တစ္ခုေသာ တနဂၤေႏြ ေန ့တြင္ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါ တစ္ဦးနွင့္ အင္တာနက္စာမ်က္နွာမ်ားကို ေမႊေနွာက္ ဖတ္ရႈသူ စာဖတ္သူတစ္ဦးတို ့ အင္တာနက္ ရင္ျပင္တြင္ စကားလက္ဆံုက်လ်က္ရိွသည္ …။
Blogger … ဟာ ရီဒါႀကီး.. မေတြ ့တာၾကာၿပီေနာ္.. ေနေကာင္းလား…
Reader … ေကာင္းလို ့ အြန္လိုင္းတက္တာေပါ့ … မေတြ ့တာၾကာဆို မင္းတို ့ကို အျမင္ကတ္လို ့… ဘေလာ့ဂါေတြကို ၾကည့္မရလို ့ .. မင္းတို ့ဆီမလာတာကြ …
ဘာဗ် … က်ဳပ္တို ့က ဘာလုပ္ေနလို ့တုန္း
မာန္တက္ေနလို့ေပါ့ကြ … မင္းတို ့က ဘေလာ့ဂ္ဂါဆိုၿပီး မာန္တက္ေနၾကလို ့… ေပါ့ … Myanmar Blogger Society ဆိုၿပီးေတာ့ ေထာင္ထားတဲ့ ဂိုဏ္းမွာ ပြဲဆူသြားတာ မေတြ ့ဘူးလား… မေတြ ့တာမျဖစ္နိုင္ပါဘူး… မင္းကိုေတာင္ လက္လ်ားလက္လ်ား လာလုပ္တာ ေတြ ့လိုက္ေသးတယ္…။
ဘေလာ့ဂ္ဂါ မို ့လို ့ မာန္တက္စရာ … ဘာအေၾကာင္းမွ မရိွပါဘူးဗ်ာ …။ က်ဳပ္တို ့က စာေရးဆရာေတြလို စာမူခရတဲ့ သူေတြမွ မဟုတ္ဘဲ … ။ က်ဳပ္တို ့မွာ အရည္အခ်င္း ပိုရိွေနပါတယ္လို ့ လည္း မခံယူ၀့့ံပါဘူးဗ်ာ … က်ဳပ္တို ့ေရးသမွ်က ကိုယ္တိုင္ေရး.. ကိုယ့္ဘာသာ အယ္ဒီတာလုပ္… ကိုယ့္ဘာသာ တီးျဖတ္… ဘယ္သူမဆို … ဘယ္အရည္အခ်င္းနဲ ့ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရးခ်င္ရာေရးရင္း ဘေလာ့ဂ္ဂါ ျဖစ္ေနၾကတာပဲ … ဘာမ်ား မာန္တက္စရာရိွသလဲ …။ လူႀကိဳက္မ်ား … အမ်ားလက္ခံလို ့ နာမည္ႀကီးေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါ ႀကီးေတြကေတာ့ ႁခြင္းခ်က္ေပါ့.. ေနာ…။
ခင္ဗ်ားလည္း ဒီဂိုဏ္းထဲ ၀င္ခ်င္ရင္ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု လုပ္ၿပီး ၀င္ေပါ့ …။ ဒါေလးမ်ား ... စားေနေသးတယ္...။
မင္းတို ့ပဲ ဘေလာ့ဂ္ရိွတိုင္း ဘေလာ့ဂ္ဂါ မဟုတ္ဘူးဆိုကြ … ပို ့စ္ ဘယ္နွစ္ခုရိွရမယ္… ဘာျဖစ္ရမယ္.. ညာျဖစ္ရမယ္… ဘာညာ … ဘာညာ.. ဆိုကြ …။
ဒါကေတာ့ ခင္ဗ်ား လြတ္လပ္ခြင့္ပါဗ်ာ … ခင္ဗ်ား ႀကိဳက္သလို ခံယူလို ့ရပါတယ္… ပို ့စ္ တစ္ပုဒ္ထဲ ေရးၿပီး ဘေလာ့ဂ္ဂါလို ့ ခံယူလို ့လည္း ရတယ္… ဘယ္သူမွ တရားလာစြဲလို ့ မရဘူး…။ ဟိုအမ်ိဳးသမီးဆိုရင္ ပို ့စ္ ၂၀၀ ရိွေနတာေတာင္ ဘေလာ့ဂ္ဂါလို ့ မေျပာခ်င္ဘူး… တဲ့ … ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့ဂ္မွာ စာေရးသူ= ဘေလာ့ဂ္ဂါ ပဲေလ…။
