
ဂ်င္းဂ်ာကင္ေလး ထပ္လို ့
လမ္းမေပၚ ေျပးထြက္ခ်င္လိုက္တာ... ။

စိတ္ညစ္ရင္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လိုက္ရတာ အေကာင္းဆံုးပဲ... လမ္းေပၚမွာ ကားမပါဘဲ ေလွ်ာက္သြားရင္း ေလေကာင္းေလသန္ ့ေတြ တ၀ၾကီးရွဴသြင္းရင္း စိတ္ညစ္စရာေတြကို တ၀ၾကီးျပန္မႈတ္ထုတ္လိုက္ရရင္ ေပါ့သြားမွာပဲ.....။ လူးလာလႈပ္ရွား ရုန္းကန္ေနၾကရတဲ့ လမ္းေပၚက ဘ၀ေတြကိုေတြ ့ရင္ ကိုယ့္ဒုကၡက ေသးေသးေလး ျဖစ္သြားေကာင္း ျဖစ္သြားနိုင္တယ္ ... ေပ်ာ္စရာျမင္ကြင္းေတြကို ေတြ ့ရင္လဲ အေပ်ာ္ေတြ ကူးစက္သြားနုိင္တယ္ ... သတိထားၾကည့္တတ္ရင္ ရယ္ေမာစရာ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကိုလဲ ေတြ ့ရမယ္... ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ လမ္းမ်ားမ်ားေလွ်ာက္ျပီး အိမ္ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါ ေမာေမာနဲ ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားနိုင္တယ္ ... ။ အေတြးေတြ နွိပ္စက္ခြင့္ မရေတာ့ဘူး ...။ ( လမ္းေလွ်ာက္ထြက္မယ္ဆိုရင္ အေႏြးအက်ီၤေလး ေဆာင္သြားဖို ့ေတာ့ မေမ့နဲ ့ေနာ္ .... )

သူငယ္ခ်င္းက ေျပာတယ္
စိတ္ညစ္ရင္ ဖတ္ပစ္တယ္
ကာတြန္းေတြ တဲ့ ...
ငါလဲ မင္းလိုပဲ
ညစ္ေနတဲ့ အခါ
အသစ္ေတြ လိုက္ရွာလို ့
ဖတ္ပစ္ခ်င္လိုက္္တာ ...။

စာဖတ္ျခင္းသည္ ေကာင္းေသာအေလ့အက်င့္ျဖစ္လို ့ ဒီနည္းနဲ ့ စိတ္ညစ္တာသက္သာေအာင္ လုပ္တာလဲ ေကာင္းတာပဲ.....။ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ကာတြန္းဖတ္ျပီး ရယ္ေမာလိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ေပါ့သြားနုိင္တယ္.... ခက္တာက ကာတြန္းတုိုင္းသည္ ဟာသမဟုတ္.....ရယ္စရာမေကာင္း....။ Online ရရင္ Blog ေတြလိုက္ဖတ္ေနရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္....။ အျပင္မွာ နာမည္ရေနတဲ့ စာေရးဆရာေတြရဲ့ အေရးေတြ.... အေတြးေတြနဲ ့ပတ္သက္လို ့ ခ်က္ခ်င္းေကာက္ခ်က္ဆြဲ..... ေဆြးေႏြးလို ့ မဲေပးလို ့ မရဘူး.....ရခဲ့ရင္ေတာင္ သူတို ့စာေတြကို
ေ၀ဖန္သံုးသပ္ဖို ့ ေတာ္ရံုလူမ၀ံ့ရဲပါဘူး....။ သူတို ့ ဘယ္လိုျပန္ေဆြးေႏြးမလဲ ကိုယ္သိဖို ့ခက္တယ္.....။ Blog မွာ ဒီအခြင့္အေရးေတြ အကုန္ရတယ္.....။ ကိုယ္ၾကိဳက္ရာကိုယ္ေရး..... ထင္သလို ၀င္ေဆြးေႏြးသြားလို ့ရတယ္..... အေတြးေတြ ဖလွယ္လို ့ရတယ္....။ Blogger က်င့္
၀တ္ဆိုတာၾကီး လူတြင္က်ယ္ မျဖစ္လာေသးခင္အထိေတာ့ အေတြးေတြ.... အေရးေတြ လြတ္လပ္ေနဦးမွာပဲ.....။ အဲဒီဟာၾကီး လူရာမ၀င္ပါေစနဲ ့ဦးလို ့ စိတ္ပုတ္စြာ ဆုေတာင္းရမွာလား.....။ စိတ္၀င္စားရင္ cbox ေတြလိုက္ဖတ္ၾကည့္လိုက္ဦး.....။ မျမင္ဖူး.... မေတြ ့ဖူးၾကပါပဲ ခ်စ္ခင္ရင္းနွီးေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနာက္ေျပာင္နႈတ္ဆက္ေနၾကတဲ့ ေမာင္နွမေတြနဲ ့ ဆဲဆိုရန္စ အျငင္းပြားေနၾကတဲ့ လူတစ္စုကိုလဲ ေတြ ့ရမယ္.....။ ကိုယ္က ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္......၊ လိုက္ဖတ္ျပီး.....ထိုင္ရယ္ေနရံုပဲ.....။

သူငယ္ခ်င္းက ေျပာတယ္
စိတ္ဓါတ္ေတြ ေအာက္ျပဳတ္က်တဲ့အခါ
သီခ်င္းေတြဖြင့္
music ေတြနဲ ့ေနၾကည့္လိုက္တယ္တဲ့.....
ငါလဲမင္းလိုပဲ
သံစဥ္ေတြနဲ ့ စာသားေတြထဲ
စီးေမ်ာေပ်ာ္၀င္....
ေအာ္ဟစ္ေပါက္ကြဲ ခ်င္လိုက္တာ....။

စိတ္ညစ္တဲ့အခါ သီခ်င္းေတြ နားေထာင္မလား..... ဆိုမလား....ၾကိဳက္တာသာလုပ္.....။ သီခ်င္းဆိုတာ အေပါက္တစ္ေပါက္ပဲ.... ၀င္ေပါက္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္..... ထြက္ေပါက္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္.....။ သီခ်င္းေတြထဲမွာ ကိုယ္နဲ ့တိုက္ဆိုင္တဲ့ ကိုယ္ေျပာခ်င္တဲ့ စာသားေတြ အမ်ားၾကီးရိွေနနိုင္တယ္.....။ ကိုယ့္စိတ္နဲ ့ ထိတဲ့သီခ်င္းေတြ လိုက္ေအာ္လိုက္ရတာ သိပ္အရသာရိွတယ္.....။ နားေထာင္ပါ..... ဆိုပါ..... စိတ္နဲ ့ ရင္ဘတ္ကို အက်ယ္ၾကီးဖြင့္ထားလိုက္ပါ.....။ song source ကိုေတာ့တိုးတိုးဖြင့္ေနာ္.... ေဘးလူေတြ အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္ကုန္မယ္....။

သူငယ္ခ်င္းကေျပာတယ္
မင္းစိတ္ညစ္ရင္
စိတ္ဓါတ္က်ရင္
မင္းဘယ္လိုရွင္း သလဲ....
ပို ့စ္တစ္ပုဒ္ေရးလို ့
ငါ့ကိုေတြးျပစမ္းပါ တဲ့....။

“ေလးမ” စိတ္ညစ္ရင္လား......အင္း..... သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္လိုက္တယ္.....။ အခန္းထဲမွာ ပြေနတာေတြ ရွင္းတယ္..... ဖုန္သုတ္တယ္.... ၾကမ္းတုိက္တယ္..... ေရခိ်ဳးခန္းေဆးတယ္..... အားသြန္ခြန္စိုက္ အသားကုန္ရွင္းလိုက္တယ္.....။ သိပ္ငိုခ်င္လာရင္ အ၀တ္ေတြ တပံုၾကီးေလွ်ာ္ရင္း ငိုခ်လိုက္တယ္.....။ ေရခိ်ဳးခန္းေၾကြျပားေတြ ေျပာင္လက္ေနေအာင္..... လက္ေတြပြန္းေအာင္ တိုက္ရင္း သီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုလိုက္တယ္.....။ အ၀တ္ဗီရိုရွင္းရင္း ညစ္ေနတာေတြ ရွင္းထုတ္လိုက္တယ္.... သနပ္ခါးေက်ာက္ျပင္ကို သနပ္ခါးစေတြ ေျပာင္စင္သြားေအာင္တိုက္ခၽြတ္တယ္.....။ ေခါင္းဖီးေတြေဆး.... ေခါင္းစည္းေတြေလွ်ာ္..... လုပ္စရာေတြ ကုန္လို ့မွ စိတ္မေျပေသးရင္ ေခါင္းေလွ်ာ္ေရခိ်ဳးျပီး စာအုပ္တစ္အုပ္နဲ ့ အိပ္ရာေပၚတက္.... ေစာင္ျခံဳျပီး အိပ္ေနလိုက္တယ္.....။

သူငယ္ခ်င္းေရ
ငါေျပာမယ္ နားေထာင္ေနာ္....
ေနာက္ဆိုရင္ေလ....
မင္းစိတ္ညစ္ရင္
စိတ္ဓါတ္က်ရင္
စိတ္ေလလာရင္...
ကဗ်ာေတြေရး...
စာေတြေရးလို ့
ခံစားခ်က္ေတြ သြန္ေမွာက္
ေသာကေတြ
ထြက္ေပါက္ေပးလိုက္စမ္းပါ...။

စိတ္ညစ္ရင္ ကဗ်ာေရး.... စာေရး.... အေတြးေတြ မွ်ေ၀ေပးလို ့ရတယ္.....။ အေရးေတြ ေကာင္းစရာမလိုဘူး.... အေတြးေတြလွစရာမလိုဘူး..... ေအးေအးေဆးေဆး ဒိုင္ယာရီေရးသလို ေရးခ်င္တာေတြသာေရး.... ဘာမွေတြးမေနနဲ ့.... စိတ္ရိွသလိုသာေရး..... မေက်နပ္လို ့ ေအာ္သြားတဲ့သူရိွရင္လဲ ျငိမ္္ခံေနလိုက္.......။ မျငိမ္ခ်င္ရင္ ျပန္ေအာ္လိုက္....။ blog မွာ ေပ်ာ္စရာၾကီး..... သိလား..... Blog မရိွေသးရင္ လုပ္လိုက္ေတာ့....သူငယ္ခ်င္း ....။ ။

ဘက္မလိုက္ အေရာင္ (Neutral color )

