Friday, February 29, 2008

သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ေယာင္းမ ေရ …

ေယာင္းမ ေရ …


သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ေလာကမွာ တကယ္ရိွသင့္တဲ့အရာ…


သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ဘာေၾကာင့္…ဘာ့အတြက္ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းျပစရာမလိုတဲ့အရာ…


သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ သူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ရိွေနရတာ အေကာင္းဆံုး…


သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ သူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ရိွေနျခင္းက လြဲျပီး ဘာမွ မလိုအပ္ …


တကယ္ေတာ့ ေယာင္းမေရ… သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ သူငယ္ခ်င္းေပါ့ဟယ္…။


ေယာင္းမ ေရ …


ေမြးေန့ဆိုတာ … ေမြးဖြားလာတဲ့ေန ့…


ေမြးေန့ဆိုတာ … တစ္ခုခုစတင္တဲ့ေန ့…


ေမြးေန့ဆိုတာ … အငိုစတင္တဲ့ေန့…


ေမြးေန့ဆိုတာ … ရက္စြဲတစ္ခု…


တကယ္ေတာ့ ေယာင္းမေရ… ေမြးေန့ဆိုတာ ေမြးေန့ေပါ့ဟယ္…။


ေယာင္းမ ေရ …


သူငယ္ခ်င္းရဲ့ ေမြးေန့ဆိုတာ … အမွတ္တရ ျဖစ္ေစတဲ့ေန့…


သူငယ္ခ်င္းရဲ့ ေမြးေန့ဆိုတာ … လက္ေဆာင္ေပးရမယ့္ေန့ …


သူငယ္ခ်င္းရဲ့ ေမြးေန့ဆိုတာ … ၀ါးတီးစြဲရမယ့္ေန့ …


တကယ္ေတာ့ ေယာင္းမေရ… သူငယ္ခ်င္းရဲ့ေမြးေန့ဆိုတာ ေယာင္းမေမြးေန့ေပါ့ဟယ္…။


ေယာင္းမ ေရ …


ဆုေတာင္းတိုင္း ျပည့္ခ်င္မွျပည့္တဲ့ ေလာကၾကီးမွာ ဆုေတာင္းေပးရမွာလဲ သိပ္ေတာ့ အားမရိွလွပါဘူး…


ဒါေပမယ့္ ေယာင္းမဘ၀ သာယာခ်မ္းေျမ ့ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ …။ ။

13 comments:

Wednesday, February 27, 2008

လူေပ်ာက္ေၾကာ္ျငာ

ေတြ့ရင္ေျပာၾကပါကြယ္ … မုန့္၀ယ္ေကၽြးပါမယ္…


လက္ခံထားတဲ့သူကို… @&*^%$#


ၾကာသပေတးနံနွင့္ စေသာ …. ေလးမ အလည္အပတ္ သြားတတ္ေသာ ဘေလာ့ဂ္မ်ားမွ …. အိမ္ရွင္ ၅ ဦး ေပ်ာက္ဆံုးေနပါသျဖင့္ ေတြ ့မ်ားေတြ့ခဲ့ရင္… … virtual world ..က ေလးမက သတိရေနတယ္လို့ ေျပာေပးၾကပါ…ေနာ္…။


၁။ ဘုရင့္ေနာင္


၂။ ပုဂံသား


၃။ မိုးညိဳ


၄။ ေပါက္ေပါက္ဆုပ္


၅။ မိုးခ်စ္သူ

8 comments:

Saturday, February 23, 2008

ျပတင္းေပါက္


ဒီေနရာမွာ အစက ျပတင္းေပါက္မရိွခဲ့ပါ …။


ဒီဇိုင္းဆြဲသည့္ ဗိသုကာက ျပတင္းေပါက္ ထည့္ဆြဲဖို့ေမ့ခဲ့တာလား… တမင္ ခ်န္ထားခဲ့တာလား… မေသခ်ာပါ…။



သူ့အတြက္ေတာ့ ဒီနံရံပိတ္ၾကီးကို ျမင္ေနရတာ ပိတ္ေလွာင္ မြန္းက်ပ္လြန္းလွသည္…။ နံရံပိတ္ၾကီးေၾကာင့္ သီးျခားကမာၻတစ္ခုကို ေရာက္ေနသလို ခံစားရသည္….။ ခ်စ္ေသာ ကမၻာေလာကၾကီးရဲ့ ရင္ေသြးေတြနဲ့ စည္းျခားေနသလို ခံစားရသည္….။ နံရံပိတ္ၾကီးေၾကာင့္ … သူ..ပို အထီးက်န္သြားသည္…။



သူေတာင့္တလြန္း၍ ထင္သည္…။ နံရံေပၚမွာ ျပတင္းေပါက္ တစ္ေပါက္ ... ေရာက္လာသည္…။ ထိုျပတင္းေပါက္သည္ ... ဖြင့္ မရေသာ ျပတင္းေပါက္ ျဖစ္ပံုရသည္…။ သူမက ထိုျပတင္းေပါက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မဖြင့္ပါ…။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အထီးက်န္ေနတဲ့ သူ့အတြက္ေတာ့ ျပတင္းေပါက္တစ္ေပါက္ရိွေနျခင္းက အဓိပါယ္ရိွေစသည္…။ ျမင္ကြင္းေတြကို ျမင္နိုင္သည္ေလ…။ ျပတင္းေပါက္က တဆင့္ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြက သူေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ … လိပ္ျပာေလးေတြ..ပန္းေလးေတြ… စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြ မဟုတ္ဘဲ ... ထမင္းဆာေနေသာ ကေလးငယ္မ်ား … ငိုေၾကြးေနေသာ ဇနီးသည္မ်ား … ရုန္းကန္ လႈပ္ရွားေနေသာ ေျခေထာက္မ်ား … မညီမညာ ခ်ိဳင့္ခြက္ေတြေပၚမွာ ေျပးလႊားေနၾကေသာ ေခြးေလေခြးလႊင့္မ်ား ျဖစ္ေနၾကသည္…။ သို့ေသာ္ သူအရင္ကေလာက္ အထီးမက်န္ေတာ့ပါ … ျမင္ကြင္းေတြက တေန့တစ္မ်ိဳး မရိုးရေအာင္ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလွသည္…။ အေရာင္ေျပာင္းေနတဲ့ လူေတြရဲ့ မ်က္နွာေတြကို စိမ္ေျပနေျပ ထိုင္ၾကည့္ရင္း အခ်ိန္ေတြ ကုန္မွန္းမသိ ကုန္သြားသည္…။ ျပတင္းေပါက္က တဆင့္ ျမင္ကြင္းေတြကိုၾကည့္ေနရင္း သူ ေနာက္တဆင့္ တပ္ခ်င္လာျပန္သည္…။ ျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လို့ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ …။ ဖြင့္ၾကည့္ခ်င္လိုက္တာ…။ ဖြင့္လိုက္ရင္ အသံေတြၾကားရမွာ…။ ျမင္ကြင္းေတြက ပိုျပီး အသက္၀င္ လာမွာပဲလို့ အခါခါေတြးမိျပန္သည္…။



သူ့လိုလားခ်က္ေတြကို သိေနသည့့္အလား… သူမက ျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လို့ရေအာင္ လုပ္လိုက္သည္…။ သူ့အတြက္ ျပတင္းေပါက္ေတြ ဖြင့္ေပးလိုက္သည္….။ သူ … ၀မ္းသာ အားရ… ပစ္စလတ္ခတ္ အားပါးတရ… အသက္ရွဴသြင္းလိုက္တယ္… ေလအစစ္ကို သူရွဴၾကည့္ခ်င္တာၾကာျပီေလ….။ ဖူး……ဘာနံ့ၾကီးလဲ….ပုပ္အဲ့အဲ့ ေျမာင္းပုပ္န့ံက သူ ့အသက္ရွဴ လမ္းေၾကာင္းထဲ တိုး၀င္လာသည္ …. ။ လမ္းေဘး အကင္ဆိုင္ေလးရဲ့ ေညာ္နံ့ကလည္း ေျမာင္းပုပ္နံ့ကို အံတုရင္း နွာေခါင္းထဲ တိုး ၀င္လာျပန္သည္…။ သူ… ၀မ္းနည္းသြားသည္…။ ေလေျပေလးက သူေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ေမႊးရနံ့ေတြ ကို သယ္မလာခဲ့…။ ပုပ္သိုးတဲ့ အနံ့ေတြနဲ့ ရုပ္ဆိုးတဲ့ အသံေတြကို သယ္ေဆာင္လာခဲ့သည္…။ အလို … ေလေျပ တစ္ခ်က္အေ၀ွ့မွာ သူ့မ်က္လံုးေတြ က်ိန္းစပ္သြားျပန္သည္္… ေလျငိမ္သြားေတာ့ သူ့ကိုယ္ေပၚမွာ ဖုန္အလိမ္းလိမ္း ကပ္က်န္ေနခဲ့သည္…။



သူ…ေတြးခဲ့မိတယ္….


ျပတင္းေပါက္သာရိွခဲ့ရင္…


အျမင္က်ယ္လာမယ္… ငွက္ကေလးေတြရဲ့ ေတးဆိုသံကို ၾကားခြင့္ရမယ္….


ေလေျပေလညွင္း..ပန္းရနံ့ေလးေတြက သူ့နွာဖ်ားကို ထိခတ္က်ီစယ္ၾကလိမ့္မယ္….