ငါက ဘေလာ့ဂ္ မေရးခ်င္ဘူးကြ … စာဖတ္သူ သီးသန္ ့ပဲ လုပ္ခ်င္တာ…။ အဲဒီ topic မွာ ၾကည့္ရင္ မင္းတို ့က ငါတို ့စာဖတ္သူေတြကို ခြဲျခားခြဲျခား လုပ္ခ်င္တာ ရွင္းေနတာပဲ… မင္းတို့က အင္အားမ်ားတယ္ဆိုၿပီး တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ၀င္ေျပာေနလိုက္ၾကတာ… ။
ဒါကေတာ့ ရွင္းပါတယ္… ေခါင္းစဥ္ၾကည့္ပါလားဗ် …. Myanmar Blogger Society ေလ… ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြမ်ားတာ ဘာဆန္းသလဲ…။ က်ဳပ္သာခင္ဗ်ားေနရာမွာ ဆိုရင္ ( ဘေလာ့ဂ္မေရးခ်င္ဘူးဆိုရင္ ) http://myanmarbloggersociety.ning.com/ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ဖတ္ၿပီး ငါ့ေနရာမဟုတ္ပါဘူးေလ… ငါနဲ ့မဆိုင္ပါဘူး ဆိုၿပီး ၀င္ေတာင္လာမွာ မဟုတ္ဘူး…။
ဒါကေတာ့ ငါတို့က ျမန္မာျပည္သားေတြေလ… ျမန္မာျပည္သားေတြ ဦးစီးၿပီး ျမန္မာျပည္သားေတြ စုေ၀းေနတဲ့ ေနရာတစ္ခုကို ျမန္မာျပည္သားတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ လာေရာက္ပူးေပါင္းခ်င္တာေပါ့ဗ်…။ ဒါမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဗ်…။ ၿပီးေတာ့ ဖိတ္စာ ေရာက္လို ့လာတာဗ်.. ငါ့သူငယ္ခ်င္း ေတြက ဖိတ္စာပို ့ လို ့ေရာက္လာတာ…။ ေရာက္လာၿပီးမွ ငါတို ့ကို ကိုင္တြယ္မေလး ဘာေလးနဲ ့ ... ခင္ဗ်ားတို ့က ဘာလဲဗ် …။
ေအးဗ်ာ… က်ဳပ္လည္း တကယ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို့ကို မရိွေစခ်င္လို ့ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး…။ ခင္ဗ်ားတုိ ့လို အားေပးသူေတြနဲ ့ အတူရိွေနရတာ က်ဴပ္တို ့ကလည္း ေပ်ာ္ပါတယ္ဗ်ာ…။ Forum မွာ အသံုးအနႈန္းေလး နဲနဲ လြဲသြားတယ္လို ့ ထင္ပါတယ္…။ က်ဳပ္အထင္ကို ေျပာမယ္ဗ်ာ … အထင္ေနာ္… ဒီေနရာကို ဘေလာ့ဂ္ဂါလည္း မဟုတ္.. ရီဒါလည္း မဟုတ္ဘဲ နဲ ့ ဗရုတ္္ဗရက္ လုပ္ခ်င္တဲ့ သူတခ်ိဳ ့ ၀င္လာလို ့ ဒီ topic ကို တင္တယ္လို ့ က်ဳပ္ထင္တယ္ဗ်ာ…။ မေတာ္တေရာ္ပံုေတြ တင္တဲ့ လူေတြ … အစိုးရ ၿငိဳျငင္ေအာင္ လုပ္မယ့္ သူေတြကို ကိုယ္တြယ္ေျဖရွင္းခ်င္တဲ့ သေဘာပါတယ္ လို ့ က်ဳပ္ ယူဆသဗ်ာ …။