“အေရာင္မ်ား” ဆိုျပီး…အေရာင္ေတြ အေၾကာင္းေရးတုန္းက…ဘက္မလိုက္ အေရာင္ေလးေတြ အေၾကာင္း…ထည့္မေရးျဖစ္ခဲ့ဘူး…..။ အဲဒီအေရာင္ေလးေတြရဲ့ ျဖစ္တည္ပံု နဲ ့… သူတို ့ရဲ့ သေဘာတရားေလးေတြကို သေဘာက်လို ့ … သူတို ့ အေၾကာင္းကို…သက္သက္ေရးမယ္လို ့ စိတ္ကူးထားခဲ့ျပီး … အခုမွပဲ ေရးျဖစ္ေတာ့တယ္….။
neutral color ၃ ေရာင္ရိွပါတယ္….။ ဓါတ္ျပယ္ေနတဲ့ အေရာင္ (သို ့) ဘက္မလိုက္ အေရာင္လို ့ပဲ ေခၚၾကပါစို ့….။ White , Black , Gray ပါ….။ ဘာလို ့ neutral ျဖစ္တာလဲ ဆိုေတာ့…. အေရာင္ေတြ ဆတူျဖစ္ေနလို ့…. အေရာင္အားေတြမွ်ေနလို ့…. ဘယ္အေရာင္ကိုမွ ကိုယ္စားမျပဳ … အားမေပးတ့ဲ … ၾကားေနအေရာင္ ျဖစ္ေနလို ့ပါ….။
ဘယ္လိုရလာလဲ…
ဆန္ ့က်င္ဘက္ အေရာင္၂ ခု ( အေရာင္စက္၀ိုင္းမွာ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ရိွေနတဲ့ အေရာင္ေတြ……) ကို ဆတူေရာလိုက္ရင္ Gray color ရပါတယ္….. စမ္းသပ္ၾကည့္ခ်င္ရင္ ေရေဆး အနီ နဲ ့ အစိမ္းကို ဆတူေရာျပီး ေမႊလိုက္ပါ…. မီးခိုးေရာင္….ခဲေရာင္ ဆိုတဲ့ အနီဘက္ကိုလဲ အားမသာ အစိမ္းလို ့လဲ ေျပာလို ့မရတဲ့ ၾကားေနအေရာင္ေလး ရလာပါလိမ့္မယ္….။ အေရာင္ေတြ ျဖစ္တည္မႈရဲ့ အေျခခံအေရာင္ေတြ ျဖစ္တဲ့…. မူလ အေရာင္လို ့လဲ ေခၚတဲ့… red , yellow နဲ ့ blue တို ့ကို ဆတူ ေရာလိုက္ရင္ေတာ့ ဓါတ္ျပယ္ေနတဲ့… ဓါတ္မွ်ေနတဲ့… အနက္ေရာင္ ကိုရပါတယ္…..။ ဒီသေဘာအတိုင္းပဲ……… ေရာင္စဥ္ ၇ ခု အညီအမွ်ပါ၀င္ေနတဲ့ … အျဖဴေရာင္ဟာလဲ … ဘက္မလိုက္ … ၾကားေန အေရာင္ … ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္…..။
ဒီဇိုင္းမွာ အေရာင္ရိွတဲ့ အေရာင္ေတြက အေရးပါသလို…. အေရာင္မရိွတဲ့ ဘက္မလိုက္အေရာင္ေတြကလဲ elements ေတြကို ေပၚလြင္ထင္ရွားေအာင္ ပံံ့ပိုးေပးတဲ့ အေရာင္ေတြအျဖစ္ အလြန္အေရးပါ ပါတယ္…..။ ။

Ref: Architecture: Drafting and Design ; Donald E.Hepler, Paul R. Wallach , Dana J. Hepler

အဆံုးမသတ္တတ္တဲ့ ကဗ်ာ

အဆံုးမသတ္တဲ့ “ည”

ည
အဲဒီည…
ဟိုည…
ထိုည…
ဒီည….
ေမွာင္မဲေနတဲ့ည
ေၾကကြဲေနတဲ့ည…
ဘယ္မွာလဲ “လ”…
ငါ့ကို ဖ်ားေယာင္းလွည့္စမ္းပါ….။

ဘယ္မွာလဲ….
ၾကယ္ေတြ….
ဘယ္မွာလဲ…???

တပြင့္မွလဲ မရိွပါလား…
ငိုလို ့ ရြဲေနတဲ့
ငါ့ အလွကို …
မၾကည့္ရက္ …
ေမွးစက္လို ့ အိပ္ကုန္ၾကျပီလား….။

ငါ့နံေဘးမွာ
ကြန္ျပဴတာစက္သံနဲ ့
ကီးဘုတ္သံ တခ်က္ခ်က္ကလြဲလို ့
ဘာသံမွမရိွ တိတ္ဆိတ္ျခင္းအတိနဲ ့
သီခ်င္းသံေလးေတာင္မရိွပါလား….၊

သီခ်င္းလား….
ငါ မဖြင့္ရဲပါဘူး…
“ေၾကကြဲသြားတဲ့ ေန့ညေတြ
တစ္ေယာက္ထဲ မင္းထားခဲ့ခ်ိန္ေတြ” လို ့
သူတို ့က ဆိုၾကဦးမယ္ေလ….။

၁၂ နာရီေက်ာ္လို ့.
ဟိုဘက္ကို ၂ နာရီကူးသြားခဲ့ျပီ….
ေၾကာင္စီစီမ်က္လံုးတစ္စံုနဲ ့
notebook ေဘးက ဓါတ္ပံုေလးကို
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၾကည့္ရင္း
ငါ မိုးလင္းသြားေတာ့မွာလား…..။

ဒီလို ညေတြေၾကာင့္သာ
ငါ ရူးသြားရမယ္ဆိုရင္…..
ရူးသြားရမယ္ဆိုရင္…..
ရူးသြားရမယ္ဆိုရင္…..
……
……
……

စာဖတ္သူ၏ အျမင္

ဆရာမ “ဂ်ဴး”က “ေလးမ” အၾကိဳက္ဆံုး ၊ အဖတ္ျဖစ္ဆံုး စာေရးဆရာမ်ားထဲမွ တစ္ဦးပါ…..။ ဆရာမ ေရးတာဆိုရင္ လံုးခ်င္း ၊ ၀တၳဳတို ၊ရွည္ ၊ ေဆာင္းပါး လက္လွမ္းမီသေလာက္ … အဆင္ေျပသေလာက္ … ဖတ္ျဖစ္တယ္….။ “ အမွတ္တရ ” က စဖတ္္ျဖစ္တာ…..။ ဆရာမေရးတဲ့ ပံုစံကို… သိပ္ၾကိဳက္တာ…..။ ဗဟုသုတ စံုတာကိုလဲ သေဘာက်တယ္……။ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို ေသခ်ာေရးျပနိုင္တာကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္…..ဖတ္ရသမွ် ရသ အျပင္ ေဒသႏၱရဗဟုသုတ ၊ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ဗဟုသုတေတြကိုလဲ အပိုဆု ေပးေသးတယ္…….။ ဆရာမရဲ့ အေရးအသားေတြကို စြဲစြဲလန္းလန္းဖတ္တတ္တဲ့ … စာဖတ္သူ တစ္ေယာက္ အေနနဲ ့… ထူးထူးျခားျခား သတိထားမိတဲ့ ၊ ခံစားမိတဲ့ … အခ်က္ေလးေတြ ရိွတယ္…….။ ဆရာမေပးတဲ့ ဇာတ္ေကာင္စရိုက္ေတြမွာ……. တာ၀န္မယူတတ္ေသာ ေယာက်္ားမ်ား နဲ ့ ၾက့ံခိုင္ေသာ မိန္းမမ်ား ( အားက် စံနမူနာ ထားေလာက္ေသာ မိန္းမမ်ား ဟု မဆိုလိုပါ )…..ကို မၾကာခဏေတြ ့ရတတ္ပါတယ္…….။

“ၾကယ္ေၾကြတို ့ရဲ့ အေတာင္ပံ” မွ

“နွစ္ဦးလံုးမွားတဲ့ကိစ ။ အျပစ္ဒဏ္ရရင္ ညီတူညီမွ် ရရမွာေပါ့ ။ အခုေတာ့ ကာယကံရွင္တစ္ေယာက္က အိမ္ထဲကအိမ္ျပင္ေတာင္ မထြက္ရဲဘဲ ပု၀ပ္ေနရခ်ိန္မွာ အဓိက ကာယကံရွင္ၾကီးက ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ မ်က္နွာထားတစက္မွမပ်က္။ အျပစ္လြတ္ေနေရာလား ။” (မႏွင္းမႈန္)
ဧည့္ပရိတ္သတ္အလယ္မွာထိုင္လ်က္ လက္ရိွေနထိုင္ေသာရပ္လိပ္စာ ၊ အလုပ္အကိုင္ လူမႈေရး စသည္တို ့ကို ဒိုင္ခံေျဖေပးေနေသာ လူငယ္သည္ အေမျဖစ္သူ တခ်ိန္က ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေသာ အရွက္တို ့ကို တစ္စခ်င္း တစ္လႊာခ်င္း ျပန္လည္ဖယ္ရွားေပးေနသလိုပါပဲ ဟု မနွင္းမႈန္ေတြးေနမိသည္ ။
“……..မိန္းမတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ မနွင္းမႈန္ဆိုတဲ့ မိန္းမဟာ အမွားေတြ အမဲစက္ေတြနဲ ့ပါ ။ ဒါေပမယ့္ မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ ့ေတာ့ မနွင္းမႈန္ဟာ စံျပပါပဲ ၊ ေမေမေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ အခုလို လူရာ၀င္တဲ့သား ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ ” ( ေဒါက္တာမင္းဥာဏ္ )

