အမွတ္တရ....

ဒိုင္ယာရီ စာမ်က္ႏွာ (၃)။ ။

ၾကံဳခဲ့ဖူးသမွ် ေအာင္စာရင္းေတြထဲမွာ ပထမႏွစ္ ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ညက အမွတ္တရ အျဖစ္ဆံုး.....။
ေအာင္စာရင္းကလည္း ည ၉ နာရီ ကပ္တယ္.....။ အေဆာင္သူေတြ ဘယ္လိုလုပ္ ၾကည့္လို ့ ရမလဲ....။ေလးမတို ့ က ေအာင္စာရင္းထြက္မွန္းလဲ မသိဘူး.....လက္ဖက္သုတ္စားျပီး စကားမ်ားေနၾကတာ......။ည ၉ နာရီေက်ာ္ေလာက္က်ေတာ့ bell သံေတြၾကားရတယ္......။ ဂစ္တာလာတီးတာ သက္ဆိုင္သူေတြကို အခ်က္ေပးတယ္မွတ္ေနတာ.....။ ေနာက္ေတာ့ ဘယ္သူကေတာ့ Roll ဘယ္ေလာက္နဲ ့ေအာင္ပါတယ္ ဆိုျပီး
ဆိုင္ရာလူကို သတင္းပို ့သံ ၾကားရမွ ေအာင္စာရင္းထြက္မွန္း သိတယ္.......။ စားလက္စ လက္ဖက္သုတ္ ေတာင္ ဘယ္လို မ်ိဳခ်လိုက္မိမွန္း မသိဘူး......၀ရန္တာကို ေျပးထြက္ျပီး ဘယ္သူမွန္းမသိတဲ့ အရိပ္တစ္ခုကို ခံုနံပါတ္ ေျပာျပီးၾကည့္ခိုင္းရတယ္.....(တျခားအခ်ိ္န္မွာသာ အဲလို ၀ရန္တာက လွမ္းေအာ္မိရင္ အေဆာင္မႉးမမရဲ့ ပါးစပ္ေအာက္မွာ ေသလုေမ်ာပါး ဒဏ္ရာရသြားမယ္) ။ Back row ကလူေတြက Front rowအခန္းရွင္ေတြဆီ လာျပီး သတင္းနားေထာင္ရတယ္.....။ ေလးမတို ့ အခန္းမွာလဲ လူေတြအမ်ားၾကီး ...ရင္းႏွီးတဲ့သူေရာ...မရင္းႏွီးတဲ့သူေရာပါတယ္....။ ခံုနံပါတ္ေတြ ေျပာျပီး ေအာင္စာရင္းၾကည့္ခိုင္းၾကတာေလ....။ “ခံုနံပါတ္ မေတြ ့ ဘူး” ဆိုလို ့ ငိုတဲ့သူကငို......။ သြားၾကည့္ေပးတဲ့ ေစတနာရွင္ေတြ ျပန္မလာေတာ့မွ အခန္းမွာ လူရွင္းျပီး နားရတယ္.....။
ေအာင္စာရင္း အေၾကာင္းေရးရင္း စာေမးပဲြ အေၾကာင္းက ေခါင္းထဲေရာက္လာျပန္တယ္.....။
ေလးမတို ့ စာေမးပဲြေျဖရတာ ကူးခ်ဖို ့ မလိုဘူး....unseen ခ်ည္းဘဲေမးလို ့ေလ.....။ Open book ေျဖရမယ့္ ေန ့ ဆိုရင္ စာအုပ္ေတြ အိတ္ႏွစ္လံုးစာေလာက္ ယူသြားလဲ တပုဒ္မွ ေကာင္းေကာင္း မေျဖနိုင္ဘူး......။ ေလးမ သိသေလာက္ေတာ့ စာကူးခ် ၊ ခိုးခ်တဲ့ ဓေလ့ အဲဒီတုန္းက မရိွခဲ့ဘူး.......။ ထင္တာေနာ္.....။
Blog တစ္ခုမွာ အေ၀းသင္စာေမးပြဲေတြမွာ စာကူးပြဲ ၾကီးလို ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းဖတ္လိုက္ရေတာ့
လက္ဖ၀ါးမွာ formula ေရးခဲ့မိလို ့ ေက်ာင္းထုတ္ခံလိုက္ရတဲ့ senior အစ္ကိုတစ္ေယာက္ကို သတိရမိပါရဲ့...။