ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသူဘ၀ ( ပ )

ဒိုင္ယာရီစာမ်က္နွာ (၈) ။ ။
Scene (1)_
မနက္ ၃ နာရီ ေလာက္ သန္ ့စင္ခန္းေတြဘက္ကို ငိုက္စိုက္ငိုက္စိုက္ ေလွ်ာက္လာရင္း ယိုင္တိ္ယိုင္တိုင္ ေလွ်ာက္လာတဲ့ အရိပ္ တစ္ခုနဲ ့ ျဖတ္ခနဲ ဆံုတယ္…..။ ေမာ့ၾကည့္ျပီး ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ ျပံဳးျပလိုက္တယ္…..ထမင္း ၂ ရက္မစားရတဲ့ အသံနဲ ့ “ ပံုေတြ ျပီးျပီလား....” တဖက္က အရိပ္က ေခါင္းခါျပီး “ ျပီးေသးပါဘူးဟာ…..”
“ ဒါ၀ဋ္ေၾကြးပဲ အခ်စ္ရယ္….” သီခ်င္းသံတိုးတိုး ေျခသံ တရွပ္ရွပ္ ၾကားရတယ္…..။ အာခီ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္…. “ ေဟ့..ဘယ္လို လဲ အေျခအေန ေကာင္းလား” …..။
“ ငါေတာ့ interior တစ္ပံုပဲ ဆြဲေတာ့မယ္….အားလံုးေပါင္းမွ ၈ ရြက္ပဲ ျပီးတယ္..... section လဲမျပီးေသးဘူး… .တတ္နိုင္ဘူး…ဒီေလာက္ပဲ ရမယ္ေဟ့….”
Scene (2)_
“ေၾကာင္ကေလးက နားရြက္ေထာင္ ပညာရိွေယာင္ေဆာင္….”
“ေလးမ….နင္ဘာေတြ ေအာ္ေနတာတုန္း…..နင္အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနျပီ…..ခဏအိပ္လိုက္ ”
“ No….”
“ ဟာ…..ေလးမ…..နင္…အိပ္ငိုက္ငိုက္နဲ ့ ေလွ်ာက္ဆြဲကုန္ျပီ….ဒီနားမွာ နင္….ျပတင္းေပါက္ မေဖာက္ဘူးဆို….ဘာလို ့ ျပတင္းေပါက္ေတြ ဆြဲထားတာတုန္း….”
“ ဟာ…..ေသေရာ….လုပ္ၾကပါဦး…. ဘရိတ္ဓါး…ဘရိတ္ဓါး ….ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္….”
“ နင္ မျခစ္နဲ ့….ေပါက္ကုန္မယ္….ငါဖ်က္ထားေပးမယ္…..သယ္ရင္းေလး ခဏအိပ္လိုက္….”
“ ငါ ၁၅ မိနစ္ပဲ အိပ္မယ္……၁၅ မိနစ္ျပည့္ရင္ ငါ့ကိုနိႈိုးေနာ္…..မနိႈိုးရင္ ေသခန္းျပတ္ပဲေနာ္….ငါ ဘာမွမျပီးေသးဘူး…..ေသခ်ာနႈိးေနာ္ “မိ” .....”
ေျပာေျပာဆိုဆို Drawing Board ေနာက္က ေနရာလြတ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ ေစာင္ေလးပိုက္ျပီး ေခြေခြေလး အိပ္လိုက္တယ္….
“ သယ္ရင္းေလး….ထေတာ့….၁၅ မိနစ္ျပည့္ျပီ…..”
“ ရွင္….ဆရာ…..သမီး ေနာက္ဆို ဒီလိုမျဖစ္ေအာင္ ဒီဇိုင္းကို ေစာေစာထုတ္ပါ့မယ္….ဆိုင္ကယ္တစ္စီးနဲ ့ ေလွ်ာက္လည္မေနေတာ့ပါဘူး…” ငုတ္တုတ္ထထိုင္ျပီး တတြတ္တြတ္ရြတ္လိုက္တယ္….။
“ ဟဲ့….ေယာင္ေနျပန္ျပီ…..မ်က္စိဖြင့္စမ္း…” ပခံုးကေန ဆြဲလႈပ္ ခံလိုက္ရတယ္….။
“ ေတာ္ပါေသးရဲ့ “မိ” ရယ္…..နင္နိႈးလိုက္လို ့…..ငါ့ကို ဂ်ဴရီမွာ ဆရာက ကိြဳင္ေနတာဟ….”