အိမ္ေထာင္ရိွ ေယာက်္ားတစ္ဦး၏ မဆင္ျခင္မႈေၾကာင့္… တာ၀န္မယူမႈေၾကာင့္ … ရလာတဲ့ သားတစ္ေယာက္ကို … သူမ၏ ခ်စ္သူကိုလဲ ဒုကၡမေပးဘဲ … တစ္ေယာက္ထဲ အခက္အခဲၾကားကေန … လူလားေျမာက္ေအာင္ ပ်ိဳးေထာင္နိုင္ခဲ့ေသာ… မႏွင္းမႈန္ ၊ အေမ၏ စိတ္
ေ၀ဒနာ ေပ်ာက္ကင္းေရးအတြက္ … သနားၾကင္နာစြာျခင္းၾကီးစြာျဖင့္ ေဖးမခဲ့ေသာ သား….. နွင့္ ညေနခင္း ခရမ္းခင္းက အျပန္ … အေဖာ္ေတြနဲ ့ ေ၀းက်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ မိန္းမငယ္ေလးတစ္ဦးကို ကိုယ့္ရြာသားခ်င္းဆိုတဲ့ … စာနာစိတ္မရိွခဲ့တဲ့ ဦးစံလွ…. တို ့ကို ေရးဖြဲ ့ထားေသာ ဇာတ္လမ္းျဖစ္ပါသည္….။
…………………………………………………….
“ ေစာင့္ေနမယ္လို ့ မေျပာလိုက္ဘူး ” မွ

“ ဒီကေလးကို မမေမြးခ်င္တယ္ ။ လက္ထပ္လိုက္ရေအာင္ပါ လို ့ သူ ့ကို ဒူးေထာက္ျပီး ေတာင္းပန္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြတုန္းက သူ ့အာရံုထဲမွာ ရိွေနတာက ကာဒစ္ဖ္ တကၠသိုလ္မွာ
ဘြဲ ့လြန္တက္ဖို ့ပါ….” ( ခက္စိမ္းႏြယ္ )
“….အမွန္ကို အဲဒီတုန္းကတည္းက မမျမင္သြားခဲ့တာ ။ ဟန္သာဆိုတာ တစ္ကိုယ္ေကာင္းသမား ။ ကိုယ့္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ေသြးကေနျဖစ္တဲ့ ရင္ေသြးေလးကို အလြယ္တကူ သတ္မိန္ ့ေပးခဲ့တဲ့လူ ။ အေပၚယံက ေရႊမႈန္ၾကဲျပီး အထဲမွာ ေနာက္ေခ်းေတြနဲ့ ရြံစရာေကာင္းတဲ့လူ ။ အဲဒါညီမဆရာရဲ့ တကယ့္အျဖစ္မွန္ပဲ ” ( ခက္စိမ္းႏြယ္ )
ဒီ၀တၳဳမွာ………… ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးမားေသာ … ေဒါက္တာဟန္သာ ဆိုေသာ ပညာတတ္ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္၏ … တာ၀န္မယူမႈကို … ၾကံ့ၾကံ့ခံံျပီး … ဘ၀ကို အရံႈးမေပးဘဲ တိုက္ပြဲ
၀င္ခဲ့ေသာ … ခက္စိမ္းႏြယ္ ဟူေသာ အမိ်ဳးသမီးကို ေတြ ့ခဲ့ရပါသည္…..။
…………………………………………………….
“ ကၽြန္မ၏ သစ္ပင္ ” မွ
“ တစ္ခါတုန္းက မင္းေမးသလို ငါ့ကို ေမးေလ ၊ ငါတို ့ ဘာေၾကာင့္ ကြဲသြားတာလဲလို ့ ေမးေလ ၊ ဘာျဖစ္လို ့လဲ သိလား…. အဲဒီေန ့တုန္းက ငါ သူ ့ကို….၊ သူ ့အိမ္ အလည္သြားရင္း သူေတာင္းပန္ေနတဲ့ၾကားက……” ( အုပ္စိုး၏ ေဖေဖ)
ေဖေဖက မိန္းမတစ္ေယာက္ အေပၚ မွားခဲ့တာနဲ ့ပဲ အဲဒီမိန္းမက ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ထပ္မွားဖို ့ ၾကိဳးစားမယ္ ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မယံုနိုင္ဘူး ေဖေဖ…။ ( အုပ္စိုး)
“ ….မင္းေတြးတဲ့ ဥယ်ာဥ္မွဴးေတြ ၊ သစ္ပင္ေတြ မ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ဘူး ၊ အတာဟာ ကိုယ့္အတြက္ သစ္ပင္ တစ္ပင္ ျဖစ္ခဲ့တာမွန္တယ္ ၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္စိုက္ပိ်ဳးခဲ့တဲ့ ၊ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ သစ္ပင္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး ။ ကိုယ္ အရိပ္ခိုလံႈခ်င္တဲ့ ၊ ကိုယ္ျမတ္နိုးတဲ့ သစ္ပင္ တစ္ပင္ပဲ ။ ကိုယ္ အဲဒီသစ္ပင္ကို လိုခ်င္တယ္ ၊ ဘယ္ေတာ့မွမရခဲ့ဘူး….” ( ေဒၚနီနီေဇာ္ )
အေဖလုပ္တဲ့သူရဲ့ တာ၀န္မယူမႈကို … အျပစ္မဆိုခဲ့ေပမဲ့ … သားျဖစ္သူနဲ ့ ပတ္သက္မိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒါဟာလက္စားေခ်တာပါလို ့ … အစြပ္စြဲခံခဲ့ရတဲ့ … ၂ ခါရံႈး မိန္းမတစ္ဦး….. ၊ အေဖကို ခ်စ္ေသာ …. ဂီတကိုခ်စ္ေသာ…. ထိုမိန္းမကိုလဲ ခ်စ္ေသာ…. သို ့ေသာ္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ရင္ဆိုင္ရန္ သတၱိ မရိွေသာ....အုပ္စိုးဟူေသာ အဆိုေတာ္တစ္ဦး တို ့ကို … ဂီတနွင့္ ေရာေမႊေရးဖြဲ ့ထားေသာ ၀တၳဳ ျဖစ္သည္….။
…………………………………………………….
“ အမွတ္တရ ” မွ
“ ေမာင္က လိုက္ခဲ့ပါဟု ေခၚတုန္းကလည္း ေမာင့္ေဘးမွာ ကၽြန္မပါသည္ ။ ေမာင္က ေနရစ္ခဲ့ဟု ဆိုျပန္ေတာ့လည္း ေမာင္ စိတ္အေနွာင့္ အယွက္ျဖစ္မည့္ စာတစ္ေစာင္ ၊ စကားတစ္ခြန္းမွ် ေမာင္မၾကားရေစဘဲ ကၽြန္မ ျငိမ္သက္စြာ ေနရစ္ခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ ။ အဲ့သည္ အထိ ကၽြန္မ ေမာင့္ကို ခ်စ္ျမတ္နိုးခဲ့ပါသည္….” ( ေဒါက္တာ စုစုေထြး )
“…. . နင္ကိုယ္တိုင္ ဒီဇာတ္သိမ္းမ်ိဳး ဖန္တီးေပးခဲ့တာ မဟုတ္လား ။ တကယ္ဆို နင္ ငါ့ကို ပါးရိုက္ပစ္လိုက္ပါလား ။ နင္နဲ ့ ငါနဲ ့ အမ်ားအျမင္မွာ လင္မယားပဲ ၊ နင့္ဘက္က လုပ္စရာ အမ်ားၾကီး ….” ( ေမာင္)
“ေမာင္” ငွားထားေသာ နန္းေရွ့က အိမ္ကေလးတြင္ မၾကာခဏ ျဖဴစင္စြာ အတူေနထိုင္
လို ့ ေဆးေက်ာင္းသားဘ၀ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတဲ့ ခ်စ္သူနွစ္ဦးကို ေရးထားပါတယ္….။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျဖဴစင္တယ္ေျပာေျပာ အဲဒီမိန္းမဟာ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ အျမင္မွာေတာ့ မျဖဴစင္ေတာ့ပါဘူး……။ ဒီတခ်က္နဲ ့တင္ ဒီမိန္းမကို လက္ထပ္ဖို ့သင့္ေနပါျပီ….။ ဒါေပမယ့္ သိပ္ခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ထိုေယာက်္ားက လက္မထပ္ခဲ့ပါဘူး….။ သူ ့ကိုေျခရာခ်င္း မတိုင္းမဲ့ နူးညံ့သိမ္ေမြ ့ျပီး မိန္းမဆန္တဲ့ ရိုးရိုးအအ မိန္းမ တစ္ေယာက္ကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါသတဲ့….။ ၾကံဳတုန္း သတိေပးခ်င္တာက … ေယာက်္ားအမ်ားစုရဲ့ စိတ္ကို သတိထားၾကည့္ရင္ … မိန္းမ ဦးေဆာင္တာ ခံရမွာ … သိပ္ေၾကာက္ၾကတယ္….. ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမေတြကို မိတ္ေဆြ…၊ သူငယ္ခ်င္း…၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အျဖစ္နဲ ့ လက္ခံနို္င္ေပမဲ့ … ဇနီးအျဖစ္ေတာ့ မစဥ္းစားရဲၾကဘူး….. လူတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး…… တခ်ိဳ ့ေတြေပါ့ေနာ္…။
“အမွတ္တရ” ဟာ ျမန္မာအသိုင္းအ၀ိုင္းက လက္မခံနိုင္ေသာ ….၊ အလြန္အႏၱရာယ္မ်ားေသာ ေနထိုင္မႈပံုစံ…..အေတြးအေခၚ … အေရးအသားမ်ားေၾကာင့္ … စာေပေလာကမွာ အေတာ္ဂရက္ရိုက္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္…..။ တေလာက ပန္းဆိုးတန္းက စာအုပ္အေဟာင္းဆိုင္မွာ ေမးၾကည့္ေတာ့ … ထပ္မံ ထုတ္ေ၀ခြင့္ မရေတာ့တဲ့ အတြက္ မိတၱဴပဲ ရိွပါတယ္ ဆိုလို ့ … မိတၱဴစာအုပ္ကို ၂၀၀၀ ေပးျပီး ၀ယ္လာခဲ့ရတယ္….. (ထုတ္ေ၀ခြင့္မရတာလား…. မထုတ္ေ၀ေတာ့တာလား ေလးမ မသိပါ…စာအုပ္ေရာင္းတဲ့ လူၾကီးေျပာလိုက္တဲ့အတိုင္းေရးထားတာ….) ။
…………………………………………………….
“ေလးမ” စာအုပ္စင္မွာရိွေနတဲ့ ဆရာမ “ဂ်ဴး” ေရးတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲက တခ်ိဳ ့ကို မွ်ေ၀ တာပါ…..။ “ေလးမ” ေတြ ့ရသေလာက္ ေယာက်္ားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ( အထူးသျဖင့္ သမီးရိွတဲ့ ဖခင္ေတြ ) ကေတာ့ ဒီ၀တၳဳေတြကို မနွစ္သက္ၾကပါဘူး…..။ “ေလးမ” ကေတာ့ ဒီလိုစာေတြဖတ္ရတာ ပညာရတယ္…..။ “ေလးမ” ရဲ့ အျမင္သက္သက္ပါပဲ….။ ေကာင္းျခင္း…. ဆိုးျခင္း ဆိုတာ ဖတ္တဲ့သူက သတ္မွတ္တာပါ…..။ “ အမွတ္တရ” ကို ဖတ္ေတာ့ “ေလးမ” ၁၆ နွစ္ပဲရိွပါေသးတယ္….. ဒါေပမယ့္ ေလးမ သူတို ့ကို အားက် အတုခိုးတဲ့ စိတ္မိ်ဳး မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး….. စုေထြး ခြင့္လႊတ္နိုင္တဲ့ ေမာင္ ဆိုတဲ့လူကို ဓါးနဲ ့နုတ္နုတ္စင္းပစ္ခ်င္ခဲ့တယ္…. ေယာက်္ားတခ်ိဳ ့ရဲ့ စိတ္ကိုလဲ သိပ္ေၾကာက္သြားတယ္…။ ဒီစာအုပ္က ပါးပါးေလးဆိုေပမဲ့ အေတာ္ဆင္ျခင္စရာ မ်ားပါတယ္….. ဆက္ေရးရင္ သိပ္ရွည္သြားမွာစိုးလို ့ ဒီေလာက္နဲ့ပဲ ရပ္လိုက္ပါေတာ့မယ္…..။ ။

