စိတ္..စြပ္.. ( ၃)

တစ္ခုေသာ ညမွာ … တစ္ေရးနိုးလာတဲ့ Nasreddin သည္ … သူ့ျခံထဲမွာ အိမ္ဘက္ကို ေရြ့လာေနတယ္လို့ထင္ရတဲ့ ျဖဴျဖဴအရာတစ္ခုကို … ျမင္လိုက္ပါတယ္…။

အဲဒါ သူခိုးပဲ ျဖစ္ရမယ္ လို့ … ေတြးလိုက္မိတဲ့ Nasreddin က ထုိအရာကို ေသနတ္နဲ့ ပစ္လိုက္ပါတယ္…။

ေမွာင္ၾကီး မဲၾကီးထဲမွာ အိမ္ျပင္ထြက္ရမွာ သိပ္ေၾကာက္တဲ့ Nasreddin ဟာ အိပ္ရာထဲ ျပန္၀င္ အိပ္ေနလိုက္ပါတယ္…။

ေနာက္တစ္ေန့မနက္ ျခံထဲကို ဆင္းတဲ့အခါ အ၀တ္တန္းမွာ သူ့အက်ီၤျဖဴ တစ္ထည္ လွမ္းထားတာကို ေတြ့လိုက္ရပါတယ္…။ အရင္ရက္က သူ့ဇနီးက ေလွ်ာ္ျပီးလွမ္းထားတာပါ..။ အခုေတာ့ အဲဒီ အက်ီၤၤရဲ့ အလယ္တည့္တည့္မွာ က်ည္ဆန္ေဖာက္သြားတဲ့ အေပါက္တစ္ေပါက္ ရိွေနပါတယ္..။ “ ဘုရား..ဘုရား.. မေန့ညက … ငါ … ကံေကာင္းလို့ပါလား..။ မေန့ညကသာ ဒီအက်ီၤ

၀တ္ခဲ့မိရင္ ငါ့ကိုယ္ငါ ပစ္မိေတာ့မွာ ….။”

၀န္ခံခ်က္ ။ ။ အမည္နွင့္ ေရးသူမသိေသာ Intermediate story တစ္ပုဒ္ကို ေလးမ နားလည္သလို ဘာသာျပန္သည္…။



တစ္ခါတစ္ေလမွာ သူ့လို ေတြးမိၾကဖူးလား…။ ေလးမေတာ့ … တစ္ခါတစ္ေလေတာင္ မဟုတ္ဘူး … မၾကာခဏပဲ သူ့လို ေတြးျပီး အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္ေနတတ္တယ္…။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္သာ ျပဳလုပ္သူ … ကိုယ္ကိုယ္တိုင္သာ အက်ိဳးကိုျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္း …. ကိုယ္ကိုယ္တိုင္သာ တရားခံ …. ဆိုတာကို မၾကာခဏ ေမ့ေလ်ာ့ သြားတတ္တယ္…။ ။