ပုဂံမွဇာတ္လမ္းမ်ား(သို ့) မွတ္တမ္းမ်ား (၂) ။ ။
ဘုရား… ဘုရား…. ရက္စက္လွခ်ည္လား…. ေမာင္ဘုရားရယ္… ၊
ေမာင္ေတာ္ဘုရားဟာ … ေရႊအိမ္သည္ရဲ့ ဖခင္အရင္းပါ … ၊ ထြက္ျပီးသားဆင္စြယ္ ျပန္၀င္ရိုးထံုးစံ မရိွသလို ... မင္းတို ့ရဲ့ စကားဟာလဲ .... ျပင္ရိုးထံုးစံ မရိွဘူးဆိုတာ…. နွမေတာ္…. နားလည္ပါတယ္….ေမာင္ေတာ္ရယ္….. ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီစကားကိုေတာ့ ျပင္လိုက္ပါ … ေမာင္ေတာ္ရယ္… ၊ ျပင္ေပးပါ…. ေမာင္ေတာ္မင္းျမတ္ရယ္…. ၊ ေရႊအိမ္သည္ရဲ့ ဖခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ ့…. အပယ္ရတနာရဲ့ ခင္ပြန္းတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ …. ဇနီး နဲ ့ သမီးကို ငဲ့ညွာသနားတဲ့အေနနဲ ့.... ျပင္ေပးေတာ္မူလွည့္ပါဘုရား ....၊ ဒီအမိန္ ့ေတာ္ကိုျဖင့္ ႏွမေတာ္ မၾကားခဲ့ဘူးလို ့…မွတ္ယူလိုက္ပါရေစ……ေမာင္ေတာ္ရယ္…..။ ေမာင္ေတာ္မင္းျမတ္ကို နွမေတာ္ အျမဲ ပါရမီျဖည့္ခဲ့တာ .... ေမာင္ေတာ္သိပါတယ္ ... ။
ပသီမင္းသား ပဋိကၡရား နဲ ့ သမီးေတာ္..... ေမတၱာမွ်စဥ္အခါက .... ေမာင္ေတာ္ေစခိုင္းစရာမလိုဘဲ ...က်န္စစ္မင္းၾကီးရဲ့ မိဖုရားေခါင္ၾကီး အေနနဲ ့.....၁၈ နွစ္အရြယ္ ေရႊအိမ္သည္ ကို ....မိန္းမသားခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ကို ..... ေဘးခ်ိတ္ျပီး ....နိုင္နင္းစြာ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တာကို .... ေမာင္ေတာ္အသိပါ ....။ မစားနိုင္မေသာက္နိုင္ ... တမိႈင္မိႈင္တေတြေတြနဲ ့ ... သလြန္ေပၚေခြေနရာက ...လန္းဆန္းစျပဳကာစ သမီးငယ္ေလးကို ....“ေစာယြန္း”နဲ ့ လက္ဆက္ေစမယ္ဆိုတာကေတာ့ ....နိွပ္စက္ရာမက်ေပဘူးလား ... ဘုရာ့ .....။ “ေစာယြန္း” ဆိုတာ ေျခတစ္ဖက္ မသန္ဘူးေလ.....ဘုရာ့ ... ၊ နွမေတာ္မွာ သူတစ္ပါးရဲ့ အားနည္းခ်က္ကို ....ကဲ့ရဲ့ နွိမ့္ခ်လိုတဲ့ စိတ္မရိွပါဘူး ...ဒါေပမယ့္ ... တပင္တိုင္ျမနန္းမွာ ... ယင္ဖိုေတာင္မသန္းေစဘဲ စံစားေစခဲ့တဲ့ .... ၊ ဖခင္ရဲ့ထက္ျမက္မႈ ... မိခင္ရဲ့ သိမ္ေမြ ့မႈေတြ နဲ ့ .... ေရႊအဆင္းလုိ တင့္တယ္လွတဲ့ .... သမီးေတာ္ေလးကို... လက္ရံုးရည္ ....နွလံုးရည္ ျပည့္၀တဲ့ ... သူရဲေကာင္းနဲ ့ လက္ဆက္ေပးခ်င္တာကေတာ့ ... မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ့ အတၱပါ ... ေမာင္ေတာ္ရယ္ ....