P.s. တာ၀န္မယူေသာ ေယာက်္ားမ်ားကို ေရြးထုတ္ျပလို ့ လည္လည္လာတဲ့ ေယာက်္ားသားမ်ား ေဒါသမပြားၾကပါနဲ ့….။ “ေဖာက္ျပန္ေသာ မိန္းမမ်ား” ကို ဆက္ေရးဖို ့ အစီအစဥ္ရိွပါတယ္ …. အျမည္းေပးရရင္ေတာ့ ဆရာဒဂုန္တာရာ ေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ “ေမ” ….။

ေပ်ာက္တယ္….ျပင္တယ္…..ေကာင္းသြားတယ္…

ကမာၻအတုမွ ခဏ ေပ်ာက္သြားျခင္း…
ဒီရက္ပိုင္းမွာ……“ေလးမ” ေပ်ာက္ေနတာကို … တခ်ိဳ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ … သတိျပဳ မိပါလိမ့္မယ္…။ ခင္မင္တဲ့သူ တခ်ိဳ ့ကလဲ “ေလးမ” တစ္ေယာက္ မပံုရိပ္လို မလုပ္မျဖစ္တာေလးေတြလုပ္ဖို့…မဂ်စ္စကားနားေထာင္ျပီး…မပန္ကို အတုခိုးျပီး ဗေကးရွင္း ယူသြားတယ္လို ့… ေတြးေကာင္းေတြးပါလိမ့္မယ္…။ အဲဒီလိုမ်ား…သတိရေနမယ့္သူ တစ္ေယာက္ေလာက္ ရိွရင္ျဖင့္….သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာပဲ….လို ့မေတြးေတာ့ပါဘူး…. မပန္ေျပာသလို … မဂၤလာတရားေတာ္နဲ ့အညီ ….Blog မွာ ေနထိုင္ရမယ္…။
“ေလးမ” ေပ်ာက္ေနတာ… အိပ္ရာထဲ ဗုန္းဗုန္းလဲ သြားလို ့ပါ…။ ဟိုေန ့က…. ဒီဇယ္ေစ်း ၂ ဆ တက္သြားေတာ့ …. အိမ္က ကား ၈ စီးအတြက္ ဆီဖိုးကို နင့္ခနဲ ….. တခါတည္းထုတ္ေပးရတဲ့ အခ်ိန္မွာ … အင့္ …. ခနဲျဖစ္ျပီး… ပံုရက္သား လဲက်သြားလို ့ပါ ရွင္…။ လမ္းထိပ္မွာ ပဲျပဳတ္သြား
၀ယ္ဖို ့ BMW ေလးတစ္စီး နဲ ့…. မ်က္ေစာင္းထိုးက အိမ္မွာ အတင္းသြားအုပ္ရင္ စီးဖို ့ …. မာစီးဒီးေလး တစ္စီး ေလာက္ … ၀ယ္ဦးမယ္လို ့…. စဥ္းစားထားတဲ့ စိတ္ကူးေလးကိုေတာင္ …. ဆိုင္းငံံ့ list ထဲ…. ထည့္လိုက္ရတယ္…..။ “ေလးမ” ေနမေကာင္းတာေလ….ထမင္းေတာင္ မစားနိုင္ဘူး…. ၅၀၀ တန္ ပန္းသီး ၁၀ လံုးကို…. မစားခ်င္စားခ်င္နဲ ့…. မ၀င္၀င္ေအာင္ စားရတယ္….။ အိပ္ရာေပၚကလဲ မထနိုင္ဘူး…. တေနကုန္ အိပ္ရာထဲမွွာပဲ လွဲေနရတယ္…။ ျမန္မာကား….. တရုတ္ကား…. အဂၤလိပ္ကား… ကိုရီးယားကား…..ကုလားကားေတြကို… ျမန္မာ စာတမ္းထိုးနဲ ့ ဆက္တိုက္လႊင့္ေပးေနတဲ့ 5 movies ကို ၾကည့္ရင္း….အိပ္ရာထဲမွာလွဲေနရတယ္…..။ သူမ်ားအဆင္သင့္ ဘာသာျပန္ေပးထားတဲ့ ရုပ္ရွင္ေတြၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို တံုးလာျပီလား
လို ့… သံသယ၀င္မိေပမယ့္ … ဘာသာျပန္စာသားနဲ ့ စကားေျပာ တြဲသင္ျပီးသားျဖစ္တာေပါ့ လို ့လဲ ဆင္ေျခေပးမိျပန္တယ္…..။
“ေလးမ” ေနမေကာင္းတာ ျပင္းထန္လြန္းလို ့ connection ေလးေတာင္ ဓါတ္ကူးျပီး ေနမေကာင္းျဖစ္သြားပါတယ္….။ အရင္လိုပဲ … တေန ့ေကာင္းနိုး ေကာင္းနိုးနဲ ့… ေစာင့္ေနရာက … မေနနိူင္တဲ့ အဆံုးမွာ…. ပညာရွင္ကို ပင့္ျပီး…စစ္ခိုင္းလိုက္ေတာ့…. မိုးရြာလို ့… routerထဲက… data ေတြ… ေျပာင္းကုန္တာဆိုလား….ဘာလား…. ေတာက္ေတာက္တက္တက္နဲ ့ ပညာရွင္က နိွပ္လိုက္ေတာ့ … ေကာင္းသြားေရာ….။ “ေလးမ” လဲ ေနာက္တခါျဖစ္ရင္ … ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ျပင္လို ့ရေအာင္ … နားလည္ေအာင္ လိုက္ၾကည့္ေပမယ့္ … ပညာပါရမီ ဓါတ္ခံက နဲေတာ့ … ဘာေတြ လုပ္လိုက္မွန္းကို မသိလိုက္ရပါဘူးရွင္….။ ေစာေစာစီးစီး ေခၚစစ္ခိုင္းမိရင္ ၃ ရက္ေလာက္ ေနမထိထိုင္မသာ ၾကိတ္မိွတ္သည္းခံျပီး အိပ္ေနရတဲ့ … ေ၀ဒနာကို … ၾကာၾကာခံစားရမွာ မဟုတ္ဘူး….။
ေကာင္းသြားျပီ…………………………………
အခုေတာ့လဲ အားလံုးေကာင္းသြားပါျပီ…..။ စက္ကလဲ…. ျပင္လိုက္လို ့ ေကာင္းသြားတယ္….…. လူကလဲ စိိတ္ကိုျပင္လိုက္လို ့….ေကာင္းသြားတယ္….။
ဒါဟာ စိတ္ညစ္စရာမွ မဟုတ္ဘဲ….. ဘယ္တတ္နိုင္ပါ့မလဲ…… ဒီလိုပဲ အခ်ိဳ ့ေသာ
အရာေတြကို လိုခ်င္လို ့မဟုတ္ဘဲ….ရခဲ့တယ္…..နွစ္သက္လို ့ မဟုတ္ဘဲ လက္ခံခဲ့ရတယ္…..ေက်နပ္လို ့ မဟုတ္ဘဲ ေခါင္းညိတ္ခဲ့ရတယ္….. မထူးဆန္းပါဘူး….. ဒါဟာ လူ ့ဘ၀ပါပဲ…..။ လူ ့ေလာကရဲ့ အေလ့အထကို ေစာဒကတက္ေနရင္ ကိုယ္ပဲ ဒုကၡေရာက္မယ္ေလ…. ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲလို ့ေတြး…. စိတ္ကိုမွ်တေအာင္ထား…… သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္စြာနွလံုးသြင္း……။ ဘ၀ နဲ ့ ဆႏၵထပ္တူက်ဖို ့ထက္ ဘ၀နဲ ့ ဆႏၵ အေပးအယူမွ်ဖို ့က ပိုအေရးၾကီးတယ္….. မျဖစ္နိုင္ပါဘူးဆိုျပီး … အားေလွ်ာ့ဖို ့…. လက္ေလွ်ာ့ဖို ့ေတာ့ မဟုတ္ဘူး…… မျဖစ္နိုင္တာၾကီးကို ခါးသီးရင္း … တန္ဖိုးရိွတဲ့ အခ်ိန္ေတြ … အလဟသ ျဖစ္မွာစိုးတာ……။ လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီးရိွေသးတယ္……. အမ်ားၾကီး လုပ္ခ်င္ေသးတယ္ ….. အမ်ားၾကီး လုပ္ရဦးမယ္…..။ ။

အၾကိဳက္ဆံုး အေဟာင္း ၅ ….

