စိန္ပြင့္ေလးေတြလို တဖ်တ္ဖ်တ္ေတာက္ေနတဲ့ ၾကယ္ေလးေတြကို မမွီ ့တမွီ လွမ္းထိလိုက္ရင္း လမင္းႀကီးကို မခို ့တရို ့ျပံဳးျပလိုက္တယ္…။ မည္းေမွာင္ေနတဲ့ ညကတီပါေနာက္ခံမွာ ေလးမ စီးနင္းလိုက္ပါလာတဲ့ ယာဥ္ပ်ံေလးက မီးေရာင္စံုလင္းလက္လို ့ ေတာက္ေတာက္ပပေလးျဖစ္ေနပါတယ္…။
“မေလးမေရ… ေစာင့္ပါဦး… ေန့အိပ္မက္လည္း လိုက္မယ္… ”
“ လာလာ… ျမန္ျမန္.. ႀကိဳးခ်ေပးလိုက္မယ္.. တက္… တက္… ဟဲ့ … လက္ထဲက စာအုပ္ေတြ ထားခဲ့ေလ.. ေလးတယ္…”
“ မျဖစ္ဘူး… မထားခဲ့နိူင္ဘူး.. ပလုတ္တုတ္စာေစာင္ေတြ.. ေန ့အိပ္မက္ ကဗ်ာေတြပါတယ္.. ၿပီးေတာ့ ဟိုမဂၢဇင္းတိုက္အတြက္ ေရးလက္စ စာမူေတြ .. မမရဲ့..”
“ အဂါၤၿဂိဳဟ္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး နားပါမယ္ဆိုေအ …”
“ နားခ်ိန္မွာလည္း စာနဲ ့ မခြဲနိုင္ဘူး.. မမရဲ့… ဒါနဲ ့ အဂါၤၿဂိဳဟ္မွာ ကိုးနတ္ရွင္ ေကာင္းရဲ့လားမသိဘူးေနာ္… ဘေလာ့ဂ္ေတြ လည္လို ့မွရပါ့မလား.. မမ.. ဘန္းတာေတြ ဘာေတြမ်ား ရိွလားမသိ..”
“ မပူပါနဲ ့.. မမတစ္ေယာက္လံုးပါတာပဲ… အင္တာနက္သာ သံုးလို ့ရရင္ က်န္တာ ဘာမွမပူနဲ ့..”
“ ဟြန္း.. ဟြန္း.. ဟြန္း.. မင္းဘယ္ေျပးမလဲ မိခ်ိဳသဲ… အဟဲ… တီႄကြက္တို့က စိတ္ပုတ္တယ္ဗ်ာ.. အဂါၤၿဂိဳဟ္သြားတာ အေနာ့္ကိုက်ေတာ့ မေခၚဘူး… ဒါေပမယ့္ ဘယ္ရမလဲ.. အေနာ့္မွာ အင္ေဖာ္မာေတြ ရိွၿပီးသား… မ်က္စိေတြ .. နားေတြကို ျဖန္ ့က်က္ထားတာ… သိသိျခင္း စံုစီနဖာ အိမ္က အစာေတာင္းေနတဲ့ ေၾကာင္ကို ခြစီးၿပီး အမွီလိုက္လာတာ…။ ဟိုဘက္နည္းနည္းတိုး.. အေနာ္ထိုင္မယ္…။ ဂိုး.. ျပန္ေပေတာ့..ေၾကာင္ေရ..။”
“ကိုမ်ိဳး.. ဘိုလို ေရာမေျပာပါနဲ ့.. အင္ေဖာ္မာကို .. သတင္းေပးသူ… ဂိုးကို ျမန္မာလို.. သြား.. လို ့ေျပာလည္းရတာပဲ..”
“ေဆာတီး.. ေန့အိပ္မက္ရယ္… အယ္… ၀မ္းနည္းပါတယ္… ေတာင္းပန္ပါတယ္… စိတ္မေကာင္းပါဘူး.. အဲ.. သိေတာ့ဘူးဟာ… ေနာက္ဆို ဘိုလို ေရာမသံုးေတာ့ဘူးေနာ္… စိတ္ဆိုးနဲ ့..”