။ ေနာက္ထပ္စဥ္းစားစရာက.... “မိ်ဳးေစ့မမွန္ ပင္မသန္” တဲ့ .... ။ “ေစာယြန္း” ရဲ့ ဖခင္က “ေစာလူးမင္္း” ေလ... ဘုရာ့ .....၊ အရည္အခ်င္း တစ္စက္မွ မရိွတဲ့မင္း .... ေမာင္ေတာ့္အေပၚ အျမဲ မေကာင္းၾကံခဲ့တဲ့မင္း ..... ရန္သူ ့လက္တြင္းက ကယ္ထုတ္လာတာေတာင္ .... မယံုမၾကည္နဲ ့.... “ က်န္စစ္သား ငါ့ကိုခိုးပါတယ္ ” လို ့..... ေအာ္ခဲ့လို ့ ေမာင္ေတာ္ေတာင္ အသက္လုျပီး ျပန္ေျပးခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား .....။ ဒီလိုဆိုေတာ့ “ေစာယြန္း” ဟာ အေနာ္ရထာမင္းျမတ္ရဲ့ ေျမးမို ့.... အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ မ်ိဳးေစ့ပါလို ့..... ေမာင္ေတာ္က နွမကို ေျဖာင္းဖ်ေပဦးမယ္ ... ။ အေဖနဲ ့ အဖိုး ဘယ္သူ ့ေသြးကပိုနီးမလဲ လို ့သာ .... နွမေတာ္ ေမးပါရေစေတာ့ ...။ မိန္းမဆိုတာ ေယာက်္ားေတြကို .....ပံ့ပိုးေပးဖို ့ လူျဖစ္လာရတာမဟုတ္ေပမယ့္... ဇနီးဆိုတာကေတာ့ သူ ့ဘ၀ကို .... ခင္ပြန္းအတြက္လို ့ .... မွတ္ယူထားၾကသူမ်ား ျဖစ္ေလေတာ့ .... ရတနာတို ့ သားအမိမွာ .... ေမာင္ေတာ္ စီမံတာ နာခံၾကရမွာပါ .... ။ ျပည့္ရွင္မင္းရဲ့ အမိန္ ့ကို .... ကလန္ကဆန္ မလုပ္ ၀ံ့သလို ... အေျမာ္အျမင္ၾကီးတဲ့ .... ခင္ပြန္းရဲ့ အစီအမံကို ... ဇနီးေကာင္းပီသစြာနဲ ့ .... ေခါင္းညိတ္လက္ခံပါ့မယ္ ... ဘုရာ့ .....။ တစ္ခုေတာ့ ဖြင့္ဟလိုက္ပါရေစ .... က်န္စစ္မင္းရဲ့ မိဖုရားေခါင္ၾကီး အေနနဲ ့ .... ေမာင္ေတာ္ရဲ့ အေျမာ္အျမင္ၾကီးမားမႈကို .... ေထာက္ခံ အားေပး ....ဂုဏ္ယူ ေက်နပ္နိုင္ေပမယ့္ ..... ေရႊအိမ္သည္ရဲ့ မိခင္ “အပယ္ရတနာ” အေနနဲ ့.... ေမာင္ၾကီးက်န္စစ္ရဲ့ ဇနီးတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ေတာ့ .... ေမာင္ဘုရားရဲ့ စီမံမႈကို .... လံုး၀ .... မေက်နပ္ပါဘူး ...ဘုရာ့ ....။ ။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ အျဖဴေရာင္အေတြး ....မိန္းမသားအေတြးသက္သက္သာ ...။
ဘုရား… ဘုရား…. ရက္စက္လွခ်ည္လား…. ေမာင္ဘုရားရယ္… ၊