“ေလးမ”ကို ကိုဘုရင့္ေနာင္က Tag ပါတယ္....။ ေရးခဲ့တဲ့ အေဟာင္းေတြထဲက အၾကိဳက္ဆံုး ၅ ခုတဲ့.....။ ၅ခုထဲလား..... နည္းလိုက္တာ.....။ “ေလးမ” ေရးခဲ့မိသမွ် အားလံုး ၾကိဳက္ပါတယ္....။ ၾကိဳက္တယ္ဆိုတာ စိတ္ေက်နပ္တာကို ေျပာတာပါ.... ။ အေတြးေတြ....အေရးေတြ.... ေကာင္းခ်င္မွ ေကာင္းပါမယ္..... ေတြးခ်င္တာေတြး...... ေရးခ်င္တာေရး လိုက္ရတာကို ေက်နပ္ေနတာပါ....။ “ေလးမ” bloggerမဟုတ္ပါဘူး..... လက္ေရးမလွလို ့...... စာအုပ္ထဲမွာမေရးဘဲ...... online တက္ေရး ေနတာပါ..... ေရာဂါ ေနာက္တဆင့္တက္ျပီး..... သူမ်ားေတြရဲ့ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ လိုခ်င္လာလို ့ publish လုပ္မိပါတယ္......။

ေမ ၊ ဇြန္ ၊ဇူလိုင္ ၃ လ မွာေရးခဲ့ သမွ် “ေလးမ” စိတ္နဲ ့ အေတြ ့ဆံုး ၅ ခုကိုေရြးေပးလိုက္ပါတယ္......။ ၾသဂုတ္လမွာ ေရးထားတဲ့ထဲက ေနာက္တေခါက္မွ ေရြးေတာ့မယ္.....။ ကိုရန္ဆီက သင္ထားတဲ့ မာတိကာေလးက ဒီကေန ့ သိပ္အသံုး၀င္သြားျပီ..... ကိုရန္ေရ.....ေက်းဇူး....ကိုဘုရင့္ေနာင္ေရ....ေက်းဇူး.....။
1. Architect က ဒါေတြ ေပးတယ္.....
(လူသားတို ့ ေမြးဖြားခ်ိန္မွ ေသဆံုးခ်ိန္ အထိ ဗိသုကာတို ့ ဖန္တီးေသာ လက္ရာမ်ားနွင့္ ကင္းကြာ၍ မရဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေလးေရးထားတာပါ....)
2.အမတ္ၾကီးႏွင့္ တိုးတိုးတိတ္တိတ္…..
(နာမည္ေက်ာ္ အမတ္ၾကီး ဦးေပၚဦးနဲ ့ စကားေျပာၾကည့္ထားပါတယ္....)
3. အေ၀းတေျမမွ သားေကာင္းမ်ား
(အေျခအေနမွန္ကို ျမင္တဲ့အတိုင္း.... ခံစားမိတဲ့အတိုင္း မခ်ိတင္ကဲ.... ၀မ္းနည္းစြာေရးခ်ထားတာပါ....)
4. အတုယူၾကရေအာင္......
(ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆိုဆံုးမ ျဖစ္တဲ့ စကားေလးကို ေရးထားတာပါ....)
5.ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသူဘ၀ ( ပ )
ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသူဘ၀ ( ဒု )
(ဗိသုကာဘြဲ ့ရဖို ့ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ေပ်ာ္စရာ.... လြမ္းစရာ....ပံုရိပ္ေလးေတြကို မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္....)
“ေလးမ” blog ကိုလာလည္သူတိုင္းကို tag ပါတယ္....။ စိတ္၀င္စားရင္ ေရးပါ.....။ ေရးျဖစ္ရင္ အသိေပးပါ..... ေလးမ လာဖတ္ခ်င္လို ့ပါ.....။
By name နဲ ့ နားပူနားဆာ လုပ္ခ်င္တဲ့ ၅ ေယာက္ကေတာ့.....
၁။ အခ်ိန္ရွားတဲ့ မဂ်စ္တူး
၂။ အစိမ္းေရာင္ Pooh ကိုသန္ ့ေဇာ္မင္း
၃။ ခရမ္းေရာင္ Pooh ပုဂံသား
၄။ ေျခာက္လႊတ္တဲ့.....နိုင္
၅။ sparrow
Blog မရိွတဲ့ Jerry ကို အထူး နိုးေဆာ္ပါသည္......ေရးကိုေရးရမယ္...။ အားလံုးပဲ အဆင္ေျပရင္ေရးျပၾကပါဦး....။
----------------------------
မေန ့က ၅ ေယာက္ပဲ ပူဆာခဲ့ပါတယ္.....။
ဒုတိယပိုင္းအေနနဲ ့ ဒီေန ့ ေနာက္ထပ္ ၅ေယာက္ကို Tag ပါတယ္...
၁။ မပန္ဒိုရာ
၂။ ေပါက္ေပါက္ဆုပ္
၃။ ျမလႊာ
၄။မရတနာ
၅။ ေရႊပံု ့
(ၾကာသပေတးနံ နဲ ့စတဲ့ ၃ေယာက္.... ဗုဒၶဟူးနံနဲ ့ စတဲ့ ၂ ေယာက္ကို ေဂ်ာက္ခ်လိုက္ပါလို ့ ေဗဒင္ဆရာက ေဟာလိုက္လို ့ပါ.....)
အဂၤါနံပါတဲ့လူကို Tag ရင္လဲ ထီေပါက္ကိန္းရိွတယ္ဆိုလို ့... ကိုဇင္...ကိုလတ္ ေရ.... Tag တယ္ေနာ္....။ ။

ပ႗ိကၡရား၏က်ိန္စာ

ပုဂံမွဇာတ္လမ္းမ်ား(သို ့) မွတ္တမ္းမ်ား (၁) ။ ။

ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူေလးက တပင္တိုင္ ျမနန္းက ပင္တိုင္စံ ေရႊမင္းသမီးေလးပါ..... ။ ေပါကၠံျပည့္ရွင္ က်န္စစ္မင္း နဲ ့ အပယ္ရတနာတို ့ရဲ့.....ရွဳမျငီးတဲ့ ခ်စ္သမီးေလးပါ......။ ပုဂံျပည္ရဲ့ အသည္းနွလံုး... ပုဂံျပည္ရဲ့ ပန္းနွင္းဆီကိုမွ ကၽြန္ေတာ့္ နွလံုးသားက လက္ညိွဳးထိုးခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ္ကံဆိုးတာလား.....။ မင္းသမီးမို ့ ခ်စ္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး..... ပုဂံျပည္ကို သိမ္းပိုက္ဖို ့လဲ မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး....။ ပုဂံသားေတြ ကို အမ်ိဳးဖ်က္ဖို ့ ပုဂံေသြး နဲ ့ ကုလားေသြး ေသြးေရာဖို ့ဆိုတဲ့ အၾကံအစည္မ်ိဳးလဲ မထားခဲ့ရပါဘူး.....။ ေလာကနႏၵာဆိပ္ကမ္းမွာ သူေလးကို စေတြ ့ကတည္းက အသဲမွာစြဲေအာင္ ခ်စ္ခဲ့ရတာပါ.....။ လုပ္ရက္လိုက္တာ အရွင္မင္းၾကီးရယ္..... ကၽြန္ေတာ္တို ့ ခ်စ္ျခင္းကို “နိုင္ငံအတြက္” ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ ့ ခြဲရက္ခဲ့တယ္.....။ ကၽြန္ေတာ့္ အသဲေတြ ဟက္တက္ကြဲ.... ရင္ကြဲနာက်လို ့ ကၽြန္ေတာ္ ေသပြဲ၀င္ရပါျပီ......။ မေသခင္ ကၽြန္ေတာ္.....က်ိန္စာတိုက္ခဲ့မယ္.....။
ေနာင္တခ်ိန္မွာ ပုဂံျပည္ရဲ့ အသည္းနွလံုးျဖစ္မယ့္သူဟာ တျပည္သားနဲ ့ရပါေစ...... ပုဂံသူေတြဟာလဲ တျပည္တရြာမွာျဖစ္ေစ.....ပုဂံျပည္မွာျဖစ္ေစ..... တျပည္သားေတြနဲ ့ လက္ဆက္လို ့..... ပုဂံေသြး ၅၀....တျပည္ေသြး ၅၀....ပါ၀င္တဲ့ ရင္ေသြးေတြ ေမြးဖြားလို ့ .....ကမာၻမွာ “ဒါဟာ ပုဂံသားစစ္စစ္ေဟ့” လို ့ လက္ညိွဳးထိုးျပလို ့မရေအာင္ ပုဂံသားေတြ ဆိတ္သုဥ္းပါေစ..... ကၽြန္ုပ္ပ႗ိကၡရား၏ ကိ်န္စာသည္ ဤေရထု.....၊ ေျမထု....၊ ေလထု ....၊ တိမ္ထု မ်ားတည္ရိွေနသေရြ ့ တည္တ့ံပါေစသတည္း.......။ ။

မွတ္ခ်က္ ။ ။ၾကိဳက္သလိုသာေတြး.... အေတြးေတြ flexible ျဖစ္ေအာင္ တမင္ေရးထားတယ္.... ေလးမကေတာ့ ေပးခ်င္တဲ့ message ေလးတစ္ေၾကာင္းေလာက္ ေရးလိုက္ရရံုနဲ ့ စိတ္ခ်မ္းသာေနတယ္...။ ေလးမ စိတ္ခ်မ္းသာေတာ့ ကမၻာၾကီးေအးခ်မ္းတာေပါ့..... ေဘာ္ေဘာ္တို ့လဲ စိတ္ခ်မ္းသာသလိုသာ ေတြးသြား....။ မေတြးဘဲ ဖတ္ရံုဖတ္ျပီးေတာ့ ျပန္မသြားနဲ ့ေနာ္..... ပါးပါးေလးေတြးသြား......။

အလင္း

၉ တန္းတုန္းကထင္သည္…. အဂၤလိပ္ဖတ္စာအုပ္ထဲက "The Light" ဆုိတဲ့ ကဗ်ာေလး သင္ရေတာ့ မေတာက္တေခါက္ ဘာသာျပန္ၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္….( မူရင္း မမွတ္မိေတာ့လို ့ သိရင္ေျပာၾကပါ )

အလင္း
“ ၾကယ္စင္မ်ားစြာ....ညအပါးမွာ...

ေန ့မွာ ေနမင္း.....တကိုယ္တည္း...“သာ”...

ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္....ေနမင္းေပ်ာက္လွ်င္...

ကမၻာၾကီး အလင္းေရာင္ မဲ့လိမ့္မည္....။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ စိတ္မွာ.....အေတြးမ်ားစြာ.....

ကၽြန္ေတာ့္နွလံုးသားမွာ အခ်စ္တစ္ခုသာ.....

အခ်စ္ေပ်ာက္ဆံုး.....ေ၀းခဲ့လွ်င္.....

ဘ၀သည္ ... အဓိပၸါယ္မဲ့လိမ့္မည္...။ ”

၁၅နွစ္သမီး “ေလးမ” ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာကို ၂၈ နွစ္ျပည့္ေတာ့မယ့္ “ေလးမ” က modify လိုက္တဲ့အခါ......

