သနပ္ခါးပန္းေျပာတဲ့ “ သနပ္ခါးပန္း”

ကၽြန္မ နာမည္ ..... “သနပ္ခါးပန္း” လို ့ေခၚပါတယ္.....။

ကၽြန္မရဲ့ အသားက ..... ၀ါ၀ါ၀င္း၀င္းေလးပါ.....။

ကၽြန္မ.....အစိမ္းေရာင္ အသိုက္အျမံဳမွာေနပါတယ္..... ။

အစိမ္းေရာင္ နန္းေတာ္ရဲ့ ေလသာျပတင္းကေန အ၀ါေရာင္ မင္းသမီးေလး ကၽြန္မ.... မ်က္နွာျပလိုက္တဲ့ အခါ..... တေလာကလံုးကလူေတြ ေငးေမာၾကည့္ၾကပါတယ္....။ ကၽြန္မကို ျမင္ရတဲ့ အခါ သူတို ့ ၾကည္နူးသြားတတ္ပါတယ္......။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မက မလွပါဘူး..... တပြင့္တည္းဆိုရင္ ကၽြန္မက အက်ည္းတန္ပါတယ္...... မနွင္းဆီတို ့.....မသစ္ခြ တို ့လို မတင့္တယ္ပါဘူး......။ ကၽြန္မရဲ့ ညီမေတြနဲ ့ ၀န္း ရံထားလို ့သာ ကၽြန္မမွာ အလွရိွတာပါ.....။

မင္းသမီးေလးလို ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တင္စားထားေပမယ့္ ကၽြန္မက ေတာ္၀င္ပန္း မဟုတ္ပါဘူး.....(ပန္းတိုင္းဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မင္းသမီး လို ့စိတ္ကူးယဥ္ မိတာ ျပစ္မႈ မေျမာက္ေလာက္ဘူး ထင္ပါရဲ့......) ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ ပြဲလမ္းသဘင္ေတြမွာ ကၽြန္မ ေနရာ မရပါဘူး.....။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မလဲ ပန္းပါဘဲ.....။ ပန္းဆိုေတာ့ ေျခြသူ.... ပန္သူ... ရိွတာေပါ့ေလ....။

ကၽြန္မ အနားကျဖတ္သြားတဲ့ လူတိုင္းက မ်က္လံုးမိွတ္ျပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန တအားေမႊးၾကဴသြားၾကတယ္....။ ကၽြန္မရဲ့ ရနံံ ့က ေမႊးလွသည္ေလ....။ ခ်စ္စဖြယ္ရနံ ့သင္းသင္းေလးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတာကိုက ကၽြန္မအတြက္ ဘုရားေပးတဲ့ “ဆု” ပါ....။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ စြဲမက္တဲ့ အနံ ့..... နွစ္သက္တဲ့ အနံ ့ျဖစ္ေနတာ ကၽြန္မအတြက္ ကံေကာင္းျခင္းပါ......။

ကၽြန္မ ေတာ္၀င္ပန္းမျဖစ္တာ ၀မ္းမနည္းပါဘူး.... အက်ည္းတန္တာကိုလဲ မသိမ္ငယ္ပါဘူး..... အေဖာ္ေတြရိွမွ တင့္တယ္ရတာကိုလဲ အားမငယ္ပါဘူး.....။ ကၽြန္မ ေၾကကြဲ ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက တစ္ခုတည္း......တစ္ခုတည္းပါပဲ.....။ အဲဒီတခုက ကၽြန္မကိုေတာ္ေတာ္၀မ္းနည္းေစတယ္.....။ အဲဒီတစ္ခုေၾကာင့္ ကၽြန္မ အသည္းေတြ နာလွတယ္......။ အဲဒါက........................................................................

ရွင္တို ့ၾကားဖူးမွာပါ.... “ သနပ္ခါးပန္းက ပန္သူမေမႊးဘူး..... လက္တကမ္းကလူ ေမႊးတယ္ ” ဆိုတာေလ.....။ ကၽြန္မကို ခ်စ္လွခ်ည္ရဲ့.... ျမတ္နိူးလွခ်ည္ရဲ့ ဆိုျပီး ပန္ဆင္ထားတဲ့သူက ကၽြန္မရဲ့ေမႊးရနံ ့ကိုမရဘူး.... ကၽြန္မရဲ့ တန္ဖိုးကို မသိရွာဘူး.....။ သိေပမယ့္ ဒါဟာတန္ဖိုးလို ့ မယူဆတာလဲ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္.....။ အေ၀းကလူ.... နံေဘးကလူ.... လက္တကမ္းကလူေတြကေတာ့ ကၽြန္မက ရနံ ့ေမႊးတဲ့ ပန္းကေလးတဲ့.......။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလ.... ကၽြန္မက ပန္းပဲ.... အျမတ္တနိုးနဲ ့ ပန္ဆင္ခံရတာကိုက ေက်နပ္စရာပါ.....။ တန္ဖိုး ဘယ္ေလာက္သတ္မွတ္လဲ..... ဘယ္လိုသတ္မွတ္လဲ ဆိုတာ အေရးမၾကီးပါဘူး..... ကၽြန္မက ေရာင္းကုန္ပစၥည္းတစ္ခုမွမဟုတ္ဘဲ.......။ ကၽြန္မက “သနပ္ခါးပန္း” ေလ.....။ ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ။ ။ မိန္းမေတြဟာ သနပ္ခါးပန္းနဲ ့တူပါတယ္....။ ဂုဏ္သိကၡာ....၊ ကိုယ္က်င့္တရား.... ဆိုတဲ့ အေဖာ္ေတြ ၀န္းရံထားမွတင့္တယ္ပါတယ္......။ ပိုင္ဆိုင္သူက တန္ဖိုးမသိဘဲ.... ေဘးလူ နွစ္သက္တဲ့ တန္ဖိုးေတြလဲ ရိွေနတတ္ပါတယ္....။

၀န္ခံခ်က္ ။ ။ လျပည့္ေန ့က “ေလးမ” စိုက္ထားတဲ့ သနပ္ခါးပင္က ပန္းေတြပြင့္ေတာ့ ဓါတ္ပံုရိုက္ထားမိျပီး သူ ့အေၾကာင္းေရးမယ္လို ့ စိတ္ကူးထားခဲ့တယ္.....။ အပ်င္းထူေနတာနဲ ့ မေရးျဖစ္ခဲ့ဘူး....။ ဒီေန ့ မအိမ့္ခ်မ္းေျမ့ရဲ့ “တန္ဖိုး” ဆိုတဲ့ post ေလးကိုဖတ္ျပီး comment မွာ အာေခ်ာင္ခဲ့မိလို ့ ေလးမရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြ keyboard ေပၚမွာ အသက္၀င္လာျပီး ဒီ postကိုေရးျဖစ္ပါတယ္.....။