“ မမေရ.. မီ့..ေၾကာင္ကို ေမာင္မ်ိဳး လုသြားတယ္… ”
“ ဟယ္… ရႊန္းမီ… လာလာညီမေလး.. ဘာလို ့ေနာက္က်ေနတာလဲ… ”
“ လမ္းမွာဗိုက္ဆာရင္ စားဖို ့ ေပါင္မုန္ ့ဖုတ္ေနလို့.. မမရဲ့..”
“ေပါင္မုန့္တဲ့.. စားခ်င္လိုက္တာ.. ေပး..ငါ့ကိုတစ္လံုး…။ ဟင္… နင့္ ေပါင္မုန္ ့ကလည္း အတူးႀကီး…”
“ ကိုႀကီးပန္ေလ… ေမာင္မ်ိဳးရဲ့… နင္ပဲ ႀကိဳက္တယ္ဆို..”
“ မမ.. ေရွ ့မွာ .. ေရွ ့မွာ… နတ္သမီးေလးလားမသိဘူး… ေတာင္ပံေလးခတ္ၿပီး လာေနတယ္… လက္ထဲမွာပန္းကန္ျပားေလးနဲ ့…”
“ အားလံုး မာကလာပင္… ပလာတာ စားၾကပါဦးရွင္.. မနက္အိပ္ယာထကတည္းက မ်က္နွာေတာင္မသစ္ဘဲ ထခ်က္ထားတဲ့ အာလူးပတာတာ.. ၾကြက္သားပလာတာပါရွင္…”
“… ဂါဂါ … နင္သြားလည္းမတိုက္လာဘူးမဟုတ္လား… ေခါင္းလည္းၿဖီးလာပံုမေပၚဘူး..”
“နင္ေရာ.. ဘယ္ေလာက္ သန့္လို့လဲ.. နင့္ကိုယ္ေပၚမွာ ယင္ေကာင္ ၃ ေကာင္နားေနတာ နင္သိလား…”
“အယ္… ဟုတ္တယ္… ေမာင္မ်ိဳးကို ဘာလို ့ ယင္နားေနတာတုန္း…”
“ဟီး.. ခ်မ္းလို ့ ေရမခ်ိဳးတာ ၁ ပတ္ေက်ာ္သြားၿပီ..”
“ေျဖာင္း.. ေဖာင္း…ဗုန္း..”
“မမ… ေရွ ့မွာ ဗုန္း… ထင္တယ္.. ၾကယ္ေတြ ေပါက္ကြဲ.. လႊင့္စင္ေနတာေတြ ့တယ္…”
“တီၾကြက္ရဲ့.. သြားၾကည့္ရေအာင္ပါဗ်ာ.. အားလံုးမေၾကာက္ၾကပါနဲ ့.. ဗလႀကီး ေမာင္မ်ိဳးပါတယ္.. အေရးအေၾကာင္းဆို ခါးကိုတင္းတင္းဆြဲထား…”
“ ဟယ္… ဘိုညိမ္း.. ဘိုတင့္နဲ့ သီဟညိမ္း.. ပဲ … ဟိုဘက္က ၾကယ္ေတြကို ထိုင္မွ်ားေနတာ.. မွ်ားျပာ.. မဟုတ္လား..”
“ ဟာ.. ဟုတ္တယ္.. ဒီေကာင္ႀကီး.. ဒီေရာက္ေနတာကိုး… ေဟ့..ပဲဟင္း.. ခ်က္ႀကီး…”
“မင္းတို ့ ဒီမွာ.. ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ…”
“ငါတို ့ နူးကလီးယား.. စမ္းသပ္မႈျပဳလုပ္ေနၾကတာ..”
“ ဘိုညိမ္းတို ့က ဘာလို ့ ဒီမွာ စမ္းသပ္ေနတာတုန္း… ကမာၻေျမေပၚမွာစမ္းမွေပါ့..”