အလင္း

“ည” နတ္သမီးရဲ့ အပါးမွာ...

ၾကယ္စင္ေတြ ခစားလို ့...

(ငါ) ေရၾကည့္ေတာ့...

အမ်ားၾကီး......အမ်ားၾကီး ပါလား....၊

ၾကယ္ေရာင္ေအာက္မွာ...လမ္းေလွ်ာက္တဲ့သူေတာ့...

ရိွခ်င္လဲရိွမွာေပါ့......၊

အေသအခ်ာ ေတြးၾကည့္ေတာ့

ၾကယ္တပြင့္ ေၾကြသြားလို ့....

လမ္းေပ်ာက္တဲ့သူေတာ့....

မရိွေလာက္ပါဘူး......၊

တပြင့္မွ မရိွရင္လဲ.....ညဟာညပါပဲ.....။

“ေန ့” မင္းသမီးနံေဘးမွာေတာ့....

ေနမင္းၾကီး တစ္ေယာက္ထဲ.....

အလင္းေရာင္ေတြ က်ဲလို ့ပါလား....၊

တစ္ေယာက္ထဲလင္းတဲ့ ရွင္ေနမင္း....

အလင္းေရာင္ေတြ ရုပ္သိမ္း....

ခ်ဳပ္ျငိမ္းလို ့ ရံုးဆင္းတဲ့အခါ.....

ကမၻာေလာက.....ေမွာင္မဲ....

“ေန ့” ဟာ “ည ” ျဖစ္သြားခဲ့တယ္.....။

“စိတ္” ဆိုတဲ့ ထိုအရာမွာ....

အေတြးေတြ...ျပန္ ့က်ဲ.....

ကြန္ရက္ေတြခြဲလို ့.....

အမ်ားၾကီး..... အမ်ားၾကီးပါပဲ....၊

အေတြးတစ္ခု လြတ္က်လို ့.....

စိတ္ကူးတစ္ခု ေပ်ာက္ရွသြားခဲ့လဲ....

ဘ၀က .... သိပ္ေတာ့ မေျပာင္းလဲပါဘူး....။

“နွလံုးသား” ဆိုတဲ့...

ထိုေနရာမွာေတာ့....

မူယာမာယာ မမ်ားနဲ ့....

“ေမတၱာ” တစ္ခုတည္း....ထားလိုက္ပါ....၊

တစ္ခုတည္း....

တန္ဖိုးမနဲတဲ့....ထိုအရာ...

မရိွခဲ့.....ကင္းမဲ့ခဲ့ၾကရင္.....

အလင္းမဲ့တဲ့ ကမၻာမွာ....

စစ္ပြဲေတြ မစဲဘဲ....

ေခ်ာက္ထဲမွာ

ေသြးေတြ မဲေနလိမ့္မယ္......။ ။

'The Night has a Thousand Eyes'

The night has a thousand eyes,

And the day but one;

Yet the light of the bright world dies

With the dying sun.

The mind has a thousand eyes,

And the heart but one:

Yet the light of a whole life dies

When love is done.--

Francis William Bourdillon

Thank you so much ko kreator for this original poem....

ဒီအေကာင္ နဲ ့ ဒီအေရာင္….တဲ့

မပန္ဒိုရာ ဆီက QuizMeme ….. နဲ ့ ကိုမ်က္လံုး ဆီက Personality Quiz ေလးေတြကို “မ” လာျပီး ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းေလးေတြကို အဆင္သင့္ ေျဖျပီးသားအေျဖေတြမွာ “ေလးမ” ေျဖခ်င္တာေလးေတြ ေရြးေပးလိုက္ေတာ့ “ေလးမ” က အစိမ္းေရာင္ သားပိုက္ေကာင္ေလးတဲ့……။
သူငယ္ခ်င္းတို ့လဲ “ ငါဘာေကာင္လဲ….. ဘာအေရာင္လဲ…” ဆိုတာ သိခ်င္ရင္…………………..
click……click……Quiz……။ ။

Your Score for The 100 Acre Personality Quiz: 51%
1,928,483 people have taken this quiz so far.506,806 are the same charactor as you (Kanga).


Take the 100 Acre Personality Quiz!

GREEN

You are a very calm and contemplative person. Others are drawn to your peaceful, nurturing nature.

Find out your color at QuizMeme.com!

Your score was 99/180.2,845,708 people have taken this quiz.And 986,991 got Green like you.

အရူးမ်ားမဖတ္ရ…ဖတ္သူမ်ားမရူးရ…(၂)

အရူး (၄)…
ကၽြန္မက ေယာက်္ားကို သိပ္ခ်စ္တာ... အဲဒါေၾကာင့္ စိတ္မခ်ဘူး.... ကၽြန္မက အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ရာထူးတက္မွာ သိပ္ေၾကာက္တာ...။ ကၽြန္မကို ေယာက်္ားက ေျပာတယ္.... “သံသယေတြနဲ ့ ျပည့္ေနတဲ့ မိန္းမ” တဲ့..... “တေန ့အဲဒီစိတ္နဲ ့ မင္းရူးလိမ့္မယ္” တဲ့......။ အခ်ိန္တန္လို ့ သူျပန္မေရာက္ လာေသးဘူးဆိုရင္ သူ ့ဖုန္းကို မရမက လိုက္ဆက္တတ္လို ့ တခါတရံ ေယာက်္ားက ဖုန္းပိတ္ထားတတ္တယ္..... အဲလိုေန ့မ်ိဳးဆို ရန္ပြဲ....ငိုပြဲပဲ.....။ ခုလဲ ည ၈ နာရီထိုးေနျပီ..... ထမင္းစားေစာင့္ေနတာ ျပန္မလာေသးဘူး....။ ဖုန္းဆက္မိမွာစိုးလို ့ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ေတာ့ ဒီနံပါတ္ေတြကိုပဲ နွိပ္မိသြားျပန္တယ္..... “လူၾကီးမင္းေခၚဆိုေသာ.......” ဟင္....ဘယ္ကမိန္းမလဲ....ေယာက်္ားဖုန္းကို ဒီမိန္းမက ဘာလို ့ကိုင္ရတာလဲ.... “ဟိတ္... ညည္းဘယ္သူလဲ...” ဒီအသံ....ၾကားဖူးပါတယ္.....ေအာ္...ဒါ ဆက္သြယ္ေရးက သြင္းထားတဲ့ အသံပဲ..... ဟူး....ဖုန္းခ်လိုက္တယ္.....။ အင္...ဒါနဲ ့ေနပါဦး..... “ဧရိယာျပင္ပေရာက္ရိွေနပါသျဖင့္......”
လို ့ေျဖသြားတယ္ .....။ ဧရိယာျပင္ပဆိုတာ ဘယ္လိုေနရာမ်ိဳးပါလိမ့္..... ဘုရား....ဘုရား....။ သူ ့အတြင္းေရး မွဴးမေလးဆီက ဖုန္းလာတိုင္း ....ကၽြန္မရဲ့ profession ကိုစြန္ ့ျပီး အတြင္းေရးမွဴးသင္တန္းပဲ ေျပးတက္ရေတာ့ မလိုလို ....... စာရင္းအင္းေတြပဲ ေျပးသင္ရေတာ့ မလိုလို.....ကၽြန္မ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား ျဖစ္ျဖစ္ သြားတတ္ပါတယ္.....။ ကၽြန္မ သူ ့အတြင္းေရးမွဴးလုပ္မယ္လို ့ အေရးဆိုဖူးပါတယ္....သူကဘာျပန္ေျပာလဲဆိုေတာ့ “ မင္းကေတာ့ စက္ကတ္ေၾကးပဲ လုပ္လို ့ရမယ္....” တဲ့.....။ ကၽြန္မကို လူေတြက မၾကားတၾကားေျပာၾကတယ္..... “ အဲဒီမိန္းမက သူ ့ေယာက်္ား ကို ခ်စ္လြန္းလို ့ ရူးေနတာ..... ေနရာတကာလိုက္ၾကပ္လြန္းလို ့ ဘယ္ေန ့ထားခဲ့ခံရမလဲ မသိဘူး.... အဲဒီေန ့ကေတာ့ အဲဒီမိန္းမ သြက္သြက္ခါ သြားမယ့္ေန ့ပဲ....” တဲ့.....။ ဟုတ္လား.... ကၽြန္မ ရူးေနတာလား....။