ေလာကၾကီးရဲ့ ရင္ေသြးေလးေတြကို နႈတ္ဆက္က်ီစယ္ရင္း ေနလံုးၾကီး ထြက္လာတာ..၀င္သြားတာကို အရသာခံနိုင္လိမ့္မယ္… မိုးစက္ကေလးေဆာ့ကစားျပီး သက္တန့္ေလးေတြ ကၾကိဳးဆင္ၾကတာကိုလည္း ေတြ့ရလိမ့္မယ္….လို့….။



သူ မေတြးခဲ့မိဘူး…


ျပတင္းေပါက္သာရိွခဲ့ရင္…


ဖုန္၀င္လာမယ္…. အနံ့ဆိုးေတြ .. ေညာ္နံ့ေတြ ၀င္လာမယ္… အက်ည္းတန္ျမင္ကြင္းေတြ … ကြဲအက္ ဆူပြက္ေနတဲ့ အသံေတြလည္း ၀င္လာနိုင္တယ္…ဆိုတာကို….။



ဒါေပမယ့္ ျပတင္းေပါက္ကို အုတ္သားေတြနဲ့ ျပန္ပိတ္ျပီး နံရံပိတ္ၾကီးတစ္ခု ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး…


ဖုန္တက္ရင္ ဖုန္သုတ္မယ္… အက်ည္းတန္ျမင္ကြင္းေတြကို စာနာေပးနိုင္ေအာင္… က်င့္သားရေအာင္ ၾကိဳးစားမယ္….။ မၾကားခ်င္တဲ့ အသံေတြအတြက္ နားပိတ္ထားမယ္…။ အနံ့ဆိုးေတြ ၀င္လာတဲ့ခဏ အသက္ေအာင့္ထားလိုက္မယ္….။


တကယ္ပါ… ျပတင္းေပါက္တစ္ေပါက္ရိွေနတာကိုပဲ လိုခ်င္ပါတယ္…။ ။



အရုပ္စင္ေပၚက အရုပ္ကေလး တစ္ရုပ္အတြက္ ျပတင္းေပါက္တစ္ေပါက္ ရိွေနျခင္းဟာ အထီးက်န္မႈရဲ့ လြတ္ေျမာက္ရာပါပဲ…။ ။

14 comments:

Sunday, February 17, 2008

ေလးမေရးတဲ့ စုဖုရား ဒိုင္ယာရီ ( ၃ )

ရာဇ၀င္ေတြကို ရာဇ၀င္ထဲမွာပဲ ထားခဲ့ၾကေတာ့မွာလား…. သမိုင္းကို အိပ္ယာ၀င္ ပံုျပင္ လုပ္လိုက္ေတာ့မွာလား… သမိုင္းဘာေၾကာင့္သင္ရသလဲ…“ မအ ေအာင္..” လို့ ဆရာၾကီး ေဒါက္တာ သန္းထြန္းက ေျပာခဲ့တယ္…။ မအ…ေအာင္ဆိုတာ…ဘာေျပာတာလဲ… သမိုင္းထဲမွာ အတုယူစရာေတြ …ဆင္ျခင္သင့္တာေတြ … သံေ၀ဂရစရာေတြ ….ယူူတတ္ရင္ အျမတ္ထြက္မယ့္ အရာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ….။


( ၁၀ )


ဘံုေဘဘားမား သစ္ကုမၸဏီ ကိစၥနဲ ့ပတ္သက္ျပီး မ်က္နွာျဖဴ အစိုးရက ရာဇသံ ပို့လာတယ္…။ ကင္း၀န္မင္းၾကီးက ေျပေျပလည္လည္ ညိွနိႈင္းဖို့ မင္းတရား ကို ေလွ်ာက္တယ္…။ “ ဟဲ့..အပ်ိဳေတာ္ေတြ ဖိုးဖိုး ကင္း၀န္ကို ထမီတစ္ထည္နဲ့ ယပ္ေတာင္ တစ္ေခ်ာင္း ရွာ ေပးလိုက္စမ္း…” လို့ ေျပာျပီး စုဖုရားက စစ္ေၾကျငာေစခဲ့တယ္…။ ျမန္မာ့ေသြး ...ရဲေၾကာင္းျပရမယ္ေလ…။ ျမန္မာတပ္မေတာ္ တပ္မွဴးေတြကို စုဖုရားကိုယ္တိုင္ ေတြ ့ဆံု အားေပးျပီး ေစလႊတ္လိုက္တယ္…။


( ၁၁ )


စစ္ပြဲတိုင္းနိုင္သတဲ့…။ တကယ္ေတာ့ … မင္း နဲ့ မိဖုရားကို ညာထားၾကတာေလ…ဖုန္းကြယ္ထားၾကတာ….အမ်က္ေတာ္ရွမွာ စိုးလို့… ၀ိုင္းလိမ္ထားၾကတာ… ။ အခ်ိန္ေနွာင္းမွ သိခဲ့ပါေပါ့လား…. ကိုယ္က်ိဳးေတာ့ နည္းရွာျပီ… အဂၤလိပ္တပ္ေတြ ေနျပည္ေတာ္ကို အလံုးအရင္းနဲ့ ခ်ီတက္္လာေလျပီ….။


( ၁၂ )


နန္းျမင့္ေမွ်ာ္စင္ေပၚက ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အရွင္လတ္လတ္ မီးျမိဳက္ခံရသလို ခံစားလိုက္ရတယ္…။ စစ္သေဘာၤေတြ နဲ့ ကုလားျဖဴစစ္တပ္ၾကီး ခ်ီတက္လာေလျပီ…။ ဆံုးပါျပီ…တိုင္းျပည္ေတာ့ ဆံုးပါျပီ…။ ရိႈက္ၾကီးတငင္ ငိုယိုေနရာက စုဖုရား သတိ၀င္လာတယ္…။ တိုင္းျပည္ နဲ့ လူမ်ိဳးအတြက္ စုဖုရား ေနာက္ဆံုး အားထုတ္လိုက္တယ္…


“ အပ်ိဳေတာ္ေတြ..သြားၾက..အျမန္သြားၾက…ညည္းတို့ကို ကုလားျဖဴေတြ ေစာ္ကားတာ ငါမျမင္ပါရေစနဲ ့ … နန္းေတာ္ထဲက အျမန္ထြက္သြားၾကေတာ့ … ငါ့အပါးမွာ ခစားစရာမလိုေတာ့ဘူး…” …။


( ၁၃ )



၁၈၈၅ နို၀င္ဘာ ၂၉
ရတနာပံု ေနျပည္ေတာ္ကေန ခြာခဲ့ရျပီ…။ တျပည္တရြာကို နန္းက် ဘုရင္နဲ့ မိဖုရား အျဖစ္ ေခၚေဆာင္ခံရေလျပီ…။ ေဂါ၀န္ဆိပ္ကို သြားတဲ့ လမ္းတဖက္တခ်က္မွာ ျပည္သူျပည္သားေတြက အျပည့္…..။ သူတို့ကို ၇ နွစ္တာ အုပ္စိုးစဥ္မွာ သာယာ၀ေျပာေအာင္ အားထုတ္နိုင္ျခင္း မရိွခဲ့တဲ့ စုဖုရားတို့အေပၚ အျပစ္မတင္တဲ့အျပင္ မ်က္ရည္ ျဖိဳင္ျဖိဳင္က်လို့ … လက္အုပ္မိုး… ရိွခိုးေနတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ျမင္ရတဲ့ အခါ… ငါတို့ အသံုးမက်လို့ ငါ့နိုင္ငံသားေတြ ကၽြန္ျဖစ္ရေလျပီ…လို့ ယူၾကံဳးမရျဖစ္ရတယ္…။

( ၁၄ )


ရတနာဂီရိ အိမ္နိမ့္စံဘ၀မွာ သမီးေတာ္ “ထိပ္စုျမတ္ဘုရားၾကီး” က စံအိမ္ေတာ္ ေစာင့္ အိႏၵိယသားတစ္ဦးနဲ့ ေမတၱာ သက္၀င္ခဲ့တယ္…။ ဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့ စုဖုရား ဘာမ်ားတတ္နိုင္ပါဦးမလဲ…။ နန္းေတာ္ထဲမွာ ဆို သင့္ေတာ္ရာ မင္းသားတစ္ပါးနဲ့ လက္ဆက္ေပးလိုက္မွာေပါ့…။ ခုေတာ့ မီးဇာကုန္ ဆီခန္းေနတဲ့ဘ၀ … ထိန္းမနိုင္ သိမ္းမရ အေျခအေနမွာ … သမီးေတာ္ကို လူမ်ိဳးျခားနဲ့…. ၀မ္းနည္းစြာ …မ်က္စိမွိတ္ ေခါင္းညိတ္ခဲ့ရတယ္…။ စိတ္နာေပမယ့္ ေျဖေတြးေတြးရတယ္…“ ၾကိဳးခ်င္းထားရေတာ့ ၾကိဳးခ်င္းညိွေတာ့မွာေပါ့… ဒီေနရာမွာ ျမန္မာက အရွားသားကိုး… ” လို့…။


(၁၅ )


၁၉၁၆၊ ဒီဇင္ဘာ ၁၆ရက္


ေမာင္ေတာ္…။ စုဖုရားကို အျမဲ..အလိုလိုက္ခဲ့တဲ့ ေမာင္ေတာ္ နတ္ရြာစံေလျပီ…။ စိတ္ထက္တဲ့ စုဖုရားကို မ်က္နွာျဖဴ အက်ဥ္းသားဘ၀မွာ စိတ္ခ်လက္ခ်ထားခဲ့ေလျပီ…။


( ၁၆ )


၁၉၁၉၊ ဧျပီလ ၁၀ ရက္


ရတနာဂီရိျမိဳ့က ခြာခဲ့ရျပီ…။ ရတနာပံုေနျပည္ေတာ္မဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ဆိုေတာ့ အနည္းငယ္ေတာ့ စိတ္သက္သာရာရသည္…။ ရန္ကုန္ျမိဳ့ ခ်ာခ်ီလမ္းက နွစ္ထပ္တိုက္ကေလးမွာ အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္လို စံစားရင္း ၁၉၂၅..ဒီဇင္ဘာလမွာ ဘယ္သူ ့ကိုမွ အေၾကာင္းမၾကား အသိမေပးဘဲ စုဖုရား ထြက္ခြာခဲ့တယ္…။ ေမာင္ေတာ္ ရိွေနမယ့္ေနရာကို စုဖုရား လိုက္ခဲ့ျပီ…။ အဲဒီေနရာမွာ စုဖုရား ထပ္မမွားေတာ့ဘူး ေမာင္ေတာ္… အလိုရမက္ေတြလည္း စုဖုရား ထားရစ္ခဲ့ျပီ … အတၱမာန္မာနေတြလည္း ခ၀ါခ်ခဲ့ျပီ….။


( ၁၇ )