“ထိခိုက္မႈ အနည္းဆံုး… ဆံုးရံႈးမႈ အနညး္ဆံုး ျဖစ္ေအာင္ပါ.. အစ္မ…။”
“အဆင့္ျမင့္ နည္းပညာေတြ သံုးၿပီး တီထြင္ထားတာေပါ့ေနာ္…”
“ ဟုတ္တယ္… အစ္မ… မင္းက်န္စစ္ ေပးတဲ့ အၾကံအတိုင္း တီထြင္ထားတာ.. ျမင့္သလားမေမးနဲ ့.. ဒီနူးကလီးယား မွန္တဲ့ အရာ၀တၳဳက ပထမဆံုးယားမယ္… အတြင္းကလီစာေတြ မခံနိုင္ေအာင္ယားၿပီး သူ ့ဟာသူ ေပါက္ကြဲသြားမယ္…”
“ ဟဲ့.. ပလုတ္တုတ္.. ေၾကာက္စရာႀကီးပါလား… နင္တို ့ဟာေတြ ခဏ ရပ္ထားၾကပါဦး.. ငါတို ့ကို မေတာ္တဆမွန္ကုန္ရင္ လမ္းတစ္၀က္မွာတင္ နတ္ျပည္ေရာက္ကုန္ဦးမယ္…”
“ ဟား…ဟား.. သိပ္မေၾကာက္ပါနဲ ့ အစ္မရဲ့… ဒီနူးကလီးယားက မိန္းကေလးေတြကိုမွန္ရင္ မေပါက္ကြဲပါဘူး… နည္းနည္းေလး ယားရံုေလးယားမယ္.. ယားၿပီးရင္ေတာ့ ရည္းစားျဖစ္သြားမယ္… ပစ္ တဲ့သူနဲ ့ … ဟဲ…ဟဲ…ဟဲ..”
“ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေတာင္ စမ္းသပ္မႈကို စာရင္းပိုျပၿပီး နည္းနည္းစီ တိုထားေသးတယ္… လိုအပ္ရင္ အေရးေပၚသံုးဖို ့…”
“ၾကည့္စမ္း… ဘိုတင့္… ဘိုညိမ္း.. တိုင္လိုက္ရမလား… သြားေျပာလိုက္မွာေနာ္… ”
“ ဘိုတင့္ေရ.. အစ္မေလးမကေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာတင္မကဘူး… ဒီေနရာမွာလည္း နိုင္ကြက္ရေနပါလားကြာ… ငါတို ့အျဖစ္ကို ကဗ်ာေရးၾကစို ့…”
“ ဘိုညိမ္းေရ.. ေျခခင္းလက္ခင္းသာတဲ့ တစ္ေန ့ေရးၾကတာေပါ့ကြာ… ေလာေလာဆယ္ေတာ့ စာေမးပြဲေျဖနိုင္ေအာင္ စာေတြကို ကဗ်ာစပ္ၿပီး က်က္ၾကဦးစို ့…”
“ ကဲ.. အစ္မတို ့ ခရီးဆက္လိုက္ဦးမယ္… ။ ေမာင္ေလးတို့ရယ္… အစ္မတို ့ သြားၿပီး နာရီ၀က္ေလာက္ေနမွ ဆက္စမ္းသပ္ေနာ္.. ။ ”
“ စိတ္ခ်ပါအစ္မရဲ့… ဖြာကနဲ လႊင့္စင္သြားတဲ့ ၾကယ္စေတြကို ျမင္ၿပီး ရင္ဘတ္ထဲမွာ ပိုးဟပ္ေတြ ရြစိတက္ေနသလို ကဗ်ာေရးခ်င္စိတ္ေတြ ဖြာလန္ၾကဲေနလို ့ ေရးလိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ… ေရးၿပီးမွ ဆက္စမ္းသပ္မွာ….”
“ အစ္မေရ.. ဟိုမွာ… ပူေဖာင္းႀကီးတစ္လံုး… လာေနတယ္..”