အရူး (၅)...
ေလးမ...ဆိုတဲ့ မိန္းကေလး blog မွာစာေတြေရးေနတယ္.... မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ ေနာက္လို ့ ေျပာင္လို ့..... ေပ်ာ္လို ့....ပါးလို ့.....။ အဲဒါကို ၾကည့္မရျဖစ္ျပီး မ်က္စိစပါးေမႊးစူးေနတဲ့ သူတစ္ေယာက ္ရိွေနပါတယ္....။ သူဘယ္သူလဲသိလား.... ေလးမ ရဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ၾကီးေပါ့....(အခ်င္းခ်င္းကပ္ျပီး မနာလိုျဖစ္ေနတာေလ )...။ ဒီေန ့ေတာ့ သူ.... ေလးမကို ေပၚတင္ခ်ဲပါတယ္.....။
“ေလးမ..... နင့္ကိုယ္္နင္ I'm the Queen ဆိုျပီးေတာ့ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ေနတယ္ေပါ့..... ဘာေတြေလွ်ာက္ေရးမွန္းမသိဘူး..... ေပါေၾကာင္ေၾကာင္နဲ ့..... ကဗ်ာေတြလဲပါရဲ့.... ရွက္ဖူးလား.... အတိတ္အတိတ္ဆိုျပီး ျပန္ျပန္ေရးေနတာ တရား လက္လြတ္လွခ်ည္လား..... ဟင္....စိတ္ကို present မွာတည့္တည့္ထားရမယ္လို ့ ဘုန္းဘုန္းေဟာထားတယ္ေလ..... ငါေတာ့ နင့္ကိုစိတ္ကုန္တယ္.... ဟိုတေန့ကလဲ ... မိန္းမဆိုတာ သနပ္ခါးပန္းနဲ ့ တူသတဲ့..... တခါမွ မၾကားဖူးဘူး.... မိန္းခေလးေတြကို စပယ္...ခေရ...နွင္းဆီ နဲ ့ပဲ တင္စားလာၾကတာ..... နင့္က်မွ ထူးထူးဆန္းဆန္း..... ။ အဲလိုသာ ေျပာၾကေၾကးဆိုရင္..... ငါသာ ေယာက်္ားေလးဆိုရင္ မိန္းမေတြဟာ “ဘိန္းပန္း” နဲ ့တူတယ္လို ့ ေရးမွာပဲ..... ေရးေလ.... အဲလိုျပန္ေရးစမ္း.... အဲ...ဟုတ္ေပါင္... နင့္ကို စာမေရးေအာင္ တားေနပါတယ္ဆိုမွ ေျမွာက္ေပးသလို ျဖစ္သြားျပန္ျပီ.....။ ေတာ္ျပီ......ေတာ္ျပီ.... နင္လုပ္စရာအလုပ္ေတြ ပံုေနျပီ..... ဘာမွ ေလွ်ာက္ေရးမေနနဲ ့... သိတာ....တတ္တာလဲ ဟုတ္တိပတ္တိ မရိွဘဲနဲ ့ အာေခ်ာင္ မေနနဲ ့......။ ကဲ.... ငါအခု သခြတ္ပင္မွာ နတ္သဘင္ ညီလာခံတက္ရဦးမယ္..... ညီလာခံမွာ ဒီျပသနာကို သိၾကားမင္းကို တင္ျပရမယ္......။ နင္အိမ္မွာ အိပ္ေနေနာ္..... နင္နိုးေနရင္ ငါစိတ္ေလးလြန္းလို ့....။” တခ်ိန္လံုး ျငိမ္ခံေနခဲ့တဲ့ ေလးမ ဒီတခါေတာ့ အပီပဲဆိုျပီး ျပန္တြယ္လိုက္တယ္...... “ဟြန္း....ကိုယ္ေစာင့္နတ္ကလဲ.... တလြဲၾကီးေျပာေနတယ္.... သိၾကားျပည္မွာ ကသစ္ပင္ ပဲရိွတဲ့ဟာကို..... သခြတ္ပင္က အသူရာ ျပည္မွာ ေပါက္တာၾကီးကို.....” “ ဟဲ့.... ေနရာေျပာင္းထားတာ.... ေနရာေျပာင္းထားတာ.... မသိရင္မေျပာနဲ ့.... တခြန္းမွကို ၀င္မေျပာနဲ ့....ေတာ္ျပီ....ေနာက္က်ေနျပီ.... ျငိမ္ျငိမ္ေန....ၾကားလား....”
“ဟုတ္ကဲ့.....ၾကားပါတယ္.....” ေနာက္ပစ္ထားတဲ့ လက္ေလးနွစ္ဖက္ကို အသာေလးခါျပီး ဦးညႊတ္္လို ့ အရိုအေသေပးလိုက္ပါတယ္.....ေခါင္းမငံု ့လို ့မရဘူးေလ..... ကိုယ္ေစာင့္နတ္လဲ အရူးပဲလို ့ နႈတ္ခမ္းလႈပ္ရံု ေရရြတ္လိုက္တာ သူေတြ ့လို ့မျဖစ္ဘူးေလ.... (ျပန္မေျပာေၾကးေနာ္)......။
ကဲ....ေလးမ နဲ ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္..... ဘယ္သူ ရူးသလဲ..... နွစ္ေယာက္လံုးပဲ ထင္တယ္္ေနာ္.....။ ။

ျမတ္စြာဘုရားကေဟာၾကားခဲ့တယ္....
“ ပုထုဇဥ္တိုင္းဟာ တစ္မ်ိဳးမဟုတ္တစ္မ်ိဳး ရူးၾကတာခ်ည္းပဲ” တဲ့...။
(ဦးၾကီးပုထုဇဥ္ကို ေလးမ ရန္စတာ မဟုတ္ရပါဘူးရွင္)

P.s.ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့ ရူးေနၾကတဲ့ အရူးေတြ အမ်ားၾကီးရိွတဲ့အနက္ ဒီအရူး ၅ မ်ိဳးကို ေလးမ စိတ္ၾကိဳက္ စကာတင္ ေရြးခ်ယ္ထားတာျဖစ္ပါတယ္.....။

အရူးမ်ားမဖတ္ရ…ဖတ္သူမ်ားမရူးရ…(၁)

အရူး (၁)…
မ်က္နွာမွာသနပ္ခါး ပါးကြက္ၾကီးၾကီးကြက္ထားတယ္….ရဲရဲနီေနတဲ့ နႈတ္ခမ္းက တတြတ္တြတ္ရြတ္လို ့… .မေက်နပ္တာေတြလဲပါတယ္…. က်ိန္ဆဲေနတာလဲၾကားရတယ္…. သီခ်င္းေတြလဲ ဆိုေနတယ္….။ စိုက္ၾကည့္သြားတဲ့ သူေတြကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္တယ္….။
အလိုေတာ္….ဟိုေကာင္မေလးေတြမ်ား…. အက်ီအေကာင္းကို တမင္အေပါက္ ေဖာက္၀တ္ေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းေနၾကတယ္….က်ဳပ္မွာ ဒီတစ္ထည္တည္းရိွလို ့ ျပဲစုတ္ေနတာၾကေတာ့ နွာေခါင္းရံႈ ့ သြားၾကတယ္ ….. အံ့ေရာ…. အံ့ေရာ…..။ ဘာလဲ…..ဟား….ဟား…. မနာလို ျဖစ္ေနၾကလား….က်ဳပ္လို စိတ္ရိွတိုင္း ေျပာခြင့္မရိွလို ့ ေလ……က်ဳပ္ကို အရူးတဲ့….ဟား….ဟား…..အရူးဆိုတာ နာမည္သာဆိုးတာ နင္တို ့လို….........။ က်ဳပ္လြယ္အိတ္ထဲမွာ အစံုပါတယ္….က်ဴပ္စိတ္နဲ ့
ေတြ ့တာေလးေတြဆို ေကာက္ထည့္ထားလိုက္တာဘဲ….. စာေရးဆရာဆိုတဲ့လူၾကီးေတြက က်ဳပ္ကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ ့ “အရူးလြယ္အိတ္” ဆိုလားဘာလား….ေျပာသံၾကားမိေသးတယ္…..။ က်ဳပ္က စိတ္ေပ်ာ္ရင္ ပါးစပ္ဆိုင္းတီးျပီး ေကြးေနေအာင္ ကလိုက္တာပဲ….. DJ မလိုဘူး .... KTV ဆိုင္သြားဖို ့မလိုဘူး….Club မွာ member ၀င္ဖို ့မလိုဘူး…..။ ေလာကၾကီးမွာ ပိုက္ဆံဆိုတာကို လံုး၀ ဂရုမစိုက္တာ က်ဳပ္ပဲ…..။ က်ဳပ္အတြက္ ေငြဆိုတာ ဘာမွတန္ဖိုးမရိွဘူး…..။ ေဟာ…. စားေသာက္ဆိုင္က ေကာင္ေလး က်ဳပ္ကို ထမင္းက်န္ ဟင္းက်န္ေလးေတြ လာေပးျပီ….( ဒါေတာင္ တခ်ိဳ ့ဆိုင္ေတြက ၀က္စာျပန္ေရာင္းရတာ ပိုက္ဆံရလို ့ က်ဳပ္ကိုမေကၽြးနိုင္ဘူးတဲ့….. က်ဴပ္ကို ေမာင္းထုတ္ၾကေသးတယ္ ) ။ ေရာ့…ေခြးပိန္မ….စား….မင္းတ၀က္….က်ဳပ္တ၀က္…..အညီအမွ်ဘဲေနာ္….လာမလုနဲ ့…. က်ဳပ္က လူေကာင္းတခ်ိဳ ့ထက္ စိတ္ေကာင္းရိွပါတယ္….အင္း….ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ကို ဦးေနွာက္မေကာင္းတဲ့အရူးလို ့ ေခၚၾကတာျဖစ္မယ္……။

အရူး (၂)…
ေဘာလံုးတစ္လံုးကို လူ ၂၀ က၀ိုင္းလုျပီး ၂ ေယာက္က အေပါက္က ေစာင့္ေနၾကတယ္…. အဲဒါကို အေဖနဲ ့ အေဖ့သူငယ္ခ်င္းေတြက TV ကထိုင္ၾကည့္ုျပီး ေအာ္ဟစ္ေနၾကတယ္….. ဟိုကၾကားရတာလဲ မဟုတ္ဘဲနဲ ့…. အသံစံု ထြက္ေအာင္ ေအာ္ေနၾကတယ္…..။ ျပီးေတာ့ အနိုင္အရံႈးေတြတြက္ေနၾကတယ္…..။ ျပီးေတာ့….ေျပာေသးတယ္…. “ေလာင္းထားမွ ၾကည့္ရတာ အရသာရိွတာတဲ့…..” “ ေလာင္းထားလို ့ ၾကည့္ရတာ” ဆိုတဲ့လူလဲပါေသး…။ ကမၻာ့ဖလားပြဲမွာ တခ်က္မွ ၀င္မကန္လိုက္ရဘဲ ဒဏ္ရာရသြားတဲ့ လူေတြလဲရိွေသးဆိုဘဲ….။ အေမကေတာ့ “ငါ့ကို ေလာင္းေၾကးမထပ္တာ နင့္အေဖကိုေက်းဇူးတင္” တဲ့….။ ပြဲေတြကလဲ ညတိုင္းလိုိလို ရိွတယ္…. ကန္တဲ့သူေတြသာေျပာင္းသြားတယ္….. ေလာင္းတဲ့လူေတြက မေျပာင္းသြားဘူး….။ ၾကည့္ပါဦးဗ်ာ…. နႈတ္ခမ္းမွာ ေသြးေတြထြက္လို ့…. ကစားသမားေတြ ဒဏ္ရာေတြရကုန္ျပီ…. မေနနိုင္တဲ့ ညီေလးက ၀င္ေျပာတယ္…. “ အေဖရယ္….သူရို ့ ကို ေဘာရံုး တစ္ေယာက္တစ္လံုးစီေပးလိုက္ပါဂ်ာ…… သူရို ့လုေနရတာ တနားပါတယ္….” ။ ဟုတ္တယ္…. ကၽြန္ေတာ္လဲ သနားတယ္….. ေဘာလံုးကစားသမားေတြကိုေရာ…. ေဘာလံုးပြဲကို ကစားေနၾကတဲ့ လူေတြကိုေရာေပ့ါ…..။