ေမာင္ေတာ္ေရ ..ေမာင္ေတာ့္ကို ေတြ့ရင္ ရင္ဖြင့္ခ်င္တဲ့ စကားေတြ စုဖုရား ဒိုင္ယာရီထဲမွာ ေရးထားတယ္….။ သူတို့ေတြကေလ …. တို္င္းျပည္ ကၽြန္ျဖစ္တာ စုဖုရားေၾကာင့္…တဲ့….။ စြပ္စြဲခ်က္က ရက္စက္လြန္းပါတယ္ ေမာင္ေတာ္ရယ္…. တိုင္းျပည္ ကၽြန္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တဲ့ ထဲမွာ စုဖုရားလတ္လဲပါတယ္ လို့ ေျပာရင္..စုဖုရား လက္ခံပါတယ္….။ စုဖုရားတစ္ေယာက္ထဲေၾကာင့္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ ကၽြန္ျဖစ္ေအာင္ မစြမ္းေဆာင္နိုင္ပါဘူး…။ ေမာင္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္ေလ… စုဖုရားတို့ အုပ္ခ်ဳပ္ရတာ ျမန္မာ တစ္ျပည္လံုး မဟုတ္ပါဘူး…. တျခမ္းတည္းပါ…. ျမန္မာျပည္ တစ္ျခမ္းတည္းပါ…. ေအာက္ျပည္ တစ္ျခမ္းက အရင္ ကတည္းက နယ္ခ်ဲ့ လက္ထဲမွာပါ…။ သယံဇာတ ေပါၾကြယ္၀ လွတဲ့ ျမန္မာျပည္တစ္ျခမ္း လက္ထဲေရာက္ေနျပီးတဲ့ နယ္ခ်ဲ့ေတြက ေနာက္တစ္ျခမ္းကို ဘယ္နည္းနဲ့ မဆို ရေအာင္ အားထုတ္မွာပဲ….အရင္ကတည္းက ေနရာလုပြဲေတြနဲ့ ရႈပ္ေထြးလွတဲ့ နန္းတြင္းေရးေတြကို အခြင့္အေရးယူျပီး အထက္ျမန္မာျပည္ကို အေနွးနဲ့ အျမန္ သိမ္းယူဖို့ က်ားေခ်ာင္းေခ်ာင္းေနၾကတာပါ….။


( ၁၈ )


စုဖုရားတို့ တာ၀န္မေက်ခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္အတြက္ စုဖုရား တစ္ခုေလာက္ လုပ္ေပးခ်င္ခဲ့တယ္…။ အမ်ိဳးကို ခ်စ္တဲ့သူေတြ ျမင္နိုင္ၾကပါေစ … လို့ ျမန္မာျပည္ ေ၀ဟင္ပိုင္နက္မွာ စုဖုရား နွလံုးေသြးနဲ့ ကမၺည္းထိုးခဲ့တယ္


တခ်ိန္တစ္ခါတုန္းက


“ ၁၈၈၆ ဇန္န၀ါရီလ ၁ ရက္ေန့တြင္ ျမန္မာမင္းေနျပည္ေတာ္နွင့္တကြ သီေပါမင္းပိုင္နယ္ေျမတို့ကို အဂၤလန္ျပည့္ရွင္ ၀ိတိုရိယဘုရင္မၾကီးအား နွစ္သစ္ကူးလက္ေဆာင္ အျဖစ္ ဆက္သပါေၾကာင္း ေလာ့ဒပ္ဖရင္က လက္မွတ္ေရးထိုး ထုတ္ျပန္ လိုက္သည္” ဆိုတဲ့


၀ါက်တစ္ေၾကာင္းနဲ့ တိုင္းျပည္ရဲ့ ကံၾကမၼာ .. လူမ်ိဳးရဲ့ သိကၡာေတြ ေရတိမ္နစ္ခဲဲ့့ရျပီး … အျဖဴေရာင္ေသြးေတြ ေခ်ာင္းစီးခဲ့ရတဲ့ အေျခအေနဆိုးၾကီးမ်ိဳး ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဘယ္ေတာ့မွ မေပၚေပါက္ေအာင္… အသိ..သတိ နဲ့ တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္…လူမ်ိဳးကို ေစာင့္ေရွာက္နိုင္ၾကပါေစ…” ။


ျပီးပါျပီ..။


မွတ္ခ်က္ ။ ေလးမသည္ သမိုင္း ပညာရွင္ မဟုတ္သလို … သမိုင္းေလ့လာသူတစ္ဦးလည္း မဟုတ္ပါ…။ သမိုင္းကို စိတ္၀င္စားသူ … တစ္ဦးသာျဖစ္ပါသည္….။ ပို့စ္ကို ေရးရန္ တကၠသိုလ္ စိန္တင္ ေရးေသာ ဧကရီ မဖုရား နွင့္ ေဒါက္တာမတင္၀င္း ( ပညာေရး တကၠ သိုလ္ ) ေရးေသာ “ မင္းေယာက်္ား မင္းမိန္းမမ်ား ” စာအုပ္ နွစ္အုပ္ကို ဖတ္ရႈကိုးကားပါသည္…(မွန္နန္းရာဇ၀င္ ကို ကိုးကားသင့္ပါေသာ္လည္း… စာအုပ္ ရွာရမွာ ပ်င္းလို့ပါ )..။ သမိုင္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား လြဲေခ်ာ္ခဲ့ေသာ္ နားလည္ခြင့္လြတ္ေစခ်င္ပါသည္….။ သမိုင္းကို ျမင္ေသာ အျမင္မွားယြင္းခဲ့ေသာ္ လူတစ္ေယာက္နဲ့ တစ္ေယာက္ အျမင္မတူနိုင္တာ သဘာ၀ပါ..လို့ နားလည္လိုက္ပါ…။


ေလးမေရးတဲ့ စုဖုရား ဒိုင္ယာရီ


ေလးမေရးတဲ့ စုဖုရား ဒိုင္ယာရီ ( ၂ )

11 comments:

Friday, February 15, 2008

အမွတ္တရ ကစားပြဲ

သို့


ဒိုင္လူၾကီး…


ခုမွ သိလို့ ေကာက္ေရးလိုက္တယ္…မီွေသးလားဗ်ိဳ ့..ည ၁၁း၃၀ ဆိုတာ ဒီညလား။ မေန ့ညကလား…။ မၾကီးမငယ္နဲ ့ ၀င္ျပိဳင္ရတာ ရွက္ေတာ့ ရွက္သား..။ ဒါေပမယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးကို သေဘာက်လို့ ကမန္းကတန္း ၀င္ျပိဳင္လိုက္တယ္…။


ေလးမ



ဘေလာ့ဂ္ကို ခ်စ္သူလို သေဘာထားျပီး ေရးရမွာလား…။ ဘေလာ့ဂ္ကို ေျပာတာေနာ္..။


၁။ တကယ့္ကို ေလး “ေလး” နက္နက္ တြယ္တာခဲ့တယ္…။ ေမွ်ာ္လင့္ “မ” ထားခဲ့တဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ ့ ေနွာင္ဖြဲ ့ ခံခဲ့ရတယ္..။



၂။ သူ “ေလး”က ကၽြန္မကို ဘယ္လို ေခၚသလဲ…တဲ့ ။ “မ” ေျပာျပဘူး..။



၃။


၁။ တစ္ခါတစ္ေလ…စိတ္ေကာက္တတ္ေပမယ့္…


၂။ နွစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ မေကာက္နို္င္ခဲ့ဘူး…


၃။ သံုးရက္ေလာက္ ေ၀းေနရင္ ေတာင္ မေနနိုင္ေအာင္လြမ္း…


၄။ ေလးေလးနက္နက္ ခ်စ္တတ္ခဲ့ျပီ…


၅။ ငါးေလးေတြ ေရကူးသင္စရာမလိုသလို … မင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ ျပံဳးတတ္ခဲ့ျပီ…


၆။ ေျခာက္ျခားစရာေတြ ၾကံဳလာတဲ့အခါ …


ရ။ ခုနွစ္စင္ၾကယ္ေျပာင္ အျမီးေထာင္ေအာင္ မင္း..ရင္မွာ ကဗ်ာေရးရငး္…


၈။ ရွစ္မ်က္နွာ သက္ေသထားလို့ … သစၥာေတြ ပြားေနမိတယ္…


၉။ ကိုးနတ္ရွင္ အလြန္ေမႊေနွာက္တဲ့ ေကာင္္၊ ကိုယ္ နဲ ့မင္းၾကား စည္းျခားခ်င္တဲ့ေကာင္ေတာင္ …


၁၀။ ဆယ္ခါျပန္ ဆလံံသေလာက္ေအာင္ ကိုယ္ နဲ့ မင္းကို ခြဲလို့မရရွာ ဘူး…။


….. ဘေလာ့ဂ္ကို ေျပာတာေနာ္..။



ျပိဳင္ပြဲ အေၾကာင္း အျပည့္အစံုက…



ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီေန႔ညမွာ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ အမွတ္တရအျဖစ္ ဘေလာဒ္ဂါညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ကစားပြဲေလးတစ္ခု က်င္းပပါမယ္...



*********************************************************



ဒီကစားပြဲေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ျပဳလုပ္ရျခင္း အေၾကာင္း(၃)ခ်က္ ရွိပါတယ္....



(၁) ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဒီဘေလာ့ဒ္ ေလာကထဲ ၀င္ေရာက္လာပီး ကတည္းက ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ရတဲ့


အေပါင္းသင္း ဘေလာ့ဒ္ဂါေတြ အားလံုးနဲ႔ တစ္ခါမွ ေပ်ာ္ပြဲဆိုတာကို မဆံုဖူးေသးပါဘူး။



(၂) ခုလိုေပ်ာ္ပြဲေလးတစ္ခုလုပ္လိုက္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ ရင္းႏွီးမႈေတြ ဒီထက္ပိုၿပီး ရနဳိင္မလား။



(၃) တစ္ကမၻာလံုးမွာ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ ဆိုတဲ့အထိမ္းမွတ္ေန႔ေလး ျပဳလုပ္က်င္းပေန႔ခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္


အေတြးတစ္ခု ၀င္လာခဲ့တယ္။ ခ်စ္သူဆိုတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္တို႔ေတြဟာ ကိုယ္ေရးတဲ့ ဘေလာ့ဒ္ေလးကို


ကိုယ္တိုင္ ခ်စ္ျမတ္နဳိးၾကတယ္... အဲ့ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်စ္သူပဲေလ... ဒါေၾကာင့္ ဘေလာ့ဒ္ဂါ


ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုးဟာ ကိုယ့္ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ဆီကို ပိုင္ဆိုင္ၾကတယ္။ အဲ့ခ်စ္သူကို


ဘာလက္ေဆာင္မ်ားေပးၾကမလဲ။



အဲ့ဒီ (၃)ခ်က္ေလးဟာ အဓိပၸာယ္ မျပည့္စံုေပမယ့္ ေႏြးေထြးမႈေလးတစ္ခုေတာ့ ရနဳိင္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္။


ကစားနည္းေလး သံုးမ်ဳိးေလာက္ပါပဲ။ အမ်ားႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လြယ္လြယ္ေလးေတြပါ။



(၁) ကိုယ့္ရဲ႕ နာမည္ကို (ဘေလာ့ဒ္နာမည္ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္နာမည္ျဖစ္ျဖစ္) အခ်စ္အတြက္ တစ္ခုခုေဖၚညႊန္းမယ့္


