Saturday, July 07, 2007

ေနာက္တမိုး (သို ့) M.T.U မွာရြာတဲ့မိုး

ပုဂံသားက ရြာခိုင္းလို ့ တမိုးေတာ့ ရြာျပီးုျပီ……..အခုတခါ EOT လုပ္ေပးထားတဲ့ ေက်းဇူးရွင္ၾကီး ကိုရန္ေအာင္က “ စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူေဟာင္းတစ္ဦးရဲ့ မိုးရြာခဲ့ေသာ ရက္စြဲမ်ား ” ကိုသိခ်င္ပါတယ္ဆိုလို ့ အတိတ္ကို အာရံုခံျပီး ၾကိဳးစားပမ္းစားထပ္ရြာလိုက္ရပါတယ္……။
M.T.U မွာ ရြာတဲ့မိုး…..


(အေဆာင္ေခါင္မိုးေပၚကေန ေတာင္ေတြဘက္ကို လွမ္းရိုက္ထားတဲ့ ပံုပါ.......ဒီေခါင္မိုးေပၚ အေဆာင္မွဴးမသိေအာင္ ညဘက္ၾကီး ခိုးတက္ျပီး “ေလး” နဲ ့ “မိ” ၾကယ္ေတြ ေရခဲ့ဖူးပါသည္......“မိ” က “ေလး”
နဲ ့ ရန္ျဖစ္တဲ့ အခါ ဒီေခါင္မိုးေပၚတက္ျပီး စိတ္ေကာက္တတ္ပါသည္......)




၀ရန္တာမွာ ထြက္ရပ္ျပီး…..ေတာင္ေတြဆီကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္……။ ေအာ္…..မိုးရြာေနပါလား……“မိ….ေရ……..လာၾကည့္စမ္းေဟ့…….ေတာင္ေပၚမွာ မိုးရြာေနတာ သိပ္လွတာဘဲ……..”။ ေတာင္ေတြဘက္မွာမိုးရြာေနေပမယ့္ “ေလးမ”တို ့ အေဆာင္မွာေတာ့ မိုးမရြာဘူး…..။ မိုးမရြာေတာ့ မိုးမပက္ဘူး…….မိုးမပက္ေတာ့ ၀ရန္တာမွာ ထြက္ရပ္
လို ့ရတယ္…….၀ရန္တာမွာ ထြက္ရပ္လို ့ရေတာ့……. ေတာင္ေပၚမွာရြာေနတဲ့မိုးကို ၾကည့္ျပီး တေယာက္ေယာက္ကို လြမ္းလို ့ရတယ္……၊ သီခ်င္းဆိုလို ့ရတယ္……။
…………………..
“ မိ…..ေရ…..တိမ္ညိဳ တိမ္မဲေတြ ေတာင္္ေပၚကျဖတ္ျပီး…. ဒီဘက္က္ို ေရြ ့လာ ျပီေဟ့…..ရြာေတာ့မယ္ထင္တယ္…….” ေျပာလို ့မွမဆံုးေသး……… မိုးစက္ေတြက ၀ရန္တာေပၚ လြင့္စင္က်လာသည္………။ အခန္းတခါးကို တေဒါက္ေဒါက္ ေခါက္သံၾကားရျပန္တယ္………( ေလထန္ကုန္းထဲကလို Let me in ေတာ့မဟုတ္ဘူး….)..။ ပဲပဲတို ့ အုပ္စု……“ငါတို ့…..မိုးေရခ်ိဳးၾကမလို ့……နင္တို ့ေရာ ခ်ိဳးမလား”တဲ့……။ နွစ္ခါမေခၚရဘူး……“ ေအးလာခဲ့မယ္…….” ။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ နဲ ့ရွပ္ လက္ရွည္ …..အျမန္လဲျပီး…..အေဆာင္ေပၚတီကို ေပၚက
၀ရန္တာ အက်ယ္ၾကီးဆီကို ခ်ီတက္……..မိုးေရထဲမွာ……မတ္တပ္ရပ္ျပီး……..ေခါင္းေမာ့…….အဲဒါ…..မိုးေရခ်ိဳးတာဘဲ……။ အေဆာင္မွဴးကေတာ့……မသိရွာဘူး…..(သူလဲ မိုးေအးေအးနဲ ့ ေကြးေနရွာမွာ )…..။
“ ဟယ္…ဟိုမွာ……စစ္ကိုင္းသား……စက္ဘီးၾကီးနဲ ့ တို ့အေဆာင္ဘက္ကို လာေနတယ္…….ေဘာ္ေဘာ္တို ့ေရ…….ရန္သူလာတယ္……၀ပ္…..” ….။ လက္ရန္းကို အကာအကြယ္ျပဳျပီး

၀ပ္လိုက္ရတယ္…….စပ္စုခ်င္စိတ္ေတြက ခ်ိဳးနွိမ္လို ့ မရေတာ့……အသာေလး ေခါင္းေထာင္ျပီး ခိုးၾကည့္ၾကတယ္……..။ ေက်းဇူးရွင္က သစ္ပင္ေအာက္မွာ စက္ဘီးေလး ေဒါက္ေထာက္ျပီး ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ရဲ့ အခန္း မ်က္ေစာင္းထိုး ေနရာေလာက္ကရပ္ျပီး……..“ မမေရ…….မမ……မမကိုခ်စ္တယ္……” တဲ့……။ မိုးရြာထဲမွာလာျပီး ေရာဂါသည္းျပေနတာ…….အေအးမိျပီး ေသပါေစလို ့ ဆုေတာင္းျပီး…….“ေလးမ” တို ့လဲ ကုတ္ကုတ္…..ကုတ္ကုတ္ နဲ ့ တပ္ဆုတ္ ခဲ့ၾကရတယ္……။ မဆုတ္လို ့ဘယ္ရမလဲ…….မိုးေရခ်ိဳးတာ ျမင္သြား လို ့ကေတာ့…… ေယာက်္ားေလးေဆာင္က အရက္၀ိုင္းမွာ ျမည္းစရာသတင္းစကား ျဖစ္သြားျပီး…… ေနာက္တေန ့…..ေက်ာင္းသြားတဲ့အခါ ရစရာမရိွေအာင္ အဖဲ့ခံရမွာေလ…..။ စစ္ကိုင္းသားကေတာ့ မိုးေရထဲမွာ……ေ၀ဒနာေတြ ရုပ္သိမ္းပါဦး……” တဲ့……ေၾကြလို ့ ေကာင္းတုန္း…….။
…………………..
အဲဒီညက…….မိုးေတြ သည္းခဲ့တယ္……။ ေျမၾကီးက်င္းတူးျပီး ေခြးသားေလးေတြ ေပါက္ထားတဲ့ အေဆာင္ကစားၾကြင္းစားက်န္ေတြ စားေနက် ေခြးမၾကီးကို စိတ္ပူသြားမိတယ္…….။ မနက္နိုးလာေတာ့ ေဘးမွာ “မိ” မရိွဘူး……( ခါတိုင္းဆို သူက ၅ မိနစ္…၅မိနစ္ ဆိုျပီး ျပန္အိပ္ေနက်)……။ မ်က္နွာသစ္ျပီး
၀ရန္တာက ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးဖြဲေတြၾကားမွာ မိုးကာအက်ီၤေလးနဲ ့ ကယ္ဆယ္ေရးသမား “မိ”ကိုေတြ ့ရတယ္…….။ ေျမျပိဳျပီး ပိတ္မိေနတဲ့ ေခြးသားေပါက္ေလးေတြကို တေကာင္ျပီးတေကာင္ ကယ္ထုတ္ျပီး အေဆာင္ေလွကားေအာက္ကို ပို ့ေပးေနတယ္ေလ…….။ “ေလးမ….ေရ……. အ၀တ္ေဟာင္းေတြယူခဲ့……ဒီေကာင္ေတြ…..သိပ္ခ်မ္းေနတယ္” တဲ့……။ “ေလးမ” အ၀တ္ ၃ ထည္ ဒါနလုပ္လိုက္ရတယ္……..။ မိုးေတြစိုေနတဲ့ “မိ” က “ေလးမ” အတြက္ေတာ့ “နိုက္တင္ေဂး” လိုဘဲ……..။
…………………..
အဲဒီေန ့က……..ရန္ကုန္က ဗိသုကာ တစ္ဦးလာျပီး ေဟာေျပာတယ္…….။ လူမစံုဘူး…….ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္လိုေနတယ္……….မိုးကလဲ ဖြဲဖြဲရြာေနတယ္…… ေဟာေျပာပြဲျပီးေတာ့ “ေလးမ” တို ့ျပန္လာၾကတယ္……..ေဟာ…….ေတြ ့ ပါျပီ…..ထိုေက်ာင္းသား……ေကာင္မေလးနဲ ့ မိုးကာအက်ီၤခ်င္းလဲ
၀တ္ျပီး…….. စက္ဘီးေလးတြန္းလို ့……မိုးေရထဲမွာ…….MTV ရိုက္ေနသလား….မွတ္ရတယ္……။ သူတို ့ကို ေလွာင္မိေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာက်ိတ္ျပီး အားက်သြားသလား…….မေသခ်ာဘူး…… မမွတ္မိေတာ့ဘူး……ၾကာခဲ့ျပီကိုး…..။
…………………..
ေနာက္ဆံုးနွစ္ေရာက္ျပီ……..မၾကာခင္…….သူငယ္ခ်င္းေတြ……ခြဲၾကရေတာ့မယ္……။ အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ ေမျမိဳ ့တက္လည္ၾကတယ္………။ လည္စရာကုန္ေတာ့ DSTA (DSIT) ကို ၀င္ၾကည့္ခ်င္လာတယ္…….သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူ ့သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရိွတယ္….. တဲ့……။ DSTA ၀င္းၾကီးထဲေရာက္ေတာ့……သူတို ့ အေဆာင္ေတြက မိုက္လိုက္တာ……

ငါတို ့အေဆာင္ေတြနဲ ့ တျခားစီဘဲ……ဧည့္ေတြ ့ေဆာင္လဲ သီးသန္ ့ ရိွတယ္……ျမင္ျမင္သမွ်……ကိုယ့္ေက်ာင္းနဲ ့နိႈင္းယွဥ္ျပီး အားက်ခဲ့ရတယ္……..။ ဧည့္မွတ္တမ္းမွာ စာရင္းေပး……သူ ့သူငယ္ခ်င္းကို ေစာင့္…….တိုက္ပံုနက္နဲ ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္…….။ သူ ့သူငယ္ခ်င္းကျပံဳးျဖဲျဖဲနဲ ့……ေကာင္မေလးေတြ တအုပ္ၾကီး သူ ့ကိုလာေတြ ့လို ့ ဂုဏ္ယူ ၀့ံၾကြား ေနပံုရပါတယ္……..။ တစ္ေယာက္နဲ ့ တစ္ေယာက္ မိတ္ဆက္……… သူတို ့ခ်င္း စကားနဲနဲပါးပါး ေျပာျပီးေတာ့…..ျပန္ခဲ့ၾကတယ္ ……..မိုးကရြာလာျပီေလ……။ ျပန္ေရာက္ျပီး တစ္ပတ္ေလာက္ ေနေတာ့ သူငယ္ခ်င္းဆီကို ထိုပုဂၢိဳလ္ဆီက
ခ်စ္သ၀ဏ္လႊာေရာက္လာတယ္……… ေမျမိဳ ့မွာ မိုးရြာခဲ့မိတာကိုး……..။
…………………..
“ေလးမ” က “သူ” မိုးမိမွာ သိပ္ေၾကာက္တယ္…..သူက “ေလးမ” ကို မၾကင္နာေပမယ့္ “ေလးမ” က သူ ့ကိုသိပ္တန္ဖိုးထားတယ္………။ မိုးရြာရင္ “ေလးမ” မိုးစိုခ်င္စိုပါေစ…..သူ မစိုေအာင္ၾကိဳးစားခဲ့တယ္……..။ “သူ” ဆိုတာ “ေလးမ” ဆြဲထားတဲ့ Drawing paper ေတြေလ…….။ မိုးရြာရင္ Drawing Paper ေတြကို ရင္မွာပိုက္……..ျပီးမွ အေပၚကမိုးကာအကီၤ်ထပ္၀တ္ျပီး ေက်ာင္းသြားရတယ္……..။ ညေပါင္းမ်ားစြာ အိပ္ေရးပ်က္ခံျပီး ဆြဲထားရတာ…..မိုးစိုလို ့ ဘယ္ျဖစ္မလဲ……။
…………………..
အျပင္မွာ မိုးရြာေနတယ္……..။ ျပတင္းေပါက္ပိတ္ထားလို ့ မိုးလဲမပက္ပါဘူး……။ ဒါေပမယ့္ “ေလးမ” မိုးေတြစိုေနတယ္……..အတိတ္က မိုးေရစက္ေတြ စိုေနတယ္……။ ။

6 comments:

Anonymous said...

အျပင္မွာ မိုးရြာေနတယ္……..။ ျပတင္းေပါက္ပိတ္ထားလို ့ မိုးလဲမပက္ပါဘူး……။ ဒါေပမယ့္ “ေလးမ” မိုးေတြစိုေနတယ္……..အတိတ္က မိုးေရစက္ေတြ စိုေနတယ္……။

ဆိုတဲ႔ အဆုံးသတ္ စာေႀကာင္းေလးက သိပ္လွပါတယ္

Yan said...

က်းဇူးရွင္က သစ္ပင္ေအာက္မွာ စက္ဘီးေလးေဒါက္ေထာက္ျပီး ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ရဲ့ အခန္း မ်က္ေစာင္းထိုး ေနရာေလာက္ကရပ္ျပီး……..“

အဲဒီ႔တုန္းကေပါ႔ဗ်ာ.
ကၽြန္ေတာ္႔ကုိသနားလုိ႔တဲ႔ တိမ္ေတြေတာင္ ငုိခ်လုိက္တာ
မုိးကုိသည္းေရာပဲ.

မန္းခ်ယ္ရီေဆာင္ေလး ဘယ္ေရာက္သြားျပီလဲဟင္... နာမည္ေျပာင္းပစ္လုိက္ျပီလား. ဘူးသီးေၾကာ္ဆုိင္ေလးေရာ ရွိေသးလား. လြမ္းတယ္ဗ်ာ.

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါဗ်ာ. ခုလုိမ်ိဳး စက္မႈတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ရဲ႔ မုိးရြာခဲ႔တဲ႔ရက္စဲြမ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...

ခင္မင္ေလးစားလ်က္

ရန္ေအာင္.

Layma said...

မအိမ့္ခ်မ္းေျမ ့…..ေက်းဇူးပါရွင္….ဒါနဲ ့ မေလးကို မိုးစိုသြားေသးလား…..
ကိုရန္ေအာင္…….အေဆာင္နာမည္က အရင္အတိုင္းပါဘဲ…..ဂိတ္၀ကအေၾကာ္ဆိုင္ကေတာ့ ၂၀၀၄ အထိရိွေသးတယ္…..အခုေတာ့ မေရာက္ေတာ့ ရိွမရိွ မသိေတာ့ဘူး….. ျပန္ေတြးျဖစ္ေအာင္ တိုက္တြန္းလိုက္တာေက်းဇူးပါ…..မိုးေရခ်ိဳးျပီး မွတ္ခ်က္ေပးသြားတာလည္း ေက်းဇူး……

ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ said...

မေလးကမိုးေတြရြာေနတယ္ မိုးမိပီးဖ်ားလိမ့္အံုးမယ္

Layma said...

ေပါက္ေပါက္က စိတ္ပူတယ္ေပါ့….ေက်းဇူးပါ…

Unknown said...

ေလးမေရ...

လြမ္းတယ္ဟာ...သိပ္မရြာပါနဲ့အတိတ္မိုးေတြ...
အတိတ္မိုးေတြရြာရင္...သတိရသြားမိတယ္...ပထမႏွစ္က..
ထုိင္မရ..ထမရျဖစ္တဲ့ကိစေလ...ေလးမေရ...နင္ရဲ့ေရးအသားေတြ
ငါဂုဏ္ယူပါတယ္...သူငယ္ခ်င္းေလးေရ...ဆက္က်ိဳးစားေနာ္..မိ..