အရူး (၃)…
ေဂါက္သီးတလံုးကို တုတ္တေခ်ာင္းနဲ ့ က်င္းေပါက္ထဲကို မ၀င္၀င္ေအာင္ ရိုက္သြင္းေနၾကတယ္…..။ တုတ္ကလဲ နံပါတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးပါလား......ဒီကစားနည္းေၾကာင့္ ဗိသုကာေတြခမ်ာ ေတာ္ေတာ္ဦးေနွာက္စားၾကရတယ္....။ ညီေနျပီးသားေျမၾကီးကို ကုန္းေတြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရတယ္.... ခ်ိဳင့္ေတြလုပ္ရတယ္..... ေရကန္ေတြတူးေပးရတယ္.... shape အမ်ိဳးမ်ိဳးရိွတဲ့ သဲက်င္းေတြတူးေပးရတယ္..... သဲက်င္းေတာင္ ရိုးရိုးနဲ ့ရွယ္ (deep) ဆိုျပီး ခြဲျပီး ထည့္ေပးရတယ္..... ျမက္စိုက္တဲ့ လူေတြလဲ မသက္သာဘူး.....Green , fair-way , rough ဆိုျပီး သူ ့ေနရာနဲ ့သူ ကြဲျပားေအာင္စိုက္ေပးရတယ္.....။ လူဆိုတဲ့ လူေတြက လြယ္ေနတာကို ေတာ္ေတာ္ခက္ေအာင္ လုပ္တတ္ၾကတာပဲ......။ ေဂါက္ရိုက္တဲ့ လူေတြကလဲ ဒီကစားနည္းကို ေတာ္ေတာ္လက္ေတြ ့ၾကတယ္......။ အိမ္က မိန္းမက တခုခုမွာလိုက္တာကိုသာ ေမ့မယ္....။ ဘယ္က်င္းမွာ ဘယ္သူက ဘယ္နွစ္ပတ္ ပတ္လိုက္တာ...... ဘယ္နွစ္ခ်က္ ရိုက္လိုက္တာ..... ဆိုတာေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ေကာက္ေမးေမး အလြတ္ရတယ္......။ ရိုက္ရံုဘဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး..... ေလာင္းေၾကးေလးက ပါေသး.....။ ဒီလိုနဲ ့ဘဲ ေဂါက္သီးလံုးတစ္ လံုးကို က်င္းေပါက္ထဲ မ၀င္၀င္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္း .... မိုးလင္းကေန မိုးခ်ဳပ္သြားၾကတယ္.....။
P.s.အရူး (၄)…နွင့္ (၅) ကို ယေန ့(သို ့) မနက္ျဖန္ဆက္ပါမည္....။

သနပ္ခါးပန္းေျပာတဲ့ “ သနပ္ခါးပန္း”

ကၽြန္မ နာမည္ ..... “သနပ္ခါးပန္း” လို ့ေခၚပါတယ္.....။

ကၽြန္မရဲ့ အသားက ..... ၀ါ၀ါ၀င္း၀င္းေလးပါ.....။

ကၽြန္မ.....အစိမ္းေရာင္ အသိုက္အျမံဳမွာေနပါတယ္..... ။

အစိမ္းေရာင္ နန္းေတာ္ရဲ့ ေလသာျပတင္းကေန အ၀ါေရာင္ မင္းသမီးေလး ကၽြန္မ.... မ်က္နွာျပလိုက္တဲ့ အခါ..... တေလာကလံုးကလူေတြ ေငးေမာၾကည့္ၾကပါတယ္....။ ကၽြန္မကို ျမင္ရတဲ့ အခါ သူတို ့ ၾကည္နူးသြားတတ္ပါတယ္......။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မက မလွပါဘူး..... တပြင့္တည္းဆိုရင္ ကၽြန္မက အက်ည္းတန္ပါတယ္...... မနွင္းဆီတို ့.....မသစ္ခြ တို ့လို မတင့္တယ္ပါဘူး......။ ကၽြန္မရဲ့ ညီမေတြနဲ ့ ၀န္း ရံထားလို ့သာ ကၽြန္မမွာ အလွရိွတာပါ.....။

မင္းသမီးေလးလို ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တင္စားထားေပမယ့္ ကၽြန္မက ေတာ္၀င္ပန္း မဟုတ္ပါဘူး.....(ပန္းတိုင္းဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မင္းသမီး လို ့စိတ္ကူးယဥ္ မိတာ ျပစ္မႈ မေျမာက္ေလာက္ဘူး ထင္ပါရဲ့......) ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ ပြဲလမ္းသဘင္ေတြမွာ ကၽြန္မ ေနရာ မရပါဘူး.....။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မလဲ ပန္းပါဘဲ.....။ ပန္းဆိုေတာ့ ေျခြသူ.... ပန္သူ... ရိွတာေပါ့ေလ....။

ကၽြန္မ အနားကျဖတ္သြားတဲ့ လူတိုင္းက မ်က္လံုးမိွတ္ျပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန တအားေမႊးၾကဴသြားၾကတယ္....။ ကၽြန္မရဲ့ ရနံံ ့က ေမႊးလွသည္ေလ....။ ခ်စ္စဖြယ္ရနံ ့သင္းသင္းေလးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတာကိုက ကၽြန္မအတြက္ ဘုရားေပးတဲ့ “ဆု” ပါ....။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ စြဲမက္တဲ့ အနံ ့..... နွစ္သက္တဲ့ အနံ ့ျဖစ္ေနတာ ကၽြန္မအတြက္ ကံေကာင္းျခင္းပါ......။

ကၽြန္မ ေတာ္၀င္ပန္းမျဖစ္တာ ၀မ္းမနည္းပါဘူး.... အက်ည္းတန္တာကိုလဲ မသိမ္ငယ္ပါဘူး..... အေဖာ္ေတြရိွမွ တင့္တယ္ရတာကိုလဲ အားမငယ္ပါဘူး.....။ ကၽြန္မ ေၾကကြဲ ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက တစ္ခုတည္း......တစ္ခုတည္းပါပဲ.....။ အဲဒီတခုက ကၽြန္မကိုေတာ္ေတာ္၀မ္းနည္းေစတယ္.....။ အဲဒီတစ္ခုေၾကာင့္ ကၽြန္မ အသည္းေတြ နာလွတယ္......။ အဲဒါက........................................................................

ရွင္တို ့ၾကားဖူးမွာပါ.... “ သနပ္ခါးပန္းက ပန္သူမေမႊးဘူး..... လက္တကမ္းကလူ ေမႊးတယ္ ” ဆိုတာေလ.....။ ကၽြန္မကို ခ်စ္လွခ်ည္ရဲ့.... ျမတ္နိူးလွခ်ည္ရဲ့ ဆိုျပီး ပန္ဆင္ထားတဲ့သူက ကၽြန္မရဲ့ေမႊးရနံ ့ကိုမရဘူး.... ကၽြန္မရဲ့ တန္ဖိုးကို မသိရွာဘူး.....။ သိေပမယ့္ ဒါဟာတန္ဖိုးလို ့ မယူဆတာလဲ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္.....။ အေ၀းကလူ.... နံေဘးကလူ.... လက္တကမ္းကလူေတြကေတာ့ ကၽြန္မက ရနံ ့ေမႊးတဲ့ ပန္းကေလးတဲ့.......။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလ.... ကၽြန္မက ပန္းပဲ.... အျမတ္တနိုးနဲ ့ ပန္ဆင္ခံရတာကိုက ေက်နပ္စရာပါ.....။ တန္ဖိုး ဘယ္ေလာက္သတ္မွတ္လဲ..... ဘယ္လိုသတ္မွတ္လဲ ဆိုတာ အေရးမၾကီးပါဘူး..... ကၽြန္မက ေရာင္းကုန္ပစၥည္းတစ္ခုမွမဟုတ္ဘဲ.......။ ကၽြန္မက “သနပ္ခါးပန္း” ေလ.....။ ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ။ ။ မိန္းမေတြဟာ သနပ္ခါးပန္းနဲ ့တူပါတယ္....။ ဂုဏ္သိကၡာ....၊ ကိုယ္က်င့္တရား.... ဆိုတဲ့ အေဖာ္ေတြ ၀န္းရံထားမွတင့္တယ္ပါတယ္......။ ပိုင္ဆိုင္သူက တန္ဖိုးမသိဘဲ.... ေဘးလူ နွစ္သက္တဲ့ တန္ဖိုးေတြလဲ ရိွေနတတ္ပါတယ္....။

၀န္ခံခ်က္ ။ ။ လျပည့္ေန ့က “ေလးမ” စိုက္ထားတဲ့ သနပ္ခါးပင္က ပန္းေတြပြင့္ေတာ့ ဓါတ္ပံုရိုက္ထားမိျပီး သူ ့အေၾကာင္းေရးမယ္လို ့ စိတ္ကူးထားခဲ့တယ္.....။ အပ်င္းထူေနတာနဲ ့ မေရးျဖစ္ခဲ့ဘူး....။ ဒီေန ့ မအိမ့္ခ်မ္းေျမ့ရဲ့ “တန္ဖိုး” ဆိုတဲ့ post ေလးကိုဖတ္ျပီး comment မွာ အာေခ်ာင္ခဲ့မိလို ့ ေလးမရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြ keyboard ေပၚမွာ အသက္၀င္လာျပီး ဒီ postကိုေရးျဖစ္ပါတယ္.....။

ေရးေပးခဲ့ၾကသည္

ဒုိင္ယာရီစာမ်က္နွာ(၁၀)။ ။
မထူးပါဘူး...တင္လက္စနဲ ့ “ေရးေပးပါ” စာအုပ္ထဲက အမွတ္တရတခ်ိဳ ့ ဆက္တင္လိုက္ပါတယ္....။ တေဆာင္လံုးကို မေရးခိုင္းခဲ့မိတာ ေနာင္တရတယ္.....။ စာရြက္ေတြ အမ်ားၾကီးက်န္ေနေသးတယ္....
ေတြ ့ရင္ ထပ္ေရးခိုင္းဦးမယ္.....။ ေလးမ blog ကိုလာလည္တဲ့သူေတြေရာ ေရးသြားဦးမလား.... သူတို ့ေတြ ေရးထားသလိုမ်ိဳးေလ....။

အမွတ္တရေတြပါ

ဒိုင္ယာရီစာမ်က္နွာ ( ၉ ) ။ ။

ေနာက္ဆံုးနွစ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရးေပးထားတဲ့ အမွတ္တရေလးေတြကို တင္လိုက္တာပါ....။ ဘာရယ္မဟုတ္ အမွတ္တရ ေရးခိုင္းခဲ့တာေလးေတြက အခုေတာ့ လြမ္းစရာေလး...။ “ေရးေပးပါ” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာလဲ ဘရုတ္သုတ္ခ စာေလးေတြရိွေသးတယ္.....။