ဘေလာ့ဂ္ စေပါ့ ဆိုတာ ျပည္တြင္းမွာ တရား၀င္ တားျမစ္ထားတဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ …။ အဲဒါကို ခိုး၀င္ၿပီး ေရးသားေနၾကရတဲ့ ျပည္္တြင္း ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြရဲ့ ဘ၀ဟာ တကယ္ေတာ့ ေမွာင္ခိုသမားေတြရဲ့ ဘ၀နဲ ့တူပါတယ္…။ အဲဒီေတာ့ ဒီေနရာ http://myanmarbloggersociety.ning.com/ ဟာ ေမွာင္ခိုသမားေတြနဲ ့ ေမွာင္မခိုသမားေတြ ( မပိတ္ထားတဲ့ေနရာက ေရးေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြ) စုစည္းေနတဲ့ေနရာ ျဖစ္ေနပါတယ္..။ ဒီေတာ့ အစတည္းက အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ...။ ျပည္တြင္းက ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြ သတိၱေကာင္းေကာင္းနဲ ့ မ တည္ထားတဲ့http://myanmarbloggersociety.ning.com/ နဲ ့ စီစဥ္သူေတြ ေဘးကင္းဖို ့ဆိုတာ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္…။ ဒါေၾကာင့္ အမိႈက္ကေန မီးမေလာင္ဖို ့ အမိႈက္ဖြမယ့္သူေတြကို ကာကြယ္ဖို ့ ႀကိဳးစားရင္း နားလည္မႈေတြ လြဲကုန္ၾကတယ္လို ့ ယူဆပါတယ္…။
အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ ေနရာဆိုရင္ မင္း… ဘာလို ့လာေသးတုန္း..။
ဒါကေတာ့ ( မပံုရိပ္ စကား ငွားသံုးရရင္ ) မိုက္ေဖာ္မိုက္ဖက္ေတြက အဲဒီမွာ စုေနသကိုး…။ အဲေတာ့ ေဘာ္ဒါေတြ စုေနတဲ့ ေနရာ က်ဳပ္လည္း သြားပူးေပါင္းသေပါ့ဗ်ာ…။ ရယ္စရာေျပာရရင္ အေကာင့္လုပ္ရင္းနဲ ့ေတာ့ နာဇီေတြက ဂ်ဴးေတြကို သတ္ဖို ့ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ စုေ၀းေနေစတဲ့ ရုပ္ရွင္ျပကြက္ေလး ျမင္မိသဗ်ာ… အစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ႀကီး ေစာင့္ၾကည့္ခံရေတာ့မယ္လို ့ …။
ဒါေတာ့ မင္းက စီစဥ္သူေတြရဲ့ ေစတနာကို ေစာ္ကားတာပဲ…။
ေစာ္ကားတာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ … ရယ္စရာေျပာတာပါ ဆိုေနဗ်ာ…။ က်ဴပ္က အံ့ၾသ ေလးစား ခ်ီးက်ဴးမိတာပါ ….။ တကယ္ေတာ့ က်ဳပ္တို ့လို ရိုးရိုးသားသား လြတ္လြတ္ကင္းကင္း ေရးေနတဲ့ သူေတြ အဖို ့ ဘာမွ စိုးရိမ္ေနစရာမလိုပါဘူး…။ သို ့ေပမယ့္လဲ … သို ့ေပမယ့္ေပါ့ဗ်ာ… ျပည္တြင္းမွာ ဘေလာ့ဂ္ဂါဆိုတာနဲ ့ ေဆြမ်ိဳးေတြက မေရးဖို ့ေျပာၾကတယ္ဗ် …။ ကိုလင္းဦး ေတာင္ ပို ့စ္မွာေရးထားေသးတယ္…။
ဒီလို အခက္အခဲေတြနဲ ့ ဒီလိုေၾကာင့္ဆိုရင္ေတာ့ ငါ လက္ခံနိုင္ပါတယ္…။ ကိုပီေက ျပန္ေျဖထားတာေတြကလည္း သဘာ၀က်ပါတယ္…။