“ ပူေဖာင္းထဲမွာ မ်က္မွန္တ၀င္း၀င္းနဲ ့ ထိုင္ေနတာ ပိစိနဲ ့ တူတယ္ တီၾကြက္ရဲ့…”
“ အဲဒီေကာင္ေလးကို တို ့ ယာဥ္ပ်ံေပၚ ေခၚလိုက္စမ္းပါဟယ္… ေတာ္ၾကာ မေလးမက ပိစိကို အဖတ္မလုပ္ဘူးလို ့ အတင္းအုပ္ေနဦးမယ္…”
“ ပိက်ိ.. နင္က ပူေဖာင္းႀကီးနဲ ့ စတိုင္လ္ထုတ္တာလား…”
“ ဟုတ္ပါဘူးဟာ… စိတ္ညစ္တာေတြ.. ေဒါသထြက္တာေတြ ေပ်ာက္ေအာင္ ပူေဖာင္းမႈတ္ရင္း အရိွန္လြန္ၿပီး လူပါ အထဲ၀င္သြားတာ…။ ၿပီးေတာ့ ဒီေပၚလႊင့္လာတာ…။”
-
“ ေ၀း.. ေဟး… ေဟး… အဂါၤၿဂိဳဟ္ေပၚ ေရာက္ၿပီ… လွလိုက္တာေနာ္… လာ… လာ.. ဓါတ္ပံုရိုက္ၾကမယ္…”
“ ဟဲ့.. ဟိုနားက ေက်ာက္တံုးႀကီးက စကားေျပာသလိုပဲ… အသံၾကားေနရတယ္… သြားၾကည့္ရေအာင္…”
“ ရွဴး… ေျခသံလံုပါေစေနာ္…”
“ ကိုကို…ကေလး… ေရာ့စား… ကိုကို ကိတ္စား… ကေလးေရာ့ နႈတ္ခမ္းနီဆိုး… ကိုကို… ကေလး…”
“ ဟင္… ဆရာ့အသံနဲ ့တူလိုက္တာ… တီၾကြက္ေရ”
“ ကိုကို.. ကိုကို ့ကားမွာ မီးလံုးလွလွေလးတပ္ဖို ့ပဲ စိတ္၀င္စားေနတာလား… ကေလးနဲ ့ ခ်က္ဖို ့ ပ်က္ေနတာၾကာၿပီ… အဲ့ကားကို မနာလိုျဖစ္လာၿပီ…”
“ ကေလးရယ္… ကိုကိုကေလ ကားေလးကို တအား စိတ္၀င္စားေနလို ့ပါ… ကေလးနဲ ့ခ်က္ဖို ့ ၂၄ နာရီမွာ ၁ နာရီေလးပဲ ပ်က္မိတာပါ..”
“ေသခ်ာၿပီဟ.. ေမာင္မ်ိဳးေရ… ၁… ၂… ၃… မိၿပီဗ်ိဳ ့… ဒီအတြဲ… အဂါၤၿဂိဳဟ္ေပၚမွာခ်ိန္းေတြ ့ေနတာ ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ ဖြလိုက္မယ္…”
“ ေလးမ… ဘာေျပာတယ္.. ဖြရဲဖြၾကည့္ပါလား… နင့္ဘေလာ့ဂ္ ဘာျဖစ္သြားမယ္…ထင္သလဲ… ဘာျဖစ္သြားမယ္…ထင္သလဲ…”
“ဟုတ္ကဲ့.. ေလးမ ဘာမွ မဖြေတာ့ပါဘူး…”
ထိုစဥ္….
“ေဖာင္း” … ေပါက္ကြဲသံတစ္ခုနဲ့အတူ မီးခိုးလံုးႀကီး ေပၚလာၿပီး… မီးခိုးေငြ ့မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာအခါ အနက္ေရာင္ ၀တ္ရံုရွည္ျခံဳထားေသာ လူတစ္ဦးေပၚလာသည္…။ ထိုသူက ေဆာင္းထားေသာ ကေတာ့ခၽြန္ဦးထုပ္ကိုပင့္ၿပီး ခပ္ျပံဳးျပံဳးၾကည့္ကာ “ wordpress plugin ေလးေတြ ကလိေနလို ့ ေနာက္က်သြားတယ္..” လို ့ လူမင္းစတိုင္လ္ျဖင့္ေျပာသည္…။
“ရပါတယ္ ေမွာ္ဆရာရယ္… ဒါနဲ ့ အစ္မတို့ကို အဂါၤၿဂိဳဟ္ေပၚေရာက္ရင္ လက္ေဆာင္ေပးမယ္ဆို…”
“ေပးပါ့မယ္ဗ်ာ… ပန္းျခင္းလွလွေလး… ပန္းအိုးလွလွေလးေတြေပးမယ္… ေမွာ္အတတ္နဲ ့ ဖန္ဆင္းေပးမွာ… ”
“ဥံဳ…. ေပါက္ေတြရန္း .. ပန္းေတြေရာက္… ေျမာက္ေျမာက္ရန္… ျမန္ျမန္ေရာက္… အ..ခ်ေလာင္း…”
“ဟယ္… ပန္းျခင္းေတြေတာ့.. လွလိုက္တာ…အမ်ားႀကီးပဲ…”
ေနာက္ဆံုးပန္းအိုးနဲ ့အတူ ပန္းထိုးေနသည့္ အစ္မတစ္ေယာက္ပါ တြဲပါလာ၏..။
“.. ဟယ္… မနုစံ.. ဒီမွာပန္းအိုးထိုးမလို ့လား… အစ္ကိုမလႊတ္ဘူးထင္လို ့ အစ္မကိုမေခၚတာ..”
“ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္.. မသိပါဘူး ေလးမရယ္…။ အစ္မက နယူးရီးယားအတြက္ ပန္းထိုးက်င့္ေနတုန္း… ဒုန္းဆို ၾကမ္းျပင္ႀကီးတုန္သြားၿပီး.. ဒီကိုေရာက္လာတာပဲ…”
“ဒါကဒီလိုပါ မနုစံ… ကၽြန္ေတာ္က ကမာၻေပၚမွာ အလွဆံုးပန္းအိုး.. ပန္းျခင္းမွန္သမွ် ဒီကို ေရာက္ေစလို့ မန္းမႈတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အလွဆံုးပန္းအိုးကို ထိုးလက္စျဖစ္ေနတဲ့ အစ္မပါ ပါလာတာျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..”
“ေအာ္..ဒီလိုလား.. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္…ေရာက္ဖူးသြားတာေပါ့.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. ေမွာ္ဆရာ..”
“ ေမွာ္ဆရာ…ေရ.. ေက်းဇူးတင္လက္စနဲ ့ ဆက္တင္ရေအာင္.. ေလးမတို ့ကို အိမ္အျမန္ျပန္ေရာက္ေအာင္ ပို ့ေပး ပါကြယ္…။ အစ္မ ညေနစာမခ်က္ရေသးလို ့…။ က်န္တဲ့သူေတြ လည္ခ်င္ေသးရင္ ဆက္လည္ေနာ္.. ေလးမေတာ့ျပန္ေတာ့မယ္..”
“ပို ့ေပးမယ္..အစ္မ…မ်က္စိမွိတ္.. ေရာက္ခ်င္တဲ့ ေနရာကို အာရံုျပဳၾက… ဥံဳ… ဥံဳ.. ဥံဳ… အ ..ခ်ေလာင္း…”
ဖ်တ္ခနဲ မ်က္စိကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ … ေ၀က်ေနတဲ့ ထမင္းအိုးက ျမင္ကြင္းထဲ ၀င္လာပါတယ္…။ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်.. တကယ္လား.. အိပ္မက္လား… စိတ္ကူးယဥ္တာလား… ဘာမွ သဲသဲကြဲကြဲ မေတြးနိုင္ခင္ အရင္ဆံုး အာရံုရတာက ေယာင္းမ…ေယာက္မ…။ ဘယ္မွာပါလိမ့္… ေယာင္းမေရ.. ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္… ဘယ္မွာထားမိပါလိမ့္… ဒြတ္ခပါပဲ.. လိုရင္မေတြ ့ဘူး…။
“ဘတ္..”
နဖူးကို အရိုက္ခံလိုက္ရတာပါ…။ ေယာင္းမက တြယ္ထည့္လိုက္တာပါ…။ သူက ထမင္းအိုးေဘးမွာ ခါးေထာက္ရင္း ခပ္တည္တည္ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္…။
“ေယာင္းမကိုမရွာနဲ ့… ညည္းေရွ ့မွာ ရိွတယ္..လို ့ ေျပာထားတယ္မဟုတ္လား… ဘာလို ့ရွာေနတာတုန္း… ပူစရာရိွရင္ အပူခံဖို ့ က်ဴပ္ကေစာင့္ေနတယ္…” တဲ့…။
ေက်းဇူးပါပဲ … ေယာင္းမရယ္…။ ။
ေလးမ၏ “စိတ္ကူးယဥ္ျခင္း ” ဤတြင္ၿပီးဆံုးပါၿပီ…။ ကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစရွင္…။
ေန့အိပ္မက္ စိတ္ကူးယဥ္ခိုင္းလို ့ အားပါးတရ စိတ္ကူးယဥ္လိုက္မိတဲ့ ေလးမရဲ့ ပို ့စ္ထဲမွာ မနွစ္သက္တာေလးမ်ား ပါေနခဲ့ရင္… မုန္ ့၀ယ္ေကၽြး… ျပန္ဖ်က္ေပးမယ္…။ နာမည္မေရးထားေပမယ့္ အဂါၤၿဂိဳဟ္ခရီးစဥ္မွာ ေလးမကို သံေယာဇဥ္ရိွတဲ့သူ အားလံုးပါ၀င္ခဲ့ပါေၾကာင္း ထပ္မံျဖည့္စြက္ပါတယ္ရွင္…။
15 comments:
ေလးမစိတ္ကူးယဥ္ထားတာေလးဖတ္ရတာ သေဘာက်တယ္ .....
