ငယ္ငယ္တုန္းက...

မမ ခ်စ္ေလေျပ က ငယ္က်ိဳးငယ္နာေတြ ေဖာ္ခိုင္းေနတယ္…။
ေလးမ ငယ္ငယ္တုန္းက အရမ္းလိမၼာတာ …။ ေလးမ ကို ရိုက္မယ့္ တုတ္ေတြက အိမ္ရဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ ရိွတယ္ … ။ ေလးမ အျပစ္လုပ္ရင္ လုပ္တဲ့ ေနရာမွာ ခ်က္ခ်င္း ရိုက္နိုင္ေအာင္ အေမက စီစဥ္ထားတာ …။ ေလးမ ကလည္း အေမလစ္တိုင္း တုတ္ေတြကို ခ်ိဳးျပီး လႊင့္ပစ္ေနက် …။ ပထမေတာ့ ၾကိမ္လံုး … ေနာက္ေတာ့ ၀ါးျခမ္းျပား … ဘာမွ အလြယ္တကူမရိွရင္ အေမ့ရဲ့ လက္၀ါးနဲ ့ ေတြ ့တာပဲ … ။ ေလးမ အတြက္ ဆိုရိုးစကားရိွတယ္ …။ “ ေလးမ အရိုက္မခံရေသးရင္ ေနမ၀င္ဘူးတဲ့ ” … ။ ေလးမ အရိုက္မခံရတဲ့ေန ့ဆိုတာ တရက္မွ မရိွဘူး … ။
ပိုအသည္းယားစရာ ေကာင္းတာက အေမက ရိုက္ရင္း “ ေၾကာက္ျပီလား … ေနာက္လုပ္ဦးမလား …” လို့ေမးတိုင္း …“ တုတ္ေၾကာက္တယ္….တုတ္ေၾကာက္တယ္….” လို ့ ေအာ္ငိုတတ္တယ္ …။ မခံခ်င္တဲ့ အေမက “ ငါ့ကိုေၾကာက္ျပီလား..လို့..” ထပ္ေမးတဲ့ အခါတိုင္း ….“ တုတ္ေၾကာက္တယ္….” လို့ပဲ ေျပာတတ္လို့ ေခါင္းမာတဲ့ ကေလးလို့ မွတ္ခ်က္ေပး ခံခဲ့ရတယ္ ….။ (နာေအာင္လုပ္တာ အေမ မဟုတ္ဘူး….တုတ္လို့ လွည့္ေတြးတတ္တဲ့ ) ကိုးလိုးကန့္လန့္ ေတြးတတ္တဲ့ အေတြးေတြက အဲဒီကတည္းက အစပ်ိဳးခ်င္ေနျပီ ထင္ပါရဲ့ …။
လက္ေတြ ့ၾကံဳမွ ယံုတတ္တဲ့ အက်င့္ဆိုးေလး ကလည္းရိွေသးတယ္ …။ “မီးပူကိုမထိနဲ ့ ပူတယ္ေနာ္” ဆိုရင္ လက္ညိႈးေလးနဲ ့ အသာေလး တို့ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ တို့ၾကည့္ လိုက္ေသးတယ္ … ။ ေဆာ့တာကေတာ့ ကေလးသဘာ၀ ေဆာ့ခဲ့တာ အစံုပဲ …။ ညီမ နွစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ ေယာက်္ားေလးေတြ လိုေတာ့ စြန္လႊတ္…ေဂၚလီလိွမ့္ …မေဆာ့ခဲ့ရဘူး …။ ပိေတာက္ပင္ေလး တက္ရံု … အေပၚထပ္ကေန ေအာက္ထပ္ကို လက္ရန္းက ေလွ်ာဆင္းလာရံုေလး နဲ ့ေတာင္ အေဒၚေတြက ေလးမ ကို ေမ်ာက္ရံႈးတယ္တဲ့ …။ မမေလေျပလို တူတူပုန္းတိုင္းေတာ့ သိပ္မကစားျဖစ္ဘူး …။ ေလးမ ကစိတ္မရွည္ဘူး … အၾကာၾကီး ပုန္းေနရတာ … အၾကာၾကီး ရွာေနရတာကို စိတ္မရွည္ဘူး … ။ ေျပးတမ္း လိုက္တမ္း ကစားျဖစ္တာ မ်ားတယ္….။ ဘယ္တုန္းက စ ကစားလည္း ဆိုေတာ့ ေလးဖက္တြားသြား ကတည္းက စကစားတာ … အစ္မ ေနာက္ကို ေလးဖက္တြား လိုက္တာ … ေမးေစ့မွာ ၾကမ္းၾကားညွပ္ျပီး ဟက္တက္ကြဲသြားတဲ့ ေသရာပါ အမာရြတ္ေလးနဲ ့ … ။
ေလးမ ငယ္ငယ္က ခဏခဏ စိတ္ေကာက္တယ္ … ( ခုလည္းေကာက္တာပဲ… တခ်ိဳ ့ ဘေလာ့ခ္ဂါ ေတြကိုေတာင္ ေလးမ ေကာက္ေနတာ…ဟီး…ဟီး ) ေလးမရဲ့ ငယ္နာမည္ေတြထဲမွာ “ေကာက္ခ်ိတ္” ဆိုတဲ့နာမည္လည္း ပါတယ္…။ ေတာ္ျပီ… ေတာ္ျပီ…ငယ္ငယ္တုန္းက အေၾကာင္းေတြ အကုန္ေျပာလို့မျဖစ္ဘူး … ေဘာ္ေဘာ္ေတြ ေအာ့ေၾကာလန္ျပီး ေလးမကို သူငယ္ခ်င္း မလုပ္ခ်င္ေတာ့ရင္ ဒုကၡ ….။ ။