ဟုတ္ပါတယ္… ကိုပီေက ျပန္ေျဖထားသလိုပါပဲ … blog reader ေတြကို ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြက အရမ္းကို တန္ဖိုးထားပါတယ္….။
ေအး.. ဒါနဲ ့ မင္းတို ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြက အထာနဲ ့ ဆိုကြ…။ ကိုပီေက က ဒီလို ေရးထားလို ့ ”က်ေနာ္တို႔ ဘေလာ့ဂ္မွာ အထာတစ္ခုက ကိုယ္ပို႔စ္တစ္ခု ေရးထားရင္ သူမ်ားဆီ သြားလည္ပါတယ္။ ၀တ္ေက်တန္းေက် လည္႐ံုသက္သက္ျဖစ္ၿပီး တခ်ဳိ႕ေတာ့လည္း တကယ္ကို စာဖတ္ခ်င္လို႔ သြားလည္ၾကတယ္။ ၀တ္ေက်တန္းေက် သြားလည္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက ငါလာလည္တယ္၊ မင္းလည္း ငါ႔ဆီျပန္လာ ဆိုတဲ့ အထာေလး ေပးခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂါတခ်ဳိ႕ ဒီအထာနဲ႔ လည္ၾကတယ္။ ”
အင္း… ဟုတ္လဲ … ဟုတ္တယ္… ဟုတ္လဲဟုတ္ဘူး … ။ က်ဳပ္အေနနဲ ့ေျပာပါဆိုရင္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး… က်ဳပ္မွာ ပို ့စ္အသစ္ ရိွရိွ မရိွရိွ က်ဳပ္ စိတ္ကူးတည့္ရာ လည္တာပဲ…။ ဒီိကိစၥနဲ ့ပတ္သက္လို ့ မေလးမ ေတာင္ တစ္ေန ့ကပဲ ကိုပီေက ဘေလာ့ဂ္ကို မသြားရဲဘူးလို ့ ေျပာေနေသးတယ္…။
ဘာလို ့လဲဗ်… ဗ်ဳိ ့ … ေလးမေရ… ထြက္ခဲ့ပါဦး.. ။ ခင္ဗ်ား .. ကိုပီေက ဘေလာ့ဂ္ မလည္ရဲဘူးဆို….။
ေလးမ… ဟုတ္တယ္… ေၾကာက္လို ့…။ ေလးမက လည္မိရင္ ကြန္မန္ ့ ခ်န္တတ္တယ္… ေတာ္ၾကာ ကပီေကႀကီးက “ ေလးမ ကၽြန္ေတာ့္ကို အထာ လာေပးသြားပါတယ္” လို ့ ဘေလာ့ဂ္ ရပ္ကြက္ႀကီးမွာ ထေအာ္လိုက္ရင္ ရွက္စရာႀကီး…။ ၿပီးေတာ့ ေၾကးအိုးေလးက သတင္းရၿပီး ထမီစြန္ေတာင္ဆြဲ… ( သို ့) ဂ်င္းေဘာင္းဘီ မ ၿပီး..“ ခ်စ္မ.. ခ်စ္မ… ဘာရုတ္တာရဲ… ဘာသေဘာရဲ… သတိၱခ်ိရင္ စီမီနာ လာတက္…စီမီနာေရာက္မွ.. တစ္ေယာက္ခ်င္း ဖိိိိိုက္မယ္” ဆိုလို ့ကေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ရပ္၀န္းမွာ ပြက္ပြက္ညံံသြားေတာ့မွာ… အဲဒါေၾကာင့္… ။ ဒါပဲမို ့လား… ျပန္ေတာ့မယ္…. ကၽြန္မ မအားဘူး… ဂိမ္းေဆာ့ေနရာက ထလာရတာ….။
ေလးမက ကေလးလည္းမဟုတ္ဘဲ ေဆာ့ေနျပန္ၿပီ…
အမွန္ေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ေျပာသြားတာေနမွာပါ … သူက သူမ်ားအေၾကာင္းလဲ မေျပာတတ္ပါ ဆိုၿပီးေတာ့ စပ္မိစပ္ရာ အိမ္.. သြားသြားလည္ၿပီး အတင္းအုပ္ေနက်ေလ…။ ကိုသႀကၤန္ႀကီးကလည္း အတင္းအုပ္မယ္ဆိုတာနဲ ့ နားရြက္ကို ေထာင္ေနတာပဲ …။ ဒီၾကားထဲ မဲေဆာက္ ႂကြက္ က လက္ဖက္ပန္းကန္ေလးကိုင္ၿပီး အေနာ္ ေၾကာက္တယ္… အေနာ္ေၾကာက္တယ္ ဆိုၿပီး ပါးစပ္ေလး အုပ္ၿပီး ၀င္ဖြေသးတာ…။