ေမာင္ေတာ္ဘုရားဟာ … ေရႊအိမ္သည္ရဲ့ ဖခင္အရင္းပါ … ၊ ထြက္ျပီးသားဆင္စြယ္ ျပန္၀င္ရိုးထံုးစံ မရိွသလို ... မင္းတို ့ရဲ့ စကားဟာလဲ .... ျပင္ရိုးထံုးစံ မရိွဘူးဆိုတာ…. နွမေတာ္…. နားလည္ပါတယ္….ေမာင္ေတာ္ရယ္….. ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီစကားကိုေတာ့ ျပင္လိုက္ပါ … ေမာင္ေတာ္ရယ္… ၊ ျပင္ေပးပါ…. ေမာင္ေတာ္မင္းျမတ္ရယ္…. ၊ ေရႊအိမ္သည္ရဲ့ ဖခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ ့…. အပယ္ရတနာရဲ့ ခင္ပြန္းတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ …. ဇနီး နဲ ့ သမီးကို ငဲ့ညွာသနားတဲ့အေနနဲ ့.... ျပင္ေပးေတာ္မူလွည့္ပါဘုရား ....၊ ဒီအမိန္ ့ေတာ္ကိုျဖင့္ ႏွမေတာ္ မၾကားခဲ့ဘူးလို ့…မွတ္ယူလိုက္ပါရေစ……ေမာင္ေတာ္ရယ္…..။ ေမာင္ေတာ္မင္းျမတ္ကို နွမေတာ္ အျမဲ ပါရမီျဖည့္ခဲ့တာ .... ေမာင္ေတာ္သိပါတယ္ ... ။
ပသီမင္းသား ပဋိကၡရား နဲ ့ သမီးေတာ္..... ေမတၱာမွ်စဥ္အခါက .... ေမာင္ေတာ္ေစခိုင္းစရာမလိုဘဲ ...က်န္စစ္မင္းၾကီးရဲ့ မိဖုရားေခါင္ၾကီး အေနနဲ ့.....၁၈ နွစ္အရြယ္ ေရႊအိမ္သည္ ကို ....မိန္းမသားခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ကို ..... ေဘးခ်ိတ္ျပီး ....နိုင္နင္းစြာ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တာကို .... ေမာင္ေတာ္အသိပါ ....။ မစားနိုင္မေသာက္နိုင္ ... တမိႈင္မိႈင္တေတြေတြနဲ ့ ... သလြန္ေပၚေခြေနရာက ...လန္းဆန္းစျပဳကာစ သမီးငယ္ေလးကို ....“ေစာယြန္း”နဲ ့ လက္ဆက္ေစမယ္ဆိုတာကေတာ့ ....နိွပ္စက္ရာမက်ေပဘူးလား ... ဘုရာ့ .....။ “ေစာယြန္း” ဆိုတာ ေျခတစ္ဖက္ မသန္ဘူးေလ.....ဘုရာ့ ... ၊ နွမေတာ္မွာ သူတစ္ပါးရဲ့ အားနည္းခ်က္ကို ....ကဲ့ရဲ့ နွိမ့္ခ်လိုတဲ့ စိတ္မရိွပါဘူး ...ဒါေပမယ့္ ... တပင္တိုင္ျမနန္းမွာ ... ယင္ဖိုေတာင္မသန္းေစဘဲ စံစားေစခဲ့တဲ့ .... ၊ ဖခင္ရဲ့ထက္ျမက္မႈ ... မိခင္ရဲ့ သိမ္ေမြ ့မႈေတြ နဲ ့ .... ေရႊအဆင္းလုိ တင့္တယ္လွတဲ့ .... သမီးေတာ္ေလးကို... လက္ရံုးရည္ ....နွလံုးရည္ ျပည့္၀တဲ့ ... သူရဲေကာင္းနဲ ့ လက္ဆက္ေပးခ်င္တာကေတာ့ ... မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ့ အတၱပါ ... ေမာင္ေတာ္ရယ္ ....။ ေနာက္ထပ္စဥ္းစားစရာက.... “မိ်ဳးေစ့မမွန္ ပင္မသန္” တဲ့ .... ။ “ေစာယြန္း” ရဲ့ ဖခင္က “ေစာလူးမင္္း” ေလ... ဘုရာ့ .....