အဂၤါၿဂိဳလ္ကို သြားခဲ့ၾကတာ ေပ်ာ္စရာၾကီး :)
ေနာက္တစ္ခါသြားရင္ေတာ့ မ်က္နွာမသစ္တဲ့သူ ၊ ေရမခ်ိဳးတဲ့သူေတြကို ေရခ်ိဳး မ်က္နွာသစ္ခိုင္းျပီးမွ ေခၚသြားပါဗ်ိဳ႕ :P :P :P
အင္းအင္း လမ္းမွာေလ က်န္တဲ႔ပလာတာေတြကို ဘိုတင္႔ဘိုညိမ္းတို႔ကို ေပးခဲ႔ေသးတာ
သူတို႔ကေလ မြန္႔မ်က္ေခ်းေလးနဲနဲ ဆံပင္မျဖီးရေသးလို႔ ကၽြတ္ေနတာေလး သံုးေလးမ်ွင္ပါတဲ႔ (ေခါင္းကုတ္လို႔ ေဗာက္ေလးလဲနဲနဲ) ပလာတာကို လုစားလိုက္ၾကတာ
အဲ ေမာင္မ်ိဳးစားထားတဲ႔အက်န္ဆိုေတာ႔ သူ႔ကိုယ္ကခ်ဥ္ေစာ္ေလးရယ္ ယင္ေကာင္ေလးေတြရယ္ပါ မ်ိဳခ်လိုက္ၾကတယ္ေလ
မမေလးမလက္ေဆာင္ ၾကြက္စုတ္ေလးေတာင္ မ်ွားျပာမဝါးးပဲမ်ိဳခ်လိုက္တယ္
ကဲ သတင္းအျပည္႔အစံု ဟိ
အမယ္...တယ္ဟုတ္ပါလား အဂၤါျဂိဳလ္ ခရီးစဥ္က ေပ်ာ္စရာၾကီးလူစံုတက္စံုနဲ႔ ။ ဗလၾကီးပါရင္ ဘာမွမပူအေရွ႔ဆံုးက ရန္သူဆိုတာနဲ႔ေျပးေတာ့ :P ေရခ်ိဳးပါတယ္ တစ္ေန႔ကို ၃ ခါေတာင္ခ်ိဳးတာ တကယ္ၾကီးေျပာတာ နားတဲ့ ယင္ေကာင္ကို ကိုၾကီးပန္နဲ႔ေရာစားလိုက္တယ္ ဟဲဟဲ ၾဆာ တို႔အတြဲကို မေႏွာင့္ယွက္ပါနဲ႔ တနားပါတယ္ ။ပဲဟင္းကို သတိရတယ္ ေရမခ်ိဳးတဲ့သူမေခၚဘူးဆိုတဲ့ ကိုတင့္ မရာဟုန့ဲသြားတိုင္မယ္ ဗိုက္ဆြဲလိမ္ေအာင္ ။ နယူးမွာ ကလီးယားဆို ေၾကာက္တယ္ ေျပးျပီး ေၾကာင္စီးျပီး ၾကြက္တိုင္းျပည္ကို :)
ေဟာဗ်ာ.. က်ေတာ့္ကို ေျပာထားတယ္.. အဟင့္..
မုန္႔ေတာ့၀ယ္ေကၽြး၀ူးးး နာမည္ယူသံုးတဲ့အတြက္ ျပန္၀ယ္ေကၽြး... ဟီးးး
မေလးမက ရန္ကုန္ကဆိုေတာ့ အေတာ္ပဲ..