အင္း.. မင္းတို ့ ဘေလာ့ဂ္ရပ္၀န္းႀကီးက အဲဒီလို ေပ်ာ္စရာေကာင္းလို ့ ငါတို ့က ခင္မိေနတာ… စာမေရးခ်င္ေပမယ့္ မင္းတို ့နဲ ့ အတူ ရိွေနခ်င္တာဗ်…။
နားလည္ပါတယ္ဗ်ာ… က်ဳပ္တို ့ကလည္း ခင္ဗ်ားတို ့ရိွေနတာကို တကယ္ကို လိုလားပါတယ္…။ စိတ္အခန္ ့မသင့္ျဖစ္ခဲ့တာေလးေတြ ရိွရင္ ေက်ေတာ့.. ေခ်လိုက္ေတာ့ဗ်ာ…။ အေရးမတတ္တဲ့ စကားေလးတခ်ိဳ ့အတြက္ အထအန ေကာက္မေနၾကစို့ရဲ့ …။ ေသြးသားအရင္းႀကီး ျဖစ္တဲ့ မိဘနဲ ့ သားသမီးေတာင္ သေဘာထားျခင္း မတိုက္ဆိုင္တာေတြ ရိွၾကေသးတာပဲ….။ ဘာမွမေတာ္ၾကတဲ့ လူေတြ ... တစ္ေယာက္နဲ ့ တစ္ေယာက္ အျမင္မတူနိုင္တာေလးကို သည္းခံသင့္ရင္ သည္းခံေပးလိုက္ပါ…။ ဘေလာ့ဂ္ဂါ… ရီဒါဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ပညတ္ခ်က္ေတြပါ…။ အားလံုးဟာ သခ်ိဳင္းကို ခ်ီတက္ေနတဲ့ ရုပ္နာမ္နွစ္ပါးနဲ ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြပဲ…။ မေသခင္ ဆံုၾကရတာ… ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေပါ့ေနာ…။ ။
ရည္ညႊန္းကိုးကား ။ ။ ဘေလာ့ဂါ မဟုတ္သူမ်ားကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏိုင္ရန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ၂၀၀ ေျမာက္ပို ့စ္ပါ..။
17 comments:
မေလးမကေတာ့ လုပ္ျပီ။ အထာေပးတာ မဟုတ္ရပါဘူး..။ ေပးသြားတယ္ လို႔လဲ မထင္တတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္အစ္မကို သိေနတာပဲဟာ။
ဒါေၾကာင့္မ်ား အြန္လိုင္းမွာ ေပ်ာက္ေနတာလား။
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အျမဲတမ္း စကားေျပာေနဖို႔ မအားတဲ့အခါ၊ အားလပ္ခ်ိန္ေတြ မတိုက္ဆိုင္တဲ့အခါ၊ . . ကိုယ့္ထင္ရာျမင္ရာေတြ အားလံုးကို ေျပာျပခ်င္တဲ့အခါ.. ကိုယ့္ရင္ထဲက အရာေတြ ခံစားၾကည့္ေစခ်င္တဲ့အခါ.. အဲလို အရာေတြ မ်ားလာလို႔ ဘေလာ့မွာ ေရးမိတာပါ။
ကိုယ္မအားလည္း အားတဲ့အခါ ၾကည့္လိုက္ရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရာက္လာတယ္။ ေျခရာလက္ရာ ခ်န္ခဲ့တယ္ ဆိုေတာ့ ေပ်ာ္တယ္ေလ။
ျပီးေတာ့ ကိုယ္ေျပာခဲ့တာ သူတို႔ မမွတ္မိရင္လည္း ျပန္ၾကည့္လို႔ ရတယ္ေလ။