Scene (3)_
“ ေဒါက္….ေဒါက္….ေဒါက္….အခန္းရွင္တို ့…”
“၀င္ခဲ့ပါ…..ေစ့ထားတယ္….”
“ နင္တို ့ဖို ့ စားဖိုေဆာင္ကဟင္းထုတ္လာတယ္….နင္တို ့ ထမင္္းစားကတ္ေတြ ငါတို ့ပဲ ယူထားေပးမယ္….ထမင္းကေတာ့ ၀ယ္စားမွာ မဟုတ္လား….စားျပီးရင္ ပန္းကန္ေတြ ထားထားလိုက္…..ငါတို ့ လာယူ့ျပီး ေဆးေပးမယ္…..”
“ ေက်းဇူးဘဲဟာ…..ငါတို ့ ဂ်ဴရီ ျပီးရင္ နင္တို ့ ပန္းကန္ေတြ ငါတို ့ တပတ္တိတိ ေဆးေပးမယ္ေနာ္….. ဒါနဲ ့ ညက်ရင္ ငါတို ့ကို လာကူဦးေနာ္……”
“ ေအးပါ…..ငါက ေဘာင္ခတ္ေပးမယ္….”
“ ငါက ျပတင္းေပါက္ေတြ အနက္ျခယ္ေပးမယ္…..”
“ ငါက စာေတြေရးေပးမယ္….”
“ Good….good….thanks ”
“ ေဒၚခင္စန္းေရ…..ထမင္း ၅၀ ဖိုး….” ၀ရန္တာထြက္ျပီး အေဆာင္ေရွ့က ထမင္းဆိုင္ကို အသံကုန္ျခစ္ျပီး လွမ္းေအာ္လိုက္တယ္…..။
“ ထမင္းရျပီ ”
၀ရန္တာမွာ က်စ္ၾကိဳးနဲ ့ ခ်ည္ထားတဲ့ ေရပံုးအေသးေလးထဲကို ပိုက္ဆံ ၅၀ ထည့္ျပီး ေအာက္ခ်ေပးလိုက္တယ္…..။ ေဒၚခင္စန္းက ပိုက္ဆံ ၅၀ ကိုယူျပီး ထမင္းထုတ္ကို ပံုးထဲျပန္ထည့္ေပးလိုက္တယ္……။ ဒီလိုနဲ ့ တနပ္စာေတာ့ အဆင္ေျပသြားျပန္ျပီ…..။ ။

ခက္ဆစ္
ဂ်ဴရီ = ဒီဇိုင္းစာေမးပြဲ ေျဖဆိုျခင္း ၊ မိမိဆြဲထားေသာ ပံုမ်ားကို Board တြင္ကပ္၍ ဆရာမ်ားနွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအား မိမိ ဒီဇိုင္းကို ရွင္းလင္းေျပာဆ္ိုရျခင္း ၊ ဆရာမ်ား၏ ေ၀ဖန္ အၾကံေပး…ဆံုးမ မႈကို ခံယူရျခင္း ….။
ဘရိတ္ဓါး= Tracing စာရြက္ေပၚတြင္ မင္ျဖင့္ဆြဲထားသည္ကို ျဖတ္ရန္ ထုတ္လုပ္ထားေသာခဲဖ်က္မွာ ေစ်းၾကီးျခင္း ၊ ဖ်က္ရတာ ၾကာျခင္းေၾကာင့္ Eagle တံဆိပ္ ဘရိတ္ဓါးကို ေလးပိုင္းခ်ိဳး၍ မင္ဖ်က္ရန္ အသံုးျပဳရသျဖင့္ ပံုဆြဲအေထာက္အကူပစည္း…..။
(ညႊန္ၾကားခ်က္အရ ျဖည့္စြက္ျခင္း)
ထမင္း ၅၀ ဖိုး= လြန္ခဲ့ေသာ ၆ နွစ္ခန္ ့က ၅၀ က်ပ္တန္ျမန္မာေငြစကၠဴျဖင့္ ၀ယ္ယူနိုင္၍ ၉၅ေပါင္သာရိွေသာ လူနွစ္ဦး ၀လင္စြာစားသံုးနိုင္ေသာ ထမင္း.....။