၊ အရည္အခ်င္း တစ္စက္မွ မရိွတဲ့မင္း .... ေမာင္ေတာ့္အေပၚ အျမဲ မေကာင္းၾကံခဲ့တဲ့မင္း ..... ရန္သူ ့လက္တြင္းက ကယ္ထုတ္လာတာေတာင္ .... မယံုမၾကည္နဲ ့.... “ က်န္စစ္သား ငါ့ကိုခိုးပါတယ္ ” လို ့..... ေအာ္ခဲ့လို ့ ေမာင္ေတာ္ေတာင္ အသက္လုျပီး ျပန္ေျပးခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား .....။ ဒီလိုဆိုေတာ့ “ေစာယြန္း” ဟာ အေနာ္ရထာမင္းျမတ္ရဲ့ ေျမးမို ့.... အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ မ်ိဳးေစ့ပါလို ့..... ေမာင္ေတာ္က နွမကို ေျဖာင္းဖ်ေပဦးမယ္ ... ။ အေဖနဲ ့ အဖိုး ဘယ္သူ ့ေသြးကပိုနီးမလဲ လို ့သာ .... နွမေတာ္ ေမးပါရေစေတာ့ ...။ မိန္းမဆိုတာ ေယာက်္ားေတြကို .....ပံ့ပိုးေပးဖို ့ လူျဖစ္လာရတာမဟုတ္ေပမယ့္... ဇနီးဆိုတာကေတာ့ သူ ့ဘ၀ကို .... ခင္ပြန္းအတြက္လို ့ .... မွတ္ယူထားၾကသူမ်ား ျဖစ္ေလေတာ့ .... ရတနာတို ့ သားအမိမွာ .... ေမာင္ေတာ္ စီမံတာ နာခံၾကရမွာပါ .... ။ ျပည့္ရွင္မင္းရဲ့ အမိန္ ့ကို .... ကလန္ကဆန္ မလုပ္ ၀ံ့သလို ... အေျမာ္အျမင္ၾကီးတဲ့ .... ခင္ပြန္းရဲ့ အစီအမံကို ... ဇနီးေကာင္းပီသစြာနဲ ့ .... ေခါင္းညိတ္လက္ခံပါ့မယ္ ... ဘုရာ့ .....။ တစ္ခုေတာ့ ဖြင့္ဟလိုက္ပါရေစ .... က်န္စစ္မင္းရဲ့ မိဖုရားေခါင္ၾကီး အေနနဲ ့ .... ေမာင္ေတာ္ရဲ့ အေျမာ္အျမင္ၾကီးမားမႈကို .... ေထာက္ခံ အားေပး ....ဂုဏ္ယူ ေက်နပ္နိုင္ေပမယ့္ ..... ေရႊအိမ္သည္ရဲ့ မိခင္ “အပယ္ရတနာ” အေနနဲ ့.... ေမာင္ၾကီးက်န္စစ္ရဲ့ ဇနီးတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ေတာ့ .... ေမာင္ဘုရားရဲ့ စီမံမႈကို .... လံုး၀ .... မေက်နပ္ပါဘူး ...ဘုရာ့ ....။ ။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ အျဖဴေရာင္အေတြး ....မိန္းမသားအေတြးသက္သက္သာ ...။
6 comments:
မမေလး ... သိလား... မမေလးရဲ႕ အပယ္ရတနာကိုဖတ္ၿပီး သိုးေလးက သီတာေဒ၀ီကို သြားသတိရမိတယ္။ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳေရးတဲ့ ၀ိသာခါႏွင့္ သီတာ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ေလးထဲက သီတာေဒ၀ီရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကိုဖတ္ရတာ အခု မမေလးရဲ႕ အပယ္ရတနာလိုပဲ ခံစားခ်က္ေတြအျပည့္... အရမ္းဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္။ မမေလးက စာအေရးအသား အရမ္းေကာင္းလာၿပီ။ သိုးေလး အားေပးေနတယ္ေနာ္။