အေဒၚတေယာက္ ေလာက္လိုခ်င္ေနတာနဲ႔
မုန္႔ဖိုးေတာင္းဖို႔.. :P :P
စိတ္ကူးယဥ္တာေတြက အဆန္းေတြႀကီးပဲ.. ကိုယ္ေတာင္ ဘယ္လို ယဥ္ရမလဲ မသိေတာ့ဘူး
ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ ဒီတခါတကယ္ၾကိဳက္တယ္။ humour အေငြ႔အသက္ေတြနဲ႔ ေလးမျပန္လာၿပီ
ကဗ်ာေရးလိုက္မယ္ေနာ္ ေလးမ။ ဒီအေၾကာင္းေလးကို
ေလးမေရ.. ေရးထားတာ ရီလိုက္ရတာ.. အမ အခု ဟင္းခ်က္ရင္း ဖတ္ေနတာ.. အစ္ကုိက လႊတ္ပါတယ္ေလးမရယ္.. အဂၤါၿဂိဳလ္က ျပန္မလာရင္ေလ ပုိၾကိဳက္လိမ့္ဦးမယ္.. နားပူတာ သက္သာတယ္ ေျပာရတာ သက္သာတယ္ ဆုိျပီးေတာ့ေပါ့.. :D
ဟာာာာ.... ကေလးေတြ ကိုကိုေတြ ဘာေတြလဲ... ေမာင္မ်ိဳးေတာ့ နာေတာ့မယ္ ( ႏိုင္သူကိုမဲတာ :D )
အဂၤါျဂိဳလ္ကို အလည္သြားရတာ ေပ်ာ္စရာ :-)
မေလးမ စိတ္ကူးယာဥ္ၾကီး စီးသြားရတာ ေပ်ာ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္..
မီက ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကြန္ျပဴတာေ႔ရွမွာ .. ;-)
ခြိခြိ.. ရယ္ရတယ္... မမတအားေတာ္တာပဲ၊ တကယ္မုိက္တယ္..... ေနာက္တစ္ခါ... လကမၻာမွာ သြားေနရေအာင္... ေရမခ်ိဳးတဲ႕သူေတြ.. ပုိးသတ္ခန္းထဲ၀င္ျပီးမွ လိုက္ရမယ္လို႕.......... :P :P
မီးကိုေတာ့ ေခၚဘူးေပါ့... ဟင့္.. ဟင့္..
၀မ္းနည္းဖြယ္ပါဘဲ...
ေလးမ ရက္စက္တယ္...
ေပ်ာ္စရာခရီးစဥ္ထဲ ပါ၀င္ခြင့္ရလို႔ ၀မ္းသာပါတယ္အစ္မေလးမေရ :)
ကိုသႀကၤန္ႀကီးက ေမာင္မ်ိဳးကို ဘာလို႔ ႀကိမ္းေနတာတုန္း နားလည္၀ူးးး :P
မမ..စိတ္ကူးယဥ္တာေကာင္းမွေကာင္း..ဖတ္လို ့.. :P
ဂရိတ္ပဲ.. ႏ်ဴကလီးယား ေတြလည္း ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စာရင္းပိုျပတာေတြေရာ၊ အာလူးပလာတာေတြေရာ၊ ေၾကာင္ကို စီးၿပီး ခရီးသြားတာေတြေရာ၊ အတြဲခ်ိန္းတာေတြေရာ၊ ေျခခင္းလက္ခင္းသာတာေတြေရာ၊ စာက်က္တာေတြေရာ၊ ဝါ့ဒ္ပရက္စ္ေရာ.၊ ေယာင္းမေရာ၊ ထမင္းအိုးေဝတာေတြေရာ. အားလံုး အစံုပဲ..
ဒီစာကိုဖတ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ 1st year တုန္းက စီနီယာေတြ လုပ္တဲ့ မုန္႔စစ္ေရးျပ ေခၚမလား. မုန္႔ Parade ေခၚမလား. အဲဒီမွာ ေရာေမြထားတဲ့ မုန္႔စံုေတြကို စားခဲ့ရတာ သြားသတိရတယ္. :)
(စကားမစပ္. တူေတြ၊ တူမေတြ၊ ေယာင္းမေတြ၊ ေမာင္ေတြ၊ ေဘာ္ဒါေတြကို ခ်စ္တဲ့ အစ္မႀကီး. ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ႏိုင္ပါေစလို႔.) ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ ဆုေတာင္းေပးသြားပါတယ္ ဗ်ိဳ႕
Post a Comment