သူတို႔လဲ မွတ္မွတ္ရရ ေျပာခ်င္တာ ေျပာခဲ့လို႔ ရတယ္။
ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ ဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲ ျပန္သံုးသပ္လို႔ ရတယ္။
ခံစားမႈ တူတဲ့၊ မတူတဲ့၊ ေရာင္စံု သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြ ရလာတယ္။
. . . . ေတာ္ေတာ္ေတာင္ မ်ားေနျပီ။
ဒီေလာက္ပဲ လိုခ်င္ခဲ့တာပါ။
:)
ေဆြးေႏြးထားတာ မိုက္တယ္ဗ်ိဳ ့ အဲ့ဒီအေၾကာင္းဖိုရမ္ေတြမွာဖတ္ရေပမယ့္ ၀င္္မေျပာေတာ့ပါဘူး ေတာ့ပစ္ကိုေတြ ့ထဲက စိတ္ထဲကေတာ့တစ္မ်ိဳးပဲ ။ ဖိုရမ္မွာ ၀င္မေျပာရဲေတာ့ အြန္လိုင္းတက္တဲ့အခါ မက္ေဆ့ေလးတင္လိုက္ေတာ့ ပိုဆိုး( ဘေလာ့ဂါမဟုတ္သူမ်ားကိုယ္တြယ္မယ္တဲ့ ဘာကိုင္မွာလဲမသိဘူး) အဲ့လိုေလးတင္မိလုိက္တာ ဘာကိုင္ကိုင္ ကိုယ့္အလုပ္မဟုတ္ဘူးေလ မဆိုင္ရင္အသာေနေပ့ါတဲ့ ေအာင္မငီးဗ်ာ အေနာ္မ်ိဳး ေသသင့္ပါတယ္ ေၾကာက္လို ့ကမန္းကတန္း ျပန္ေျပာင္းလိုက္ရတယ္ ေနာက္ေန့က် ဗီဇကေနမရ ( MBS သတ္ပြဲ ) ဆိုျပီးတင္လိုက္ျပန္ေကာ မင္းက ဘေလာ့ဂါမဟုတ္လို ့လားကြ ဒီလိုေတာ့မတင္သင့္ပါဘူး ဘာဘာညာညာေတြ တံုးတံုးတံုးနဲ ့ တက္လာလိုက္တာ က်ေနာ့္မွာ (မွားလို ့ ခင္ဗ် MBS ခ်စ္ၾကည္ေရးပြဲ) ပါလို ့ ျပန္ျပင္လိုက္ရတယ္ :P။ ရီဒါေတြရွိမွ ဘေလာ့ဆိုတာ စည္တာပဲ ဘေလာ့မေရးပဲဖတ္ေနတဲ့သူေတြရွိသား မေလးမ ဆီမွာဆို က်ေနာ္ဘေလာ့မေရးခင္ထဲက ရီဒါအေနနဲ ့ ပို ့စ္ေတြဖတ္ေနက် ။ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘေလာ့ဂါပါဆိုျပီး တစ္ခါမွလည္းစိတ္ၾကီးမ၀င္ပါဘူး ကိုယ္ေရးေနဖို ့ ေလာက္ပဲစိတ္ထဲထားတာ အထာနဲ ့ဆုိတာကိုေတာ့ လက္မခံပါခင္ဗ်ာ ဒါကေတာ့ ဘေလာ့ဂါ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ့ စိတ္ေပၚမွာမူတည္မွာေပါ့ အထာကိုင္ခ်င္ရင္ တစ္ျပားမွမရတဲ့ ဒီလိုေနရာမွာ မကိုင္ဘူး အထာကိုင္စရာေနရာေတြအမ်ားၾကီး အဲ့လိုထင္မွာစိုးလို ့ က်ေနာ့္မွာ အသစ္တင္ထားပါတယ္ လာဖတ္ပါအံုးလို ့လည္းတစ္ခါမွမေျပာဖူးဘူး ဆီပံုးမွာလည္း လင့္မထားခဲ့ဘူး ပ်င္းလို ့ ။သူ ့ဆီသြားရင္ သူတင္ထားတဲ့ ပို ့စ္နဲ ့ဆိုင္တာပဲေျပာခဲ့တယ္ ။ကဲ...ေျပာခ်င္တာေတြေတာ့မ်ားသား ေျပာေတာ့ပါဘူးေလ :P
သခ်ိဳင္းကို ခ်ီတက္ေနတဲ့ ရုပ္နာမ္နွစ္ပါးနဲ ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြထဲကတစ္ေယာက္ပါခင္ဗ်ာ...
ပံု/
အထာမကိုင္ေသာ ဘေလာ့ဂါ ငေၾကာင္ :D
ေျပာခ်င္တာေတြလည္းမမ မီနဲ႕အစ္ကုိေတာ္တုိ႕ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေျပာျပီးသြားျပီ...
ကိုယ့္ထင္ရာျမင္ရာေတြ အားလံုးကို ေျပာျပခ်င္တဲ့အခါ.. ကိုယ့္ရင္ထဲက အရာေတြ ခံစားၾကည့္ေစခ်င္တဲ့အခါ.. အဲလို အရာေတြ မ်ားလာလို႔ ဘေလာ့မွာ ေရးမိတာပါ။
ဒါမမ မီနဲ႕သေဘာထားျခင္းတုိက္ဆုိင္တာ...
ဘေလာ့တစ္ခုလုပ္တယ္ဆုိတာကိုယ္ခံစားရတာေလးေတြေရးခ်င္ရံုသက္သက္ပါ..
ငါဘေလာ့ဂါဆုိျပီးလည္းတစ္ခါမွမာန္မတက္ဖူးဘူး..ဘေလာ့ဂါလုိ႕လည္းမခံယူထားဘူး..
ဘေလာ့တစ္ခုလုပ္ျဖစ္တယ္။ခံစားခ်က္ေတြဖြင့္အန္ဖုိ႕.......... ဒါေလာက္ပဲ.......
ဒါေပမယ့္ကုိယ့္ဘေလာ့ကုိလာလည္သူမ်ားရင္ေပ်ာ္တတ္တာေတာ့အမွန္ပဲ....
သူမ်ားဆီသြားလည္လုိ႕အထာေပးတယ္ဆုိရင္လည္းလုိက္မလည္ရံုေပါ့........
အသစ္တင္ထားတယ္ ဘာညာမေၾကာ္ျငာဖူးဘူး.. ၾကိဳက္လုိ႕သြားလည္တယ္..
အဆင္ေျပလားလာၾကည္႕တယ္... ေပ်ာက္ေနလားလာေအာ္တယ္.......
ခင္မင္ခ်င္စိတ္သက္သက္ပဲ......။
တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္...... ေမြးေန႕တုိ႕.....ဘေလာ့အတြက္အမွတ္တရပုိ႕စ္တုိ႕တင္ရင္လုိက္ဖိတ္တယ္.....
ဘာသေဘာမွမပါဘူး..... ကုိယ္တုိင္ေရးရမွာပ်င္းလို႕ဘာမွမေရးျဖစ္တဲ့ေန႕ေတြလည္း
သူမ်ားဘေလာ့ေတြလုိက္ၾကည္႕ျဖစ္တာပဲ...... ေတြ႕လုိက္ပါေသးတယ္....
ဆီပံုးမွာသြားေၾကာ္ျငာ... လင့္ေတြေပးခဲ့.... ၾကိဳက္ၾကိဳက္မၾကိဳက္ၾကိဳက္. ကြန္မန္႕ေတြေပး ဒါေတြလည္းေတြ႕မိေသးတယ္..... ေျပာေတာ့ပါဘူးးးးး
သခ်ိဳင္းကို ခ်ီတက္ေနတဲ့ ရုပ္နာမ္နွစ္ပါးနဲ ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေလးတစ္ေယာက္ပါဗ်....
ေဝေလး
p.s ေရးထားတာေတြ စကားလံုးသံုးႏႈန္းထားတာေတြရိုင္းသြားရင္ခြင့္လႊတ္မမ.. ခံစားခ်က္ေတြမ်ိဳသိပ္ထားရတာမ်ားေတာ့လည္းေပါက္ကြဲသြားတယ္.... ေတာင္းပန္ပါတယ္
အစ္မက ဘာဂိမ္းေတြ ေဆာ့တာလဲ ... :)
မမ..
