သို ့….သူငယ္ခ်င္း…

သို ့….သူငယ္ခ်င္း
သူငယ္ခ်င္းေရ….
ေလာကၾကီးက ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ ့….
ကံၾကမၼာက ဗရုတ္က်လိုက္တာေနာ္….
ငါ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ နင္ပိုင္ဆိုင္လို ့…
နင္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ငါျဖစ္ေနခဲ့ရျပီ…..
နင္ေနခ်င္တဲ့ဘ၀မ်ိဳးမွာ ငါေနေပ်ာ္ေနသလို
ငါေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြနဲ ့
နင္ေပ်ာ္ေအာင္ေနလိုက္ပါ……။
တခ်ိန္တုန္းကေတာ့…
ဒို ့နွစ္ေယာက္တတြဲတြဲ…ဘယ္တုန္းကမွမခြဲခဲ့ၾကဘူးေနာ္….
အခုေတာ့ ရွင္ကြဲ ကြဲ…..
ေနာက္ေတာ့ ေသကြဲ…ခြဲၾကရျပန္ဦးေတာ့မယ္…..။
နင္လား…ငါလား….
ဘယ္သူအရင္ က်န္ခဲ့မွာလဲ…..
က်န္ခဲ့ရင္ဘဲျဖစ္ျဖစ္......မခ်န္ခဲ့ခင္ဘဲျဖစ္ျဖစ္....
လမ္းၾကံဳတဲ့အခါ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္.....
မန္းေျမက လမ္းေတြေပၚမွာ ပဲ့ေၾကြခဲ့တဲ့ရက္စြဲေလးေတြကို.....
“ငါ” .... ဒိုင္ယာရီေတြ ေရးထားတယ္.....
အလြမ္းေျပမလား...အလြမ္းေ၀မလားေတာ့....မသိဘူး...
ငါ ကေတာ့ ေပ်ာ္စရာေတြဘဲ ေရးထားတယ္....
မ်က္ရည္ေ၀တဲ့ ညေတြ ၊ အခဲမေက်တဲ့ “လ”ေတြကို တမင္တကာခ်န္ထားခဲ့တယ္......
ေ၀ဒနာဆိုတာ တမ္းတေကာင္းတဲ့ အရာမွမဟုတ္ဘဲ.....သူငယ္ခ်င္းရယ္.....။ ။
မွ.....ေလးမ
ကဗ်ာလဲမဟုတ္ဘူး....စာလဲမဟုတ္ဘူး.....ဘာမွန္းလဲသိဘူး.....။ ေလးမ သူငယ္ခ်င္းကို ေျပာျပခ်င္တာေလးေတြပါ....။ ။