မမေလး ... သိလား... မမေလးရဲ႕ အပယ္ရတနာကိုဖတ္ၿပီး သိုးေလးက သီတာေဒ၀ီကို သြားသတိရမိတယ္။ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳေရးတဲ့ ၀ိသာခါႏွင့္ သီတာ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ေလးထဲက သီတာေဒ၀ီရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကိုဖတ္ရတာ အခု မမေလးရဲ႕ အပယ္ရတနာလိုပဲ ခံစားခ်က္ေတြအျပည့္... အရမ္းဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္။ မမေလးက စာအေရးအသား အရမ္းေကာင္းလာၿပီ။ သိုးေလး အားေပးေနတယ္ေနာ္။
ငါသာလွ်င္ ဘုရင္ျဖစ္ေတာ႕သကိုး ။။။။ ဟိုး ဟိုး ဟိုး ။။။။
ထြက္ၿပီးသား ႏွပ္ေခ်း ကို ျပန္ရႈံ႕သြင္းရိုး ထံုးစံ မရွိဘူး ႏွမေတာ္
ရႊတ္!!! ဖတ္ !!!
ထိုင္ၿပီးသားခံုကလည္း ထေပးရိုး ထံုးစံမရွိေပဘူး ။။။။
ခပ္တည္တည္ပဲ ။။။။
မေက်နပ္ရင္ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပေပေလာ႕
အဟိ း း း
အေပ်ာ္ေနာက္တာပါဗ်ာ
ဒီလိုေပါ႕ေလ ..ဒီကိစၥေတြက ..
ရႈေထာင္႕အသစ္ကေတြးၿပီး ေရးတဲ႕ သမိုင္းဇာတ္လမ္းေတြ ဖတ္ရတာမိုက္တယ္ ။
ေရးတတ္ေတာ႕လည္း အသက္ပါတယ္။ ဆက္ေရးေပးပါဦးဗ်ိဳ႕
ေက်းဇူး။။။
အစ္မရဲ့ ဒီ ပုဂံ စီးရီးစ္ ကိုေတာ့ အၾကိဳက္ဆုံးဘဲ.. ဆက္ျပီး ေစာင့္ဖတ္ေနဦးမယ္။ :)
ေလးမရယ္ ေကာင္းပါေလ့ အဲ့လိုေလး မ်ားမ်ားေတြးၿပီး မ်ားမ်ားေရးႏိုင္ပါေစ...
ေျပာဦးမယ္ စာေၾကာင္းေတြကို Justify လုပ္ထားလိုက္ဦး ဖတ္ေကာင္းေအာင္ ခုက မညီမညာနဲ႔ :)
နွင္းနွင္းေရ … သိုးေလးကို အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္ … မေလးလဲ အဲဒီစာအုပ္ရွာဖတ္ဦးမယ္ …..။
ဂ်ယ္ရီ …ရႊတ္!!! ဖတ္ !!!....တဲ့..၊ ညစ္ပတ္လိုက္တာ…ပုဆိုးနဲ ့သုတ္လိုက္…ေလးမ စာရြက္ေတြေပကုန္ဦးမယ္ … ၊ ပုဂံရာဇ၀င္ကို တုတ္ထမ္းေျပာရတယ္တဲ့ …ေလးမကိုေျမွာက္ေပးတာ ဘာထမ္းေစခ်င္လို ့လဲ …စတာပါ..ေက်းဇူး ..။
မသဥၨာ… ၾကိဳက္တယ္ဆို အသစ္ေရးျဖစ္တိုင္း .. လာေခၚမယ္ေနာ္…။
မမညေလး …ေက်းဇူး အမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ … ေနာက္ပို ့စ္က စျပီး ေလးမ ျပင္လို္က္မယ္ေနာ္ ….။
Post a Comment