လြမ္းေနပါသည္.......M.I.T ( M.T.U)

ဒိုင္ယာရီ စာမ်က္နွာ(၁)။ ။

“ေနပူ ေလတိုက္ ....ေျမြေပြးကိုက္သည္

လူမိုက္ ေနသည္ .... M.I.T...”

ဘယ္ပညာရိွက စပ္ဆိုခဲ့လဲေတာ့ မသိဘူး....။ ေလးမတို ့ရဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကို အတိအက် သရုပ္ေဖာ္ထားတဲ့ စာခ်ိဳးေလးပါ ။ ပူလိုက္တဲ့ေန.....ေလကေတာ့တိုက္ပါရဲ့.....ေလပူၾကီး.....ရန္ကုန္မွာတိုက္တဲ့ေလက ေအးတယ္.....မႏၲေလးေလကပူျပီးေျခာက္ေသြ ့တယ္......။ ဒါေတာင္ ေက်ာင္းက ေတာင္ေျခမွာ ရိွေနေပလို့ေပါ့ ......။ ေတာင္ေတြကလည္း အမ်ားၾကီးဘဲ.....။ ရန္ကုန္သူဆိုေတာ့ ေတာင္ေတြ မျမင္ဖူးဘူး........။ ေတာင္ေတြ၀န္းရံထားတဲ့ ေက်ာင္းၾကီးမွာ မိသားစုနဲ ့ ခဲြျပီး က်န္ခဲ့ရမယ့္ ေလးမကို ေမေမက အားေပးပါတယ္.....“ ေမေမသာဆိုရင္ေတာ့ ဒီေတာင္ေတြကို ၾကည့္ျပီးေန့တိုင္း ငိုမွာဘဲ”တဲ့.......။ ေလးမေနရတဲ့ အေဆာင္က မန္းခ်ယ္ရီ.....ေလးမအခန္းက Front Row မွာ......နွစ္ေယာက္ေနရတယ္....။ အင္ဂ်င္္နီယာေလာင္းေတြဆိုေတာ့ အခန္းေဖာ္က သခ်ၤာဘယ္နွစ္မွတ္ရလဲ ဆိုတဲ့စကားနဲ ့ နွဳတ္ဆက္တယ္.......။ ၁၀၀ ဆိုေတာ့ ငါလည္း ၁၀၀ တဲ့.....ဒါဆိုတို ့ အခန္းက ၂၀၀ ေပါ့ဆိုျပီး ေဘာ္ဒါေတြျဖစ္သြားၾကတယ္.......။

အေဆာင္ကေက်ာင္း၀န္းထဲမွာဆိုေပမယ့္ စာသင္ေဆာင္နဲ ့ေ၀းတယ္...။ စက္ဘီးနဲ ့မွ အဆင္ေျပတယ္.....။

ေလးမက တိုက္ခန္းေပၚမွာဘဲ ၾကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့သူ ဆိုေတာ့ စက္ဘီးမစီးတတ္ဘူး......။ ေမေမက စက္ဘီးေတာ့ ၀ယ္ေပးခဲ့တယ္...။ စက္ဘီးမစီးတတ္ေတာ့ လမ္းေလ်ွာက္ရတယ္......စာသင္ေဆာင္နဲ ့ အေဆာင္ကို သြားလိုက္ျပန္လိုက္နဲ ့......ေျခေထာက္ေတြေညာင္းျပီး ကိုက္လိုက္တာ.....။ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ေခၚပါတယ္......ဒါေပမယ့္ ေလးမက စက္ဘီးေပၚ ခုန္မတက္တတ္ေတာ့ ေလးမထိုင္ျပီးမွ နင္းရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို အားနာတယ္........။ ဒါနဲ ့ဘဲ ေလးမစက္ဘီးစီး သင္တယ္.....။ ေလးမရဲ့ ဆရာက ေလးေယာက္ ေလာက္ရိွတယ္.....။ ပဲြၾကည့္ ပရိတ္သတ္ကလဲ အေဆာင္ေပၚမွာ အျပည့္ အားေပးေနတယ္ေလ........။ သူငယ္ခ်င္းက စက္ဘီးေပၚ ထိုင္ခိုင္းျပီးေတာ့ သူက ေနာက္က တြန္းတယ္....။ နင္း.....နင္း ဆိုေတာ့ အားရပါးရ နင္းလိုက္တာ သူငယ္ခ်င္းေတာင္ မလိုက္နိုင္ေတာ့ဘူး.....အေပၚကပရိတ္သတ္ကလည္း အားေပးတယ္.......။ ေလးမကေတာ့ေခၽြးေတြရႊဲ လို ့....နင္းဆိုလို ့ သာနင္းရတာ လက္ကိုင္မွ မနိုင္တာ.....သစ္ပင္နဲ ့ တိုက္ျပီးလဲေတာ့တာေပါ့......ေျခေထာက္ အရြတ္ေယာင္သြားလို ့ တပတ္ေလာက္ နားလိုက္ရတယ္...........။ ။