စာသားေလး အျဖစ္ေျပာင္းရေအာင္။



ဥပမာ... ကိုလြမ္းေစ ကို ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္အတြက္ ေဖၚညႊန္းပါ့မယ္။



အခ်စ္နဲ႔ ပက္သတ္မိသမွ် "လြမ္း" ေဆြးဖို႔ခ်ည္းသာ အခ်ည္းႏွီးသက္သက္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။


ဒါေပမယ့္ နင္ "ေစ" သမွ် ငါဆိုတာ လိုက္ေရာခဲ့တာခ်ည္းပဲ။



*စည္းကမ္းခ်က္*


ကိုယ့္နာမည္ တစ္လံုးကို စာတစ္ေၾကာင္းပဲ ရိုက္လို႔ ရတယ္ေနာ္။





(၂) ခ်စ္သူ႔ အေခၚေ၀ၚေလး။



ဥပမာ... ကိုေမာင္မ်ဳိးက သူ႔ခ်စ္သူကို တိုက္ရိုက္ မေျပာရဲဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ေျပာလည္း ေျပာခ်င္တယ္


ေျပာရမွာလည္း ေၾကာက္ေနတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ဟာသေလးေႏွာၿပီး မသိတသိေလးေျပာလိုက္တယ္။



"ေမာင္" ရယ္လို႔ ေခၚေစခ်င္ေပမယ့္ အနားမွာ သူက မရွိ။


အ"မ်ဳိး"မ်ဳိးလွည့္ပတ္ကာ ေခၚခိုင္းပါေသာ္လည္း သူက ငမ်ဳိးတဲ့။



*စည္းကမ္းခ်က္*


ကိုယ့္နာမည္ တစ္လံုးကို စာတစ္ေၾကာင္းပဲ ရိုက္လို႔ ရတယ္ေနာ္။




(၃) ခ်စ္သူ႔လက္ေဆာင္။



လူတိုင္းက ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ ေခ်ာကလက္ေလးတစ္ခု လက္ေဆာင္ေပးၾကတယ္။


ဒါေပမယ့္ ခုကၽြန္ေတာ္က နည္းနည္း ေခတ္ေျပာင္းလိုက္မယ္ဗ်။ ေခ်ာကလက္ေခတ္ကို ေခါက္ထားခဲ့မယ္။


ေတာ္ေတာ္ အဖိုးတန္တဲ့ စာသားေလးနဲ႔ ခ်စ္သူ႔လက္ေဆာင္ အျဖစ္ေျပာင္းမယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့


ကို႔ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေလာက္ ေခ်ာကလက္က တန္ဖိုးမွ မႀကီးနဳိင္တာကိုးဗ်။



ဥပမာ... အမွတ္စဥ္ေလး နဲ႔ လက္ေဆာင္ေပးၾကည့္မယ္။



(၁)တစ္သက္တာ ထာ၀ရ


(၂)နစ္နစ္ကာကာခ်စ္ျမတ္နဳိးရပါတယ္


(၃)သံုးႏွစ္သံုးမိုး


(၄)ေလးေလးနက္နက္ ေစာင့္ခဲ့ရသူမို႔


(၅)ငါးရာႏွစ္ဆယ့္ရွိလို႔သာ ေျပာခဲ့ရင္ေလ


(၆)ေျခာက္ကပ္စြာ


(ရ)ခြန္အားေတြ မဲ့ၿပီး


(၈)ရွစ္ခြင္နယ္တစ္ခုလံုး


(၉)ကိုးကြယ္ရာ ရွာမရျဖစ္ေတာ့မယ္


(၁၀)ဆယ္ႀကိမ္ေျမာက္ ကတိေပးပါတယ္ကြာ


တစ္သက္မွာ တစ္ေယာက္သာ ခ်စ္ပါ့မယ္လို႔။



အဲ့လိုေပါ့ဗ်ာ။



*စည္းကမ္းခ်က္*


ကိုယ္ေရးနဳိင္သေလာက္သာ ေရးသားနဳိင္ပါတယ္။


.........................................................................................



ကစားနည္းကေတာ့ ဒီသံုးမ်ဳိးပါပဲ။ ဘေလာ့ဒ္ဂါညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားရဲ႕ အခ်ိန္ေလးေတြကို ငွဲ႕ညွာၿပီး ဒါေလးေတြပဲ ကစားပါ့မယ္။



ကိုယ္ကစားထားသမွ် (ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ေဖၚညႊန္းထား)တဲ့ စာသားမ်ားကို mypoembag@gmail.com ကိုျဖစ္ျဖစ္


ဂ်ီေတာ့မွာ add ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ျဖစ္ ေပးပို႔ၾကပါလို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္ခင္ဗ်ာ။



ဒီကစားနည္းေလးေတြကိုလည္း အခ်ိန္ကန္႔သတ္ထားပါတယ္။ ျမန္မာ စံေတာ္ခ်ိန္ ည ၁၁နာရီမွ ၁၁း၃၀အထိသာ


ခြင့္ျပဳခ်ိန္ ေပးမွာျဖစ္ၿပီး အားလံုးကို ကၽြန္ေတာ့္ ဘေလာ့ဒ္မွာ ျပန္တင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ကစားနည္း တစ္ခုစီကို ခ်စ္သူမ်ားေန႔


တစ္ေန႔လံုး အမွတ္ေပးမွာပါ။



အမွတ္ အမ်ားဆံုး ရရွိသူ (၂)ေယာက္ကို ဆုခ်ီးျမွင့္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။



ပထမဆု ရရွိသူကို ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္သားၿဖိဳးက (ဆုရရွိသူ) ႏွစ္သက္ရာကဗ်ာ တစ္ပုဒ္


သူႀကိဳက္တဲ့ (ေကာင္ေလး(သို႔)ေကာင္မေလး)ႏွစ္ေယာက္စာ လက္ေဆာင္ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။



ဒုတိယ အမွတ္ အမ်ားဆံုး ရရွိသူကိုေတာ့ (ဆုရရွိသူ) ႏွစ္သက္ရာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေတာင္းဆိုနဳိင္ပါတယ္။



ကစားပြဲေလးကေတာ့ ဒါပါပဲခင္ဗ်ာ။


အားလံုး ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္ၾကပါသလဲ။ ကိုယ္ခ်စ္မယ့္သူကို ဘယ္ေလာက္ထိမ်ား ေစာင့္စားနဳိင္ၾကမလဲ။ အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူသားတိုင္း


ေပ်ာ္ရႊင္နဳိင္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးရွိသမွ်ေလး လုပ္မိတာပါ။ အမွားပါခဲ့ရင္ ခြင့္လြတ္ေပးၾကပါခင္ဗ်ာ။

8 comments:

Thursday, February 14, 2008

၁၃ ရက္ဖြား စေနသား..ဗိသုကာ

၁၉၁၅ …ေဖေဖာ္၀ါရီလ ..၁၃ ရက္ မွာ စေနသား ေမာင္ထိန္လင္း … လူ့ေလာက ကို စတင္ ၀င္ေရာက္လို့လာပါတယ္…။


ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ျပည္ေထာင္စုဗိသုကာ…လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာ ျဖစ္လာမယ့္ ေလးနွစ္သား ေမာင္ထိန္လင္းရဲ့ အမွန္တရား ျမတ္နိုးမႈကို အမွတ္တရ ကူးျပလိုက္ပါတယ္…။



ေမာင္ထိန္လင္း၏ မိခင္သည္ အိမ္တြင္ စပါးမ်ား ၀ယ္ေလွာင္ထားျပီး ေက်းလက္ေတာရြာမွ လူမ်ားအား တဆင့္ ေရာင္းသည္..။


တေန့ ၀ယ္သူမ်ားက ေစ်းဆစ္ရာ “…ကိုင္း..မင္းတို့ ဒါေလာက္လိုခ်င္ေနမွ ငါေလွ်ာ့ေပးလိုက္မယ္..။ ဒီစပါးကို ငါ၀ယ္တုန္းက ေျခာက္ဆယ္ေစ်းနဲ ့ ၀ယ္ထားရတယ္။ ဒါေပမယ့္ မင္းတို့ကို ငါးဆယ္ေစ်းနဲ့ ေပးလိုက္ပါ့မယ္” ဟုေျပာရာ.. ေမာင္ထိန္လင္းက “ ဟာ ..အစ္မကလဲ..မဟုတ္တာေျပာေရာ့မယ္။ ဒီစပါးကို အစ္မက ငါးဆယ္ေစ်းနဲ ့ ၀ယ္ထားတာ ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္။ ဟုတ္တာေျပာမွ ဥစၥာေပါမယ္၊ လိမ္ေျပာတာ မေကာင္းဘူး”…ဟု ခပ္တည္တည္ ၀င္ေျပာလိုက္ေလသည္…။



ထိုသို့ေသာ ေမာင္ထိန္လင္းသည္ အရြယ္ေရာက္လာခ်ိန္မွ ေသဆံုးခ်ိန္အထိ တဖြဖြ ေျပာေလ့ရိွေသာစကားမွာ


“ လူမွာ အေရးၾကီးဆံုးက ကိုယ္က်င့္တရားနဲ့ အမွန္တရားကို ျမတ္နုိုးမႈ..ပဲ ျဖစ္တယ္…”…။ ။



I Pay My Respect to This Architect !!!

5 comments:

Tuesday, February 12, 2008

ေလးမေရးတဲ့ စုဖုရား ဒိုင္ယာရီ ( ၂ )

 


ရာဇ၀င္ေတြကို ရာဇ၀င္ထဲမွာပဲ ထားခဲ့ၾကေတာ့မွာလား…. သမိုင္းကို အိပ္ယာ၀င္ ပံုျပင္ လုပ္လိုက္ေတာ့မွာလား… သမိုင္းဘာေၾကာင့္သင္ရသလဲ…“ မအ ေအာင္..” လို့ ဆရာၾကီး ေဒါက္တာ သန္းထြန္းက ေျပာခဲ့တယ္…။ မအ…ေအာင္ဆိုတာ…ဘာေျပာတာလဲ… သမိုင္းထဲမွာ အတုယူစရာေတြ …ဆင္ျခင္သင့္တာေတြ … သံေ၀ဂရစရာေတြ ….ယူူတတ္ရင္ အျမတ္ထြက္မယ့္ အရာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ….။


( ၅ )


မယ္ေတာ္ ဆင္ျဖဴမရွင္နဲ့ ကင္း၀န္မင္းၾကီးတို့က ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္… ဆင္ျခင္တံုတရားနည္းပါးတဲ့ အရြယ္ ဆိုျပီး ေမာင္ေမာင္နဲ့ စုဖုရားကို သူတို့ ၾကိဳးဆြဲရာကမယ္ ထင္ျပီး…နန္းတင္ေပးလိုက္ၾကတာေလ…။ ဒါေပမယ့္ မွန္းခ်က္နဲ့ နွမ္းထြက္ လြဲသြားခဲ့တယ္…။ စုဖုရားလတ္ေလ…တျခားသူမွ မဟုတ္ဘဲ…ၾကိဳးဆြဲဖို့ စိတ္မကူးနဲ့ … ၾကိဳးေတာင္ ဆိုင္းလို့မရေစရဘူး…မွတ္…။ ဘိသိက္ပြဲမွာကတည္းက နဂါးမွန္းသိေအာင္ အေမာက္ေထာင္ျပခဲ့တာ….။ အစ္မေတာ္ စုဖုရားၾကီးကို လက္ယာ….စုဖုရားလတ္က လက္၀ဲကထိုင္ျပီး ( ေရွးမင္းေတြ တုန္းက ထံုးစံမရိွတဲ့ ) အဂၢမေဟသီ ၂ ပါး ျခံရံျပီး ေမာင္ေတာ္ကို ဘိသိက္ ခံယူေစခဲ့တာ…။ မယ္ေတာ္ စိတ္ဆိုးရံုကလြဲျပီး ဘာမွ မတတ္နိုင္ရွာဘူး..။


( ၆ )


စုဖုရားက အာဏာကို ခြဲေ၀ မေပးနိုင္သလို ေမာင္ေတာ္ သီေပါကိုလည္း သူမ်ားနဲ့ ခြဲေ၀ မခ်စ္နိုင္ဘူး…။ ေမာင္ေတာ္က ခြဲတမ္းခ်ေပးမယ့္ အခ်စ္ကိုလည္း မလိုခ်င္ဘူး … ။ ဒီေတာ့ စုဖုရားကပဲ ခြဲတမ္းခ်လိုက္တယ္ … ဘုရင္ သီေပါသည္ … စုဖုရားလတ္၏ တစ္ဦးတည္းပိုင္ ဘ႑ာျဖစ္သည္ …။ စုဖုရား ဘ႑ာ ထိပါးသူ မွန္သမွ် သတ္ေစ … ေမာင္ေမာင္ကလည္း အစ္မေတာ္ စုဖုရားၾကီး အပါအ၀င္ ဘယ္မိန္းမဆီကိုမွ ေယာင္လို့ေတာ္ ေျခလွမ္းခြင့္မရိွဘူး … ။ ဒါဟာစုဖုရားရဲ့ တစ္ခ်က္လြတ္ အမိန့္…ပဲ..။


(၇ )


တစ္ခ်က္လြတ္ အမိန့္နဲ ့ တင္းက်ပ္ခဲ့တာေတာင္မွ ေမာင္ေမာင္က စုဖုရားကို အာခံခဲ့တယ္…။ အျပစ္က်ဴးလြန္တဲ့ ေမာင္ေမာင္ ကို နႈတ္ခမ္းစူ .. စိတ္ေကာက္ရံု အေရးယူခဲ့ျပီး … အျပစ္က်ဴးလြန္ ခံရတဲ့ ေစာ္ဘြားသမီးငယ္ကို ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထုတ္… စစ္သည္ဗိုလ္ပါ…အပ်ိဳေတာ္..ပရိသတ္အလယ္မွာ… ပါး သံုးေလးခ်က္ ဆင့္ရိုက္ … အရွက္ခြဲျပီး နန္းေတာ္ တံခါးကေန ရိုက္ပုတ္နွင္ ထုတ္လိုက္တယ္…။ စုဖုရားဘ႑ာကို ထိပါးတဲ့ သူကို ဒီလိုအျပစ္ေပးခဲ့တယ္…။


( ၈ )


ဒိုင္းခင္ခင္ ဆိုတဲ့ မိန္းကေလးကလည္း စုဖုရားကို တစ္ပြဲတစ္လမ္း အကဲစမ္း ျပန္တယ္ …။ သူက စုဖုရားဘ႑ာကို ထိရံုတင္ မဟုတ္ဘဲ ခြဲေ၀ယူဖို့ၾကိဳးစားခဲ့တယ္…။ သူ ့အတြက္ေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္သီေပါက စုဖုရားကို သန္လ်က္နဲ့ေတာင္ ရြယ္ခဲ့တယ္…။ ဒင္းအေပၚ စုဖုရားရဲ့ အျငိဳး ဘယ္သူေျဖလို့ ေျပပါ့မလဲ …။ စိတ္ေရာလူပါ ဒုကေရာက္ေအာင္ ပညာရိွနည္းနဲ့ ညွဥ္းပန္းျပီး လက္စတံုး ခဲ့တယ္…။ သတ္ေစလို့ေတာ့ အမိန္ ့မေပးဘူးေလ… “ ဒိုင္းခင္ခင္ တစ္ေယာက္ အသက္ရွင္ေနတုန္းလား..” လို့ တစ္ခ်က္ေမးလိုက္ရံုနဲ့ အမတ္ၾကီးက ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိတယ္ေလ…။


( ၉ )


နယ္စပ္မွာ ဘာေတြ ျဖစ္ေနသလဲ… ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ က်ပ္တည္းေနသလဲ … ဘိုးေတာ္ ေဘးေတာ္ေတြ လက္ထက္္က တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ နိုင္ငံျခားနဲ့ ဆက္ဆံေရးေတြ ခိုင္ျမဲေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ ဆိုတာေတြ စုဖုရားတို့က စိတ္မ၀င္စားဘူး…။ မသိခ်င္ဘူး…။ သိတဲ့သူေတြကိုလည္း ေနရာေပးဖို့ မစဥ္းစားဘူး..ဆရာလုပ္တယ္…လွ်ာရွည္တယ္ထင္ရင္…သြား… အက်ဥ္းေထာင္…ဒါပဲ…။ အေရးၾကီးတာက မင္းစည္းစိမ္…ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ခံစားဖို့…။ ဘ႑ာတိုက္ထံမွာ ဘ႑ာကုန္သလား… သြား…အခြန္တိုးေကာက္ခ်ည္… မေလာက္ဘူးလား….ထီရံုေတြ ဖြင့္လိုက္…. ျပည္သူေတြကို မက္လံုးေပး… မင္းဘ႑ာအတြက္ ေအးေအးေဆးေဆး..။ ကဲ…လြယ္ မွ..လြယ္…။



ဆက္ပါဦးမယ္…။


မွတ္ခ်က္ ။ ေလးမသည္ သမိုင္း ပညာရွင္ မဟုတ္သလို … သမိုင္းေလ့လာသူတစ္ဦးလည္း မဟုတ္ပါ…။ သမိုင္းကို စိတ္၀င္စားသူ … တစ္ဦးသာျဖစ္ပါသည္….။ ပို့စ္ကို ေရးရန္ တကၠသိုလ္ စိန္တင္ ေရးေသာ ဧကရီ မဖုရား နွင့္ ေဒါက္တာမတင္၀င္း ( ပညာေရး တကၠ သိုလ္ ) ေရးေသာ “ မင္းေယာက်္ား မင္းမိန္းမမ်ား ” စာအုပ္ နွစ္အုပ္ကို ဖတ္ရႈကိုးကားပါသည္…(မွန္နန္းရာဇ၀င္ ကို ကိုးကားသင့္ပါေသာ္လည္း… စာအုပ္ ရွာရမွာ ပ်င္းလို့ပါ )..။ သမိုင္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား လြဲေခ်ာ္ခဲ့ေသာ္ နားလည္ခြင့္လြတ္ေစခ်င္ပါသည္….။ သမိုင္းကို ျမင္ေသာ အျမင္မွားယြင္းခဲ့ေသာ္ လူတစ္ေယာက္နဲ့ တစ္ေယာက္ အျမင္မတူနိုင္တာ သဘာ၀ပါ..လို့ နားလည္လိုက္ပါ…။

8 comments:

Heart ထိပါ သည္…

မေလးက ရုပ္ရွင္ကားတစ္ကားၾကည့္ျပီး ေစတနာနွင့္ သံုးသပ္မိေသာေၾကာင့္ အသည္းကြဲ သြားပါသည္…။


ေလးမက မေနနိုင္… မထိုင္နိုင္ ဘေလာ့ဂ္ဂါခ်င္း ရင္းရင္းနွီးနွီး အေတြ ့အၾကံဳ…အယူအဆ ဖလွယ္ေစလိုေသာ ေစတနာနွင့္ tag game ေဆာ့မိရာမွ tag game အေပၚထားေသာ ထို blogger ၏ သေဘာထားေၾကာင့္ heart ထိသြားပါသည္...။


ေဟာဒီမွာၾကည့္ပါ….


“…ကိုယ္ မလုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ကို ကိုယ္ေပ်ာ္ဖို႕ အတြက္ သူမ်ားကို လုပ္ခိုင္း ဖို႕ စဥ္းကို မစဥ္းစားတာဗ် ...”


Heart ထိသြားတဲ့ စကားကို underline လုပ္ထားပါသည္…။


Tag game မ်ားတြင္ပါ၀င္ဖူးေသာ blogger မ်ားရွင့္… သူမ်ားကို tag ရတာ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါသလားရွင့္….။ ေတာ္ေတာ္သနားစရာေကာင္းတဲ့ ေလးမ ပဲေနာ… သူမ်ားကို tag ျပီးေတာ့မ်ား ေပ်ာ္စရာ ရွာရတယ္လို့ … သြပ္..သြပ္..သြပ္…။ ေလးမကေတာ့ tag ခံရရင္ ေပ်ာ္တယ္ရွင့္…။


ထားပါေတာ့ေလ… ရိွပါေစေတာ့…။ ေလးမရဲ့ ဘေလာ့ဂ္က အျငင္းပြားမႈေတြကို မဖိတ္ေခၚလိုတဲ့ အတြက္ ရင္ထဲရိွသမွ် ခ်မေရးေတာ့ပါ…။ အစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ tag ျခင္း ဒါ ( ဘ၀ လက္တြဲေဖာ္ ) ေနာက္ဆံုးပဲ ဆိုတာ အားလံုးကို အသိေပးအပ္ပါတယ္…။


ေနာက္ေနာင္ ေလးမ အနိုင္က်င့္လို့ရေသာ( ဟာဟ..စတာေနာ္…) ေလးမ tag သမွ် မညီးညဴေသာ … ေလးမကို ခင္ေသာ… သူ မ်ားကလြဲျပီး မည္သူ့ကိုမွ် မ tag ေတာ့ပါ…။ မ tag ေစလိုသူမ်ား…၊ tag game မနွစ္သက္သူမ်ား comment တြင္ စာရင္းေပးသြားနိုင္ပါသည္…။


ေတာင္းပန္ျခင္း ။ ။ ဒီည စုဖုရား အေၾကာင္း ဆက္မေရးျဖစ္ေတာ့ပါ…စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျခင္း ခ်ဳပ္ျငိမ္းျခင္းသို့ေရာက္လွ်င္ စုဖုရားလတ္ အေၾကာင္းဆက္ပါမည္…။

21 comments:

Sunday, February 10, 2008

ေလးမေရးတဲ့ စုဖုရား ဒိုင္ယာရီ

ရာဇ၀င္ေတြကို ရာဇ၀င္ထဲမွာပဲ ထားခဲ့ၾကေတာ့မွာလား…. သမိုင္းကို အိပ္ယာ၀င္ ပံုျပင္ လုပ္လိုက္ေတာ့မွာလား… သမိုင္းဘာေၾကာင့္သင္ရသလဲ…“ မအ ေအာင္..” လို့ ဆရာၾကီး ေဒါက္တာ သန္းထြန္းက ေျပာခဲ့တယ္…။ မအ…ေအာင္ဆိုတာ…ဘာေျပာတာလဲ… သမိုင္းထဲမွာ အတုယူစရာေတြ …ဆင္ျခင္သင့္တာေတြ … သံေ၀ဂရစရာေတြ ….ယူူတတ္ရင္ အျမတ္ထြက္မယ့္ အရာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ….။


စုဖုရား ဒိုင္ယာရီ


( ၁ )


အဲဒီေန ့က စုဖုရား … လူပ်ိဳေတာ္ ေယာင္ေဆာင္ျပီး ေျမာက္ ဥယ်ာဥ္ေတာ္မွာရိွတဲ့ မင္းသားေတြ ေနတဲ့ အေဆာင္ကို ကူးသြားခဲ့တယ္…။ စူးစမ္းခ်င္တဲ့ အရြယ္ေပကိုး…။ ထီးေဆာင္းမင္း တစ္ပါးရဲ့ သမီးေတာ္တစ္ပါး အေေနနဲ့ သင့္၏..မသင့္၏ ကိုလည္း စဥ္းစားမေနပါဘူး…။ လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္လိုက္ရမွ စုဖုရားတို ့က ေက်နပ္တာ…။ “ သာဂရ ကိုယ္ေတာ္ေလး ဘယ္မွာလဲလို့…” ေမးတာကို အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျပန္ ၾကည့္တဲ့ သီေပါမင္းသားကိုေတာင္ ထိပ္ေခါက္ခဲ့ ေသးတယ္…။


(၂)


စုဖုရားတို့ နန္းတက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေမာင္ေမာင္က အသက္ ၂၀၊ စုဖုရားက ၁၉ နွစ္…။ ေလာကၾကီး အေၾကာင္း … ကိုယ့္တိုင္းျပည္ အေၾကာင္းကို မေျပာနဲ ့… ကိုယ့္နန္းေတာ္ အေၾကာင္းကိုေတာင္ ေစ့ေစ့ငင မသိတဲ့ အရြယ္…။ ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္လဲ… တိုင္းျပည္ကို စုဖုရား အုပ္ခ်ဳပ္နိုင္ပါတယ္ … ေမာင္ေမာင္ သီေပါက အစအစ အရာရာ “စုဖုရားသေဘာ… စုဖုရားသေဘာ…” ဆိုျပီး အာဏာ အျပည့္ ေပးထားတာေလ…။ “ သတ္ေစ… ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ေစ…” လို့ အမိန္ ့ေပးရတာ စုဖုရားအတြက္ သမ္းေ၀ရတာ ေလာက္ေတာင္ မပင္ပန္းပါဘူး..။ အၾက္ိဳက္ေဆာင္တဲ့ သူကိုလည္း “ဆုေတာ္ ေပးသနားေစ ..” လို့ေျပာရတာ … ဘာမ်ားခက္လို့လဲ… ကိုယ္ေပးရတာမွ မဟုတ္ဘဲ… ဘ႑ာတိုက္က ေပးရတဲ့ ကိစၥ…။


( ၃ )


၁၈၇၉ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၅ ရက္


ဟင္း..ဟင္း..ဟင္း… အရည္အခ်င္း ရိွပါတယ္ဆိုတဲ့ ... မဟာဆီမဟာေသြး ျပည့္၀လွတဲ့ မင္းညီမင္းသားေတြ … သီေပါ နဲ့ စုဖုရား ရဲ့ အာဏာစက္ ေအာက္မွာ ဘာတတ္နိုင္ၾကေသးလဲ… ကဲ … ေသၾကေပေတာ့ ….သတ္ေစ…။ မသတ္လို့မျဖစ္ဘူးေလ … ဒင္းတို့ရိွေနရင္ စုဖုရားတို့ ရာဇပလႅင္ မွာ … ဘယ္ၾကာၾကာ ျမဲနိုင္ပါ့မလဲ….။


လူသတ္ပြဲၾကီး က်င္းပေနတဲ့ ၃ ရက္မွာ .. ေနျပည္ေတာ္တခြင္ ပြဲလမ္းသဘင္ က်င္းပခိုင္းျပီး … မင္းနွစ္ပါးကိုယ္တိုင္ ပြဲသဘင္ ရႈစားေနလိုက္တယ္…။ ကဲ… စုဖုရားက မပိုင္ေပဘူးလား…။ ေနာင္တစ္ခိ်န္ … ဒီကိစၥ ျဖစ္သြားတာ စုဖုရားတို့ မသိလိုက္ပါဘူးလို့ … ဆင္ေျခေပးလို့ရေအာငစီမံထားလိုက္တာ … ေလ။ ေနာက္တစ္ခ်က္က မင္းတုန္းမင္းၾကီးရဲ့ ရင္ေသြးေတာ္ေတြနဲ့ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ ၄၀ ေက်ာ္ ၈၀ နီးပါးကို သတ္ေစလို့ … စက္ရာေဆာင္မွာ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေအာင္ ေသြးလန္ ့ေနမယ့္ ေမာင္ေတာ္ကို ပဲြသဘင္ ရႈစားခိုင္းထားတာ အေကာင္းဆံုးပဲ မဟုတ္လား…။


(၄)


… မ်က္နွာျဖဴ သံအမတ္ မစၥတာေရွာက မင္းသားေတြ သုတ္သင္တဲ့ ကိစၥနဲ့ ပတ္သက္ျပီး ျပစ္တင္ ကန့္ကြက္တဲ့ စာ ပို့တယ္..ဆိုပါလား…။ ဒါေပမယ့္ ဒီျပသနာကို စုဖုရားကိုယ္တိုင္ မေျဖရွင္းရပါဘူး..။ ကင္း၀န္က ခပ္မာမာေလး.. တံု ့ျပန္လိုက္တယ္…။ ဘယ္လို တံု့ျပန္လိုက္ သလဲ ဆိုတာေတာ့ မွတ္တမ္း မွတ္ရာေတြမွာ ေရးထားတယ္…။


 


ဆက္ပါဦးမည္…။


မွတ္ခ်က္ ။ ေလးမသည္ သမိုင္း ပညာရွင္ မဟုတ္သလို … သမိုင္းေလ့လာသူတစ္ဦးလည္း မဟုတ္ပါ…။ သမိုင္းကို စိတ္၀င္စားသူ … တစ္ဦးသာျဖစ္ပါသည္….။ ဤပို့စ္ကို ေရးရန္ တကၠသိုလ္ စိန္တင္ ေရးေသာ ဧကရီ မဖုရား နွင့္ ေဒါက္တာမတင္၀င္း ( ပညာေရး တကၠ သိုလ္ ) ေရးေသာ “ မင္းေယာက်္ား မင္းမိန္းမမ်ား ” စာအုပ္ နွစ္အုပ္ကို ဖတ္ရႈကိုးကားပါသည္…(မွန္နန္းရာဇ၀င္ ကို ကိုးကားသင့္ပါေသာ္လည္း… စာအုပ္ ရွာရမွာ ပ်င္းလို့ပါ )..။ သမိုင္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား လြဲေခ်ာ္ခဲ့ေသာ္ နားလည္ခြင့္လြတ္ေစခ်င္ပါသည္….။ သမိုင္းကို ျမင္ေသာ အျမင္မွားယြင္းခဲ့ေသာ္ လူတစ္ေယာက္နဲ့ တစ္ေယာက္ အျမင္မတူနိုင္တာ သဘာ၀ပါ..လို့ နားလည္လိုက္ပါ…။

14 comments:

Saturday, February 09, 2008

အေၾကာင္းၾကားစာ

ေလးမ တစ္ေယာက္ ပို့စ္လည္းမတင္…အိမ္လည္း သိပ္မလည္…. cbox မွာလည္း တစ္ေယာက္ခ်င္း ျပန္မေျပာ … ။ ဘာမ်ားျဖစ္ေနပါလိမ့္လို့မ်ား…တစ္ေယာက္တစ္ေလေလာက္… ေလးမကို သတိရေပးေနမလား…။


အကယ္ဒမီပြဲရိွေနတာနဲ့… ေလးမ အလုပ္မ်ားေနတယ္လို့ ထင္ေနမလား…။


ဟဲ…။ မဟုတ္ပါဘူး…။ ေလးမတို့ အလုပ္မွာ ဘီလူးၾကီး ေသာင္းက်န္းေနတာနဲ့ ေလးမ တစ္ေယာက္ အရင္ကလို အလုပ္ခ်ိန္မွာ internet သံုးလို့မရေတာ့ပါဘူး…။


အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္လည္း အရမ္းပင္ပန္းျပီး ခဏေလာက္လွဲလိုက္တာနဲ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားေရာ…။ တေရးနိုးတဲ့ အခ်ိန္က ည ၁၁ နာရီ…ဆိုေတာ့…ဆိုေတာ့…ဆိုေတာ့….။


ဒါေပမယ့္… ေပ်ာက္က်ားစနစ္နဲ့ ေလးမ ဆက္လက္ ရွင္သန္ေနလိမ့္မည္ ဟု… အသိေပးအပ္ပါသည္…မိတ္ေဆြတို့….။ ။

5 comments:

Tuesday, February 05, 2008

ဘ၀ လက္တြဲေဖာ္ ( ၃ )

သူတဖက္သားကို ဟိုလိုမွ.. ဒီလိုမွ လက္ခံမယ္ ဆိုျပီး ကန့္သတ္စဥ္းစားေနတာ တဖက္သတ္ဆန္လြန္းပါတယ္…ေနာ္…။ ေလးမက အဲလို တဖက္သတ္သမား မဟုတ္ပါဘူး…ဟိ..ဟိ…။ ေလးမ ဘက္ကလည္း ဘယ္လို အခ်က္အလက္ေတြနဲ့ ျပည့္စံုနိုင္မလဲဆိုတာ စဥ္းစားထားခဲ့ပါတယ္…။


အခ်စ္


၁။ အခ်စ္… ေမတၱာ..သစၥာ…ေလးစားမႈ တို့ကို ေဖာေဖာ သီသီ ေပးနိုင္သည္..။


အက်င့္စရိုက္


၂။ ရိုင္းစိုင္း ၾကမ္းၾကဳတ္သူ မဟုတ္….။ သူ၏ မိဘ နွစ္ပါးကို ရိုေသပါမည္…။


၃။ အိမ္လည္ အတင္းတုတ္မည္မဟုတ္…။


၄။ သိန္း ၃၀၀ တန္ စိန္ နားကပ္ မပူဆာပါ…။


၅။ စကၤာပူ…ဘန္ေကာက္ သို့ တစ္ပတ္တစ္ခါ ေရွာ့ပင္း ထြက္ရန္ မေတာင္းဆိုပါ…။


၆။ အိမ္တာ၀န္မ်ားကို အိမ္အကူ မရိွလွ်င္ လုပ္မည္ျဖစ္ျပီး ရိွလွ်င္ မလုပ္ပါ…။


၇။ မ်က္္ရည္လက္နက္ကို မၾကာခဏ ထုတ္မသံုးပါ…။


အေသာက္အစား


၈။ ေဆးလိပ္ ၊ အရက္ ၊ ဘီယာ ၊ မူးယစ္ေဆး … သံုးစြဲသူမဟုတ္….။


ေလာင္းကစား


၉။ ၁ လံုး …၂ လံုး.. ၃ လံုး… ဖဲရိုက္… ဘာမွ မလုပ္ပါ…။


အလုပ္


၁၀။ ေမာင္ တစ္ထမ္း…. မယ္ တစ္၀က္ ရြက္ပါမည္…။


၁၁။ ပြဲတက္မယား..မီးဖိုေခ်ာင္ မယား..တာ၀န္ နွစ္ရပ္လံုး ေက်ပြန္ ေစရမည္…။


 


ကံေကာင္းတာလား…တိုက္ဆိုင္တာလားေတာ့ မသိဘူး…။ ေလးမ ခ်စ္တဲ့သူ … ေလးမကို ခ်စ္ခြင့္ပန္ခဲ့တဲ့ သူက ေလးမ လိုလားခ်က္ေတြ နဲ့ အားလံုး ကိုက္ညီ ခဲ့ျပီး… ေလးမတို့ လက္ထပ္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ …လို့ ေျပာၾကားရင္း နိဂံုး ခ်ဳပ္ အပ္ပါတယ္ရွင္…. ။ ။



ျပီးေသးဘူးေနာ္…အပိုင္း (၃ ) ဆက္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ခုမွ စမွာ…။



Tag Game ေတြ ျငိမ္ေနတာၾကာျပီ…။ သူမ်ားTag တာ အကုန္ေရးျပီး ေလးမ က စ ရတယ္လို့မရိွေသးဘူး…။ ေမာင္နွမေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးၾကီး Tag game ေဆာ့လိုက္ရေအာင္ေနာ္…။


“ ဘ၀ လက္တြဲေဖာ္” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ… ကိုယ့္ဘ၀ လက္တြဲေဖာ္နဲ့ ပတ္သက္သမွ် ေရးေပးေစခ်င္ပါတယ္…။ လက္ထပ္ျပီးသား လက္တြဲေဖာ္ အေၾကာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္…. ေလးမ လို စဥ္းစားခဲ့ဖူးရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္… ရည္းစား လက္ရိွမ်ားက လက္ထပ္ျပီးေနာက္ ကိုယ့္ ခ်စ္သူကို ဘယ္လို ေလး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္လို့ စိတ္ကူးယဥ္ထားတာေလးပဲျဖစ္ျဖစ္…. ရည္းစားလက္မဲ့မ်ားကလည္း ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့ လက္တြဲေဖာ္ေလးကို ပံုေဖာ္ၾကည့္ရံုပဲဳျဖစ္ျဖစ္…ဘာမွ ေရးစရာမရိွရင္ေတာင္… ဘ၀ လက္တြဲေဖာ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုနားလည္ထားပါတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္…ေရးေပးၾကေနာ္…။


ေရးရမယ့္ စာရင္းကို ရႈေလာ့….


Married blogger မ်ား


၁။ သမီးရွင္ ကိုစိုးထက္ နွင့္ wesheme


၂။ သားရွင္ ကိုမ်က္လံုး


၃။ ဂ်ပန္ျပည္က ဇနီး ေမာင္နွံမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ မနုစံ နဲ ့ မျမရြက္ေ၀


၄။ မခြန္ျမလိႈင္



ေလးမတို့ ရြာက လူပ်ိဳကာလသားၾကီးမ်ား


၁။ ကိုအတာ


၂။ ကိုညိဳထက္ညိဳ


၃။ ကိုဒီ၀ိုင္း


၄။ ကိုပီေက



ရြာထဲက အေကာင္ပေလာင္ေလးမ်ား



၁။ ဂ်ယ္ရီ


၂။ စာကေလး


၃။ ၀ံပုေလြ ကိုသန္ ့


၄။ ေၾကာင္မ်ိဳး


၅။ ကိုဇီးကြက္



ရြာထဲက ကာလသားေလးမ်ား



၁။ ညိမ္းညိဳ


၂။ မွ်ားျပာ


၃။ က်န္စစ္


၄။ လြမ္းေစ



ရြာထဲက မမ လွလွမ်ား



၁။ မခ်စ္ေလေျပ


၂။ မဂ်စ္တူး


၃။ မသမုဒယ


၄။ မတူးတူး




ရြာထဲက ကာလသမီးေလးမ်ား



၁။ chaos


၂။ မြန္


၃။ ရႊန္းမ


၄။ ေမပ်ိဳ


ရြာထဲက စံုတြဲ


၁။ ကိုသားငယ္+ မခ်စ္စု



ေရးျပီးရင္ လာေျပာေနာ္…။ ျပီးရင္.. အနိုင္က်င့္လို့ရတဲ့ သူေတြကို ဆက္ေရးခိုင္း လိုက္ေနာ္…။


အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကပါေစ..။ ။

19 comments:

Sunday, February 03, 2008

ဘ၀ လက္တြဲေဖာ္ ( ၂ )

ေလးမက သိပ္ေတာ့ မကန့္သတ္ထားပါဘူး…။ ပါးပါးေလး ေဘာင္ခတ္ၾကည့္တာပါ…။

လက္တြဲေဖာ္ျဖစ္ရန္ ကိုက္ညီရမည့္ အခ်က္မ်ား

အခ်စ္

၁။ သူက ကိုယ့္ကို ခ်စ္ရမည္…။

၂။ ကိုယ္က သူ ့ကို ခ်စ္ရမည္ ( သို့မဟုတ္) ခ်စ္နိုင္ရမည္…။

အိမ္ေထာင္ေရးရဲ့ အေျခခံ အုတ္ျမစ္ ျဖစ္တဲ့ အခ်စ္ကေတာ့ အေရးအၾကီးဆံုးပဲ…။

ဘာသာနွင့္ လူမ်ိဳး

၃။ ဘာသာတူသူ ျဖစ္ရမည္…။ ( ဗုဒၵၶဘာသာ ျဖစ္ရမည္..)…။

၄။ ျမန္မာလူမ်ိဳး…ျမန္မာ တိုင္းရင္းသား ျဖစ္ရမည္…။ အေဖက နိုင္ငံျခားသား ယူလို့ကေတာ့ အိမ္ရိပ္ေတာင္ မနင္းနဲ့ … တဲ့…။ အဟင့္..ေၾကာက္တာေပါ့…။

အက်င့္စရိုက္

၅။ မိဘ လက္ခံၾကည္ျဖဴနိုင္သူျဖစ္ရမည္…။ မိဘနဲ့ ေပါင္းရမွာမွ မဟုတ္ဘဲလို့ တခ်ိိဳ ့က ေျပာၾကေပမယ့္ … လက္ေတြ့မွာ မိဘ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ့ အဆင္မေျပလို့ ကြဲၾကရတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးေတြလည္း ရိွေနပါတယ္…။ မိဘဆိုတာ သားသမီး ဒုကၡျဖစ္မွာကို ဟန့္တားၾကတာခ်ည္းပဲ…။

၆။ ရိုင္းစိုင္း ၾကမ္းၾကဳတ္သူ မျဖစ္ရ..။ ေလးမ၏ မိဘ နွစ္ပါးကို ရိုေသသူျဖစ္ရမည္…။

အေသာက္အစား

၇။ ေဆးလိပ္ေသာက္သူမျဖစ္ရ…။ (ေဖေဖ အပါအ၀င္ ေလးမတို့ တစ္အိမ္သားလံုး ေဆးလိပ္နံ ့ မခံနိုင္ေသာေၾကာင့္ )

၈။ မူးယစ္ေဆးသံုးသူ မျဖစ္ရ…။

မွတ္ခ်က္။ ။ အရက္ ၊ ေလာင္းကစား နဲ့ မိန္းမရႈပ္မရႈပ္သည္ လက္မထပ္မီ ေသခ်ာ သိနိုင္ရန္ ခက္ခဲေသာေၾကာင့္ ထည့္သြင္း ေဘာင္ခတ္ျခင္းမျပဳ..။ ဒီေခတ္ၾကီးမွာ အရက္..ဘီယာက အလြန္အကၽြံ မဟုတ္ရင္ အႏၱရာယ္ မရိွတဲ့ အတြက္ လက္ခံနိုင္ပါသည္…။ ေလာင္းကစားကေတာ့ သတင္းအတိအက် စံုစမ္းဖို့ ခက္တယ္…။ ရည္းစားမ်ားတိုင္း မိန္းမ မရႈပ္သလို… ရည္းစားမထားဖူးတိုင္းလည္း…ရိုးသားလိမ့္မယ္လို့ ဘယ္သူ အာမ ခံနိုင္မလဲ…။ ေဆးလိပ္ကေတာ့ မေသာက္ပါဘူးလို့ လိမ္လို့ကို မရဘူး…။ မေသာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ အနံ ့က စြဲေနတတ္တာမ်ိဳးဆိုေတာ့ ကိုယ္ အကဲခတ္နိုင္တာ..ေသခ်ာ သိနိုင္တာကို ပဲ ထည့္သတ္မွတ္တယ္…။

အသက္

၉။ ေလးမအသက္၏ ၅ နွစ္ထက္ မပိုရ..။ အသက္အရြယ္ ကြာရင္.. အေတြးအေခၚ..အယူအဆ..ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အေတြ ့အၾကံဳ မတူတဲ့ အတြက္ ညိွနိႈင္းရ ခက္မွာ စိုးလို့…။ ( တကယ္ေတာ့ ဒီအယူအဆက နည္းနညး္ေတာ့ ေၾကာင္ ပါတယ္..)။

ေလးမအသက္၏ ၆ လ ေအာက္ မငယ္ရ…။ မိသားစုမွာ အငယ္ဆံုးဘ၀နဲ့ ေပ်ာ္ေမြ ့ လာတဲ့ ေလးမက ကိုယ့္ကို ဆိုးႏြဲ ့နိုင္မယ့္ ေလးမထက္ ငယ္တဲ့ သူကို မလိုခ်င္တာ သဘာ၀က်ပါတယ္…။ ျပီးေတာ့ မိန္းမေတြက က်လြယ္တယ္ေလ… … သံသယေတြနဲ့ စိုးရြ ့ံေနရတာမ်ိဳးကို တတ္နိုင္သမွ် နည္းခ်င္ခဲ့တယ္…။

အလုပ္

၁၀။ အလုပ္လက္မဲ့ မျဖစ္ရ…။

၁၁။ ဆရာ၀န္ မျဖစ္ရ…။ ဆရာ၀န္မ်ားသည္ လူနာအမ်ိဳးသမီး.. သူနာျပဳ အမ်ိဳးသမီး… လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားနွင့္ အကၽြမ္းတ၀င္ ေတြ ့ဆံုရန္ အခြင့္ အလမ္း အမ်ားဆံုး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အလြန္ သ၀န္တိုတတ္ေသာ ေလးမနွင့္ မျဖစ္ပါ ….. လို့ ထိုစဥ္က လြဲမွားစြာ ေတြးခဲ့မိပါသည္…။

၁၂။ ဗိသုကာ မျဖစ္ရ…။ ေလ့လာ ဆည္းပူးခဲ့ေသာ ပညာရပ္ခ်င္း တူေသာေၾကာင့္ ဆရာလုပ္မည္.. ေဟာက္မည္ကို အလိုမရိွေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း…၊ ဗိသုကာတို့၏ သဘာ၀သည္ တစ္ေယာက္နဲ့ တစ္ေယာက္ အျမင္တူေလ့ မရိွျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း …၊ အမ်ိဳးသား ဗိသုကာတို့သည္ အနည္းငယ္ အတၱၾကီးျခင္းတို့ေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ဗိသုကာကို လက္တြဲရန္ စိတ္မကူးပါ …။

၁၃။ စစ္ဗိုလ္..စစ္သား…ရဲ…သူခိုး..ဒျမ…သူပုန္…လက္နက္ကိုင္ျခင္းျဖင့္ ဘ၀ ရပ္တည္မႈျပဳေသာသူ မျဖစ္ရ…။ ဒါကေတာ့… သူတို့ရဲ့ အလုပ္ေတြက အသက္အႏၱရာယ္နဲ့ နီးစပ္တဲ့ အလုပ္ေတြ ျဖစ္လို့ အရမ္းစိတ္ပူတတ္တဲ့ ေလးမ … နွလံုးေရာဂါနဲ့ ျမန္ျမန္ ေသမွာ စိုးလို့ … ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညွာတာ ေထာက္ထားေသာ အားျဖင့္ မေရြးခ်ယ္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္…။

ေနာက္ထပ္ ဘာေတြ သတ္မွတ္ခဲ့မိလဲဆိုတာ ၾကာျပီ ဆိုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး…။

အေမးအေျဖ

ေလးမ ခ်စ္မိသြားတဲ့ သူဟာ ဒီအခ်က္ေတြနဲ့ တစ္ခုမွမကိုက္ညီခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ…။

ခ်စ္သူ အျဖစ္မခံပါဘူး…။ ေလးမ အခ်စ္ကို သိခြင့္မေပးပါဘူး..။ အခ်စ္ကို ေျမျမဳပ္လိုက္မွာျဖစ္ပါတယ္…။

တစ္ခ်က္တစ္ေလမ်ားမကိုက္ညီခဲ့ရင္…ေရာ…။

ညိွႈနိႈင္းၾကည့္မယ္…။

ေလးမကို ကမ္းလွမ္းလာတဲ့ လူေတြထဲမွာ ဒီအခ်က္အားလံုးနဲ့ ကိုက္ညီတဲ့ သူမရိွဘူးဆိုရင္ေရာ…။

အပ်ိဳၾကီးပဲလုပ္မယ္…။

ဘ၀ကို တစ္ေယာက္တည္း ေလွ်ာက္နိုင္တဲ့ အစြမ္းအစေတြ ရိွေအာင္ ေလ့က်င့္ထားျပီး .... တစ္ေယာက္တည္း ရပ္တည္နိုင္စြမ္းရိွတဲ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္အတြက္ … ရတာမလို…လိုတာမရလို့ ...ရရာ ဖမ္းဆြဲရတဲ့ ... အျဖစ္မိ်ဳးဆိုတာ မရိွနိုင္ပါဘူး…။ စကားလံုးေတြက ခ်ဥ္စရာ ျဖစ္ေနမလား…မသိဘူး… ထိုစဥ္ကေတာ့ … ငယ္တုန္း..ရြယ္တုန္း…ေအာင္ျမင္တုန္း..မာနေတြ တလူလူတက္ေနတုန္း… အတၱေတြ မိုးမႊန္ေနတုန္းဆိုေတာ့ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို အားကိုးစရာ မလိုဘူး ဆိုတဲ့ ... အေတြးေတြနဲ့ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့တာပါ… ( ခုေတာ့ မရိွလို့မျဖစ္ဘူး … ေၾကာက္တယ္… အားငယ္တယ္… ဆိုတဲ့ စကားေတြ တြင္တြင္သံုးျပီး ပုဆိုးစ ဆြဲထားတာ… :P မိန္းမ မာယာ တဲ့ ေနာ္… မွတ္ၾက..မွတ္ၾက… ) …။ ။

အပိုင္း ( ၃ )ဆက္ပါဦးမည္..။

11 comments:

ဘ၀ လက္တြဲေဖာ္ ( ၁ )

အသက္ ၂၀ နွစ္ျပည့္ျပီးတဲ့ လူတိုင္း လူတိုင္းဟာ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ့ လက္တြဲေဖာ္ေတြကို အနည္းနဲ့ အမ်ားေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ၾကဖူးမွာပဲ…။ လက္တြဲေဖာ္ကို ဘယ္လိုလူမ်ိဳးျဖစ္ေစခ်င္တယ္… ဘယ္လိုအရည္အခ်င္းေတြနဲ့ ျပည့္စံုရမယ္… လို့ တစ္ခါနွစ္ခါေလာက္ေတာ့ ေတြးခဲ့မိမွာပဲ…။


ခ်စ္သူကို ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ရမယ္လို့ ကန့္သတ္လို့မရေပမယ့္ လက္တြဲေဖာ္ကိုေတာ့ စံခ်ိန္စံနႈန္းေတြ သတ္မွတ္လို့ရပါတယ္…။

ဟာဟ… ခုလို ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ နိဒါန္းခ်ီထားတာေလးကို ဖတ္ျပီး ေလးမ တစ္ေယာက္ေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးနဲ့ပတ္သက္တဲ့ မွတ္သားနာယူ ဆင္ျခင္ေတြးေတာဖြယ္ရာေတြ ေရးေတာ့မယ္ထင္တယ္ဆိုျပီး စိတ္၀င္တစား မ်က္လံုးၾကီး ျပဴးျပီး ဖတ္ေနတဲ့ ေဘာ္ဒါေတြကို အားနာပါတယ္…။


ေလးမက ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ေရြးဖို့ “ ဟိုလိုလုပ္ပါလား…ဒီလိုလုပ္ပါလား…( ငါလည္း လုပ္တတ္ဘူး) ” ဆိုတဲ့ ပညာေပးစာ ေရးမွာ မဟုတ္ပါဘူးရွင္…။


ေလးမ ဘ၀ရဲ့ လက္တြဲေဖာ္ကို ဘယ္လို စံနႈန္းေတြ သတ္မွတ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေျပာျပမလို့ပါ…။


အယူအဆမွားခဲ့တာေတြလည္းပါခဲ့တယ္… မွန္ခဲ့တာေတြလည္းရိွမယ္… အမွားအမွန္ မေ၀ခြဲနိုင္တာေတြလည္းရိွတယ္…. ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ဖူးတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္…။

လက္တြဲေဖာ္ကို စံနႈန္းနဲ့ ေရြးတာပါဆိုေတာ့ ၾကီးက်ယ္လိုက္တာ … အံ့ၾသစရာပဲ … အျမင္ကတ္စရာပဲ လို့ ေတြးေကာင္းေတြးၾကလိမ့္မယ္ …။ ေလးမမွာ အေၾကာင္းျပခ်က္ရိွပါတယ္…။


အခ်စ္ဆိုတာ ဘ၀မွာ အၾကိမ္ၾကိမ္ restart လုပ္လို့ရေပမယ့္ လက္ထပ္ျခင္းဆိုတာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္အတြက္ restart မလုပ္ထိုက္တဲ့ အရာပါ…


အဲဒီအတြက္ လက္တြဲေဖာ္ကို ေသခ်ာ စဥ္းစားသင့္တယ္လို့ ေလးမ ယူဆပါတယ္…။

ခ်စ္သူဆိုတာ…

ဘ၀ဆိုတာ…

လက္တြဲေဖာ္ဆိုတာ….

ကဲ..ကဲ..ဒါေတြက အားလံုးသိျပီးသား…ခ်ရာမလုပ္ေတာ့ဘူး… ။ ေလးမ လက္တြဲေဖာ္အတြက္ ဘယ္လိုု မူေတြ ေဘာင္ေတြ ခ်မွတ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာပဲ ေရးေတာ့မယ္…။


အပိုင္း (၂ ) မွာ ရႈေလာ့... .ဟိ..ဟိ… အိပ္ျပီ…။ ။

4 comments: