Saturday, October 04, 2008

လြတ္လပ္ျခင္း

ကၽြန္မ လြတ္လပ္သြားၿပီ …


ကၽြန္မ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရခဲ့ၿပီ …


သူ.. ကၽြန္မကို စြန္ ့လႊတ္လိုက္ၿပီ…


မဟုတ္ဘူး… ကၽြန္မက သူ ့ကို စြန့္ခြာခဲ့တာ …


ဒီလိုေန ့မ်ိဳးကို ကၽြန္မ ေစာင့္ေနခဲ့တာ သိပ္ၾကာၿပီ … ကၽြန္မကို သိပ္ထိန္းခ်ဳပ္လြန္းတဲ့ သူ ့ဆီမွာ ကၽြန္မ မြန္းၾကပ္ေနခဲ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီ… ။ သူ ့စိတ္နဲ ့ ကၽြန္မကိုယ္ျဖစ္ခဲ့ရတာ ၾကာခဲ့ၿပီ …။ လက္တြဲစကေတာ့ ဒီလိုညေနခင္းေတြမွာ သူနဲ ့အတူ ရိွေနရတာ… သူ ေပ်ာ္ေအာင္ …သူခိုင္းသမွ်.. လုပ္ေပးေနရတာ ကၽြန္မ သိပ္ေက်နပ္ခဲ့ပါတယ္ …။


ဒါေပမယ့္တျဖည္းျဖည္းနဲ ့ ကၽြန္မ ကိုယ္ကၽြန္မ ေပ်ာက္ဆံုးလာခဲ့တယ္…။ ကၽြန္မ ကိုယ္ ကၽြန္မ ( ကၽြန္မစိတ္.. ခံစားခ်က္… ဆႏၵ … ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ) ရွာမေတြ ့ေတာ့မွာ ကၽြန္မ သိပ္ေၾကာက္လာတယ္ … ။ ကၽြန္မ အရင္က သိပ္ထက္ျမက္တယ္ေလ… ကၽြန္မ က လွတယ္ … ေတာ္တယ္… လြတ္လပ္စြာ သြားလာေနထိုင္တတ္တယ္… အခု .. သူ ့လက္ထဲေရာက္မွ … သူ ့ဆႏၵနဲ ့ ရွင္သန္ေနရတယ္…။ သူမသြားနဲ ့ဆိုရင္ ကၽြန္မ မသြားရဘူး… ျပန္ခဲ့ေတာ့ဆိုရင္ ကၽြန္မ ျပန္ရတယ္ … အခုသြားဆိုရင္လည္းသြားရတယ္… သြားရင္းလာရင္း မိတ္ေဆြေတြနဲ ့ ဆံုမိ… စကားလက္ဆံုက်မိရင္လည္း … သူက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲေခၚျပန္တယ္ …။


ဒီေန ့ေတာ့ ကၽြန္မရဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္ခံရမႈေတြ အားလံုး အဆံုးသတ္သြားပါၿပီ …။ လမ္းသရဲပံုစံ … ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္က သူနဲ ့ကၽြန္မၾကားက သံေယာဇဥ္ႀကိဳးကို တိခနဲ ျပတ္သြားေအာင္ ဆြဲျဖတ္လိုက္တယ္…။


ကၽြန္မ ေပ်ာ္လိုက္တာ …။ သူ ့ရဲ့ နွေျမာတသစြာ ကၽြန္မကို ေငးၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြေအာက္မွာ ကၽြန္မစိတ္ေတြ ယိုင္လဲမသြားခင္ ကၽြန္မ အျမန္ဆံုးေျပးထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္…။


အခုေတာ့လြတ္လပ္ေပါ့ပါးလိုက္တာေလ … သူခြင့္မျပဳခဲ့တဲ့ ေနရာေတြ ကို ကၽြန္မသြားတယ္ …။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေတြ ့သမွ် အရာ အားလံုးနဲ ့ကၽြန္မ မိတ္ေဆြဖြဲ ့တယ္…။ စကားေျပာတယ္…။ ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ ျပန္ရွာေတြ ့လိုက္ရတယ္…။ ကၽြန္မ သိပ္ေပ်ာ္တယ္…။ ကၽြန္မသြားခ်င္ရာ သြားတယ္… ေျပာခ်င္ရာေျပာတယ္ … ေပ်ာ္ခ်င္သလိုေပ်ာ္တယ္….။ ငါ့ကိုယ္ငါ ပိုင္ဆိုင္ၿပီေဟ့ လို ့ အသံတိတ္ ဟစ္ေၾကြးေနမိတယ္ … ။


ေမွာင္ရီပ်ိဴးလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မရဲ့အေပ်ာ္ေတြဟာ အလင္းနဲ ့အတူ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္စျပဳလာတယ္…။ အေမွာင္၀င္လာရင္… ကၽြန္မ ဘယ္ကို ျပန္ရမွာပါလိမ့္ … အရင္ကေတာ့ ဒီအခိ်န္ဆို သူ ့ရင္ခြင္မွာ မွီၿပီး ကၽြန္မ အိမ္ျပန္ေနက်..။ အခုေတာ့ ကၽြန္မမွာ နားခိုရာ မရိွေတာ့ဘူး…။ ေအးစက္စက္ အေမွာင္ထုေအာက္မွာ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ …။


မနက္ျဖန္ေရာ … ကၽြန္မ ဘယ္ေတြသြားၿပီး… ဘာေတြလုပ္ရမွာပါလိမ့္ … သူ ့ရဲ့လမ္းညႊန္မႈနဲ ့ က်င့္သားရေနခဲ့တဲ့ကၽြန္မအတြက္ ကိုယ္ပိုင္ဆႏၵနဲ ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဆိုတာ အေတာ္ခက္ခဲတဲ့ အရာပါလား…။ ကၽြန္မ မ်က္ရည္က်လာခဲ့တယ္… တကယ္ဆို ကၽြန္မ ေပ်ာ္ေနရမွာမဟုတ္လား … ။ ခိုကိုးရာမဲ့ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ ့ ကၽြန္မ အသက္ရွဴၾကပ္လာတယ္…။ ကၽြန္မဟာ တစ္ေယာက္ထဲ မေနတတ္ေတာ့ပါလား…။ သူမပါဘဲ ခရီးမဆက္နိုင္ေတာ့ပါလား…။


ကၽြန္မ ဘ၀ဟာ အခုမွ တကယ္ကို ေသဆံုးသြားပါၿပီ …။ မနက္ျဖန္ကို ကၽြန္မ ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲ…။


ကၽြန္မတို ့အတူရိွခဲ့ဖူးတဲ့ ဒီ ျမက္ခင္းေပၚမွာ ကၽြန္မ ၿငိမ္သက္စြာ လဲေလ်ာင္းရင္း အသစ္တစ္ေယာက္နဲ ့ ေပ်ာ္ေနမယ့္သူ ့ကို ေငးေမာ ၾကည့္ေနရမလား…. ေကာင္းကင္မွာ ပ်ံ၀ဲေနတဲ့ ေရာင္စံုစြန္ေလးေတြ နဲ ့ သက္ဆိုင္သူကိုယ္စီကို ၾကည့္ရင္း မနာလို ျဖစ္ေနရမလား…။ သူနဲ ့အတူ ရိွေနတုန္းက ေကာင္းကင္မွာ လွလွပပေလး ေမာ္ၾကြားနိုင္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္မက အခုေတာ့ အသံုးမ၀င္ေတာ့တဲ့ စကၠဴစုတ္ တစ္ရြက္ ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီလား…။


တစ္ေယာက္ေယာက္က ေကာက္ယူသြားရင္ေတာ့ ငါ ေကာင္းကင္ေပၚ ပ်ံ၀ဲနိုင္မွာပါလို ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးမိျပန္တယ္…။ ေကာက္ယူတဲ့ သူဟာ သူသာျဖစ္ခဲ့ရင္ ဆိုတဲ့ အေတြးေလးနဲ ့ မနက္ျဖန္အတြက္ ကၽြန္မ အသက္ရွဴဖို ့ ႀကိဳးစားေနပါတယ္ ….။ ။


မွတ္ခ်က္။ ။ စြန္ ရာသီေရာက္ၿပီျဖစ္လို ့ ေကာင္းကင္မွာ စြန္ေတြ ပ်ံ၀ဲေနၾကတယ္…။ ႀကိဳးျဖတ္ခံလိုက္ရတဲ့ စြန္ေလး တစ္ခုေနရာက စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္ထားပါတယ္…။ တဆက္တည္းမွာပဲ ေယာက္်ားေတြဟာ မိန္းမေတြကို စြန္ႀကိဳးကစားသလို အေလွ်ာ့အတင္းနဲ ့ ထိန္းခ်ဳပ္ရတယ္ဆိုတဲ့ ဘယ္ေနရာမွာ ဖတ္ဖူးမွန္းမသိတာေလး သတိရလို ့ စြန္ေလးကို မိန္းမတစ္ေယာက္ပံုစံေရးမိပါတယ္ … ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္းေျပာခ်င္တာကေတာ့ စိတ္ဆိုတာ လြတ္လပ္တိုင္းမေကာင္းပါ… အသိတရားဆိုတဲ့ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈေလးနဲ ့ ဒြန္တြဲေနသင့္ပါတယ္ … ဆိုတဲ့ အေတြးေလးပါ…။ ေလးမအတြက္ေတာ့ အေတာ္ေလး ခက္ခဲေနေသးတဲ့ အရာပါပဲ …။ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို ့ေနေနသာသာ ျမန္လြန္းတဲ့ စိတ္ေနာက္ကို အသိ..နဲ ့ သတိက လိုက္လို ့ မမီနိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္…။

24 comments:

Anonymous said...

လိုတိုး ပိုေလွ်ာ့ :) အဲ့လိုစကားၾကားဖူးတယ္ နည္းနည္းေတာ့ ပြားခဲ့လိုက္အံုးမယ္ ေကာင္ေလးနဲ ့ ေကာင္မေလးက ၾကိဳးဆြဲေနၾကတဲ့သူေတြေပါ့ သူနိုင္ ကိုယ္နိုင္ဆြဲေနရင္ေတာ့ တစ္ေန ့ဒီၾကိဳျပတ္မွာပဲ ...အဲ့ဒီေတာ့ကားး မာနေတြ အတၱေတြကို နည္းနည္းေလးေလွ်ာ့လိုက္ ေဟာ့ျပီးေတာ့ အားျပတ္သြားသလိုနဲ ့ လႊတ္ခ်လိုက္ျပီး တစ္ခါတည္း ေကာင္ေလးရင္ခြင္ထဲေျပး၀င္လိုက္ေပါ့ အဲ့လိုဆို ပြဲစဥ္ကေတာ္ေတာ္ လွသြားျပီး ကိုးရီးယား ကားေတြမွာဆို ဒါမ်ိဳးေတြၾကီးပဲ ေပါက္တယ္ဟုတ္ တူမၾကီးး :P

Anonymous said...

အေလွ်ာ့အတင္းေလးရွိမွေနာ္၊ စြန္ေလးေနရာကေန ခံစားၾကည့္ေတာ့လဲ စြန္ေလးကို သနားမိတယ္ :(

Anonymous said...

ခံစားမိပါတယ္ မေလးမ။
စြန္တစ္လက္ဟာ ငွက္တစ္ေကာင္ မဟုတ္ေတာ့ . . . ေလႏွင္ရာ ၾကိဳးဆြဲရာပဲေပါ့ ..။
စြန္ေလးရဲ ႔ ရစ္ဘီးကိုင္တဲ့သူ သေဘာေကာင္းပါေစ =)

Anonymous said...

တယ္ရင္းေလး
လူဆိုတာ ကိုယ့္ျဖစ္ေနတဲ့ဘဝမွာ ေက်နပ္တယ္ဆိဳတာ ခပ္ရွားရွားပဲ
နင္ကငါ့ကိုအားက်တယ္ ငါကနင့္ကိဳအားက်တယ္
ေသေသခ်ာခ်ာျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ကိုယ့္ဘဝကိဳအားမရတာပါ
ဘာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ စြန္ေလးက ၾကိဳးမေလ်ာ့မတင္းေလးနဲ႔
ေလကလည္းအသင့္အတင့္ေလးရွိမယ္ဆိဳရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္မွာ
သဴေပ်ာ္ေနမွာေပါ့
နာ့ကိုလည္းၾကည့္အုန္း နင္ငါ့ကိဳေပ်ာ္ေနတယ္ထင္လား
ငါ့ေရွ႕ေရးအတြက္ေခါင္းစားေနရတယ္ အဲ့ဒီလမ္းကိုေလွ်ာက္သင့္လားဆိဳျပီး
နင္ေရွ႕မွာ လမ္းေဖာက္ျပီသားရွိတယ္ တယ္ရင္းေလး
ညစ္စရာရွိရင္ ထြက္ေပါက္တခဳေတာ့ ရွာေပါ ့တယ္ရင္းေလးရယ္
ထြက္ေပါက္မေပးရင္ နင္ေမာေနမွာေပါ့ လူ + စိတ္
ဘယ္ျပသနာမဆို အေျဖဆိုတာရွိစျမဲပဲေလ နင္ေျပါေနၾကအတိဳင္းေပါ့
ေပ်ာ္ေပ်ာ္သာေနပါဟာ မေက်နပ္တာရွိရင္ နင့္အိမ္က
ခ်ားကိုးကိုပိတ္ေဟာက္လိဳက္ အဟီး ျပီးရင္နာ့ဦးေလးနဲ႔ျပ
နာ့ဦးေလးေထာေအာင္ နာ့ဆီလာဖို႕လည္းစဥ္းစား
နင့္ကိုခ်စ္တဲ့နာရွိေတးတယ္ဆိုတာလည္း မေမ့နဲ႔ (ပိုက္ဆံေခ်းမလို႔ အင္ထရိဳဝင္တာ)
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြ တလံဳးတေထြးၾကီးနင့္ဆီ ေရာက္လာပါေစဟာ..
ခ်စ္တဲ့ မိ

Anonymous said...

စြန္ျဖစ္ရတဲ့ဘဝမွာ ရစ္ဘီးကိုင္တဲ့လူ အလုိက်လုိက္ေနရမွာလား...

မမေရ ေဝေလးလဲ စိတ္ကုိမထိန္းႏုိင္ေသးဘူး.... ခက္တယ္ ခက္တယ္ ဟီးး :P

Anonymous said...

ဘာမ်ားလဲလို႔ဗ်ာ.. အလန္႔တၾကားေတာင္ ျဖစ္မိပါ့ အစ္မရာ.. :) ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္မညစ္ပါနဲ႔ဗ်ာ.

Anonymous said...

ေနာက္ဆံုးက်မွ စြန္ကိုေျပာမွန္းသိတာ...

Anonymous said...

>ေမာင္မ်ိဳး... ဒါရိုက္တာလုပ္ခ်င္လို ့လား..။ ဟား..ဟား...။
>ဘိုတင့္ ... အင္း ... သက္မဲ့ေတြကို သနားတတ္လာရင္ မေလးမလို ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္..။
>မီ ... ဟုတ္တာေပါ့ ..ေလနွင္ရာ ... ႀကိဳးဆြဲရာေပါ့ ...။
>မိ ... တယ္ရင္း... ကြန္မန္ ့ အရွည္ႀကီးေရးၿပီး ငါ့ကိုအားေပးသြားတယ္ ... ။ ငါ ညစ္လို ့ေရးတာ မဟုတ္ပါ ..။ ညစ္စရာလည္းမရိွပါ ...။ စြန္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး အေတြးခ်ဲ ့ၾကည့္တာပါ ...။ ခစ္..ခစ္...။ နင္လည္း ေပ်ာ္ပါေစ ...။
>ေ၀ေလး ... ပုထုဇဥ္ေတြဆိုေတာ့ ဒီလိုပဲ ထိန္းဖို ့ခက္တယ္ ...။
>ေမွာ္ဆရာ ... ဘယ္လိုမ်ားေတြးလိုက္မိသလဲ ေမွာ္ဆရာ ...အလန့္တၾကားေတာင္ျဖစ္မိပါရဲ့ ... အစ္မ မညစ္ပါဘူး ေမွာ္ဆရာရဲ့..။
> Sin dan lar... ဟုတ္... မသိမွာစိုးလို ့ မွတ္ခ်က္ေရးထားရတာ...။

Anonymous said...

wow wow
ဟိုေတြးဒီေတြးအ၇င္ေတြးလိုက္မိတာ ၀န္ခံ၏
မွတ္ခ်က္ဖတ္ျပီးမွ သိသြားတာ အဲဂလိုကိုး
ေကာင္းပ
:)

Anonymous said...

တကယ္ကိုေကာင္း၏
အေရးသားေကာင္းေသာမမ ကိုအားက်မိတယ္။

Anonymous said...

တယ္ခက္တဲ့လူေတြ ဘေလာ့ဂ္ကို ဘေလာ့ဂ္လို မဖတ္ၾကဘူး ဟား ဟား :D (ဆရာႀကီး စတိုင္လ္ျဖင့္ေျပာသည္)

Anonymous said...

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရးအသားက ထိေတာ႔ ခံစားသြားတယ္။ စြန္ေနရာကေရာ၊ ႀကိဳးေနရာကေရာ၊ ေကာင္းကင္ထဲက ေလလိႈင္းေလးေတြ ေနရာကေရာ။ အဟီး
ေမာသြားဒယ္ ေဟာဟဲေဟာဟဲ

Anonymous said...

ထင္တယ္ တခုခုကို ေရးမွန္းေတာ့..။ စြန္ျဖစ္မွေတာ့ စြန္အလုပ္ကိုေတာ့ လုပ္ရမွာပဲမဟုတ္ဘူးလား ေလးမရယ္။

Anonymous said...

ဘိုတင့္ၾကီးေျပာလို႕ ေျပးလာဖတ္တာ အစ္မေရ...။ တစ္ကယ္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ...။ ဇာတ္လံုးတစ္ခုလံုးကို ျမဳပ္ၿပီးေရးသြားတာ...။

Anonymous said...

တကယ္ကို ေကာင္းတဲ႔ အေရးအသားပါပဲအစ္မေရ... လြတ္လပ္ျခင္းဆိုတဲ႔ သေဘာတရားမွာ သတိတရားနဲ႔ အသိတရားက စြန္ႀကိဳးလို ထိန္းေနမွ အဆင္ေျပမယ္ဗ်... အဟတ္ဟတ္... ဆရာႀကီးေလသံ ေပါက္သြားၿပီထင္တယ္... ကၽြန္ေတာ္႔ကို ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျပာတာပါဗ်ာ... အသိတရားနဲ႔ သတိတရားလြတ္ေနတာ ၾကာေနၿပီ... ေက်းဇူးပဲအစ္မေရ... အေတြးတစ္ခု အျမင္တစ္ခု ရသြားၿပီ...။

Anonymous said...

မမယ္လိုဒီလို ဟိုေတြးဒီေတြး ေတြးလိုက္မိေသးတာ ၀န္ခံပါေၾကာင္း
ကိုႀကီးေမွာ္လို အထိတ္တလန္႔ ျဖစ္သြားမိေသးေၾကာင္း
အဟီး ေနာက္ဆံုး ကိုသႀကၤန္ႀကီးမွတ္ခ်က္ျပဳသလို တယ္ခက္တဲ႔လူေတြထဲ ပါမသြားေအာင္ အသာကိုယ္႐ွိန္သတ္၊ ဘေလာ႔ကို ဘေလာ႔လိုဖတ္သြားပါေၾကာင္း :)

အစ္မေလးမေရ နားလည္မႈရစ္ဘီးေလးနဲ႔ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း မေျပာင္းမလဲ႐ွိေနမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ အဆင္ေျပႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕ဗ်ား :)

Anonymous said...

တကယ္ေကာင္းတယ္ မမေလး
ဖတ္ေနတုန္းမွာ စြန္တေကာင္ အေၾကာင္းဆိုတာကို လံုး၀ကို မထင္မိဘူး။
မွတ္ခ်က္ေတြ႔ေတာ့မွ..... အင္း ဒါလည္း ဟုတ္ပါလား ဆိုျပီး ျဖစ္သြားတယ္။ :D

Anonymous said...

ဟုတ္တယ္ေနာ္ အစ္မ ဖတ္ရင္းနဲ႕ စဥ္းစားႀကည့္ေနမိတာ။ ကိုယ္သာ အဲေနရာမွာဆုိ ဘယ္လိုေနမလဲလို႕ေလ။ သမီးသာဆုိလည္း ေနတတ္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ အက်င့္ဆုိတာေတာ့မလြယ္ဘူးေနာ္။

Anonymous said...

>မ.. ေမာင္... ဟဲ..ဟဲ.. ဂလို ေတြးမိေအာင္ကို ၾကံစည္ေရးသားထားတာေလ...။ အဲဂလို.. အဲဂလို...။

>စိုးမိုးေလး... မမေခါင္းေဆာင့္သြားၿပီ... ေျမာက္သြားတာ..။

>ကိုအတာ... ဆရာႀကီးကလည္း... ဆရာႀကီးက သင္ေပးလိုက္ေပါ့...။

>ေၾကးအိုး... ဟိုေျပးဒီေျပးနဲ ့ ေၾကးအိုးေလး ေမာသြားမယ္ဆိုတာ ယံုပါတယ္..။

>မပန္... စြန္အလုပ္စြန္လုပ္ရင္း စြန္က အတြ န္ ့တက္ခ်င္ေနသတဲ့...။

>အနက္ႀကီး... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။ ဒါနဲ ့ ... ဘိုတင့္ ေဘာ္ဒါဆိုေတာ့ ဘိုနက္လို ့ ေခၚရင္ ေကာင္းမလား...။

>လြမ္းလုင္... စိတ္နဲ ့ကိုယ္နဲ ့ ၿမဲၿမဲ တြဲထားေနာ္...။ အစ္မလည္း မနည္း စြဲကပ္ေနရတယ္..။

>ဘိုညိမ္း ... ရစ္ဘီးအထိန္းေကာင္းတဲ့.. စြန္သမားေကာင္းတစ္ေယာက္လားမသိဘူး...ေနာ္...။

>ကိုသန့္.. မမေလးရဲ့ စာမ်က္နွာမွာ အရင္လို ျပန္ေတြ ့ရၿပီျဖစ္တဲ့ အတြက္ အရမ္း၀မ္းသာတယ္...။ အရင္လို ကိုသန္ ့ကို ( တက္)ေဂ်ာက္ခ်လို ့ေရာရၿပီလား... ။

>၀ကၤပါ... သိပ္ဟုတ္တာ ေပါ့ ညီမေလးရယ္...။ ေနတတ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး..။

Anonymous said...

ေလးမေရ.. စာဖတ္ရင္းလူကုိ ေမ်ာပါသြားတာပဲ... အစတုန္းကေတာ့ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးအေၾကာင္းပဲ ေရးထားတယ္ထင္တာ.. ေနာက္ဆုံးမွ.. ဒါေပမယ့္ အပိတ္ေလးက အရမ္းမုိက္တယ္.. :)
ေလးမရယ္.. “အသိ” ရွိျပီဆုိမွေတာ့ လိုက္လုပ္ႏုိင္မွာပါ။ အရင္ဆုံးက “အသိ” ရွိဖုိ႔ပဲ မဟုတ္လား.. ေျပာမယ့္သာ ေျပာတာပါ.. အမလည္း စိတ္က ခပ္ျမန္ျမန္.. ျပင္ရဦးမယ္.. :)

Anonymous said...

ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ..စြန္ကယ္ေပလို႔.. း)

Anonymous said...

လြတ္လပ္မႈတိုင္းမွာ ကန္႔သတ္ခ်က္ရွိတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့ အမေရ။ း)

Anonymous said...

>မနုစံ ... ေ၀း... ေအာင္ၿပီကြ... ေအာင္ၿပီ... ။ ေကာင္ေလးနဲ ့ ေကာင္မေလး လို ့ ထင္ရေအာင္ေရးထားတာ.. ဟိ...ဟိ...။ အစ္မေရ... စိတ္ျမန္တာ ခ်င္းတူတယ္လား..။အေဖာ္ရၿပီ...။

>ကိုဒီ၀ိုင္း... ကယ္မယ့္သူက ရိွၿပီးသား...။

>က်န္စစ္ ... ဒါေပါ့... ဒါေပါ့.. အရမ္းလြတ္လပ္ေတာ့လဲ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္တတ္တာေပါ့...။

Anonymous said...

LuckyClub Casino site review and ratings by LuckyClub
Luckyclub is an online casino. Its a site that offers free online casino games. They have a great range of free luckyclub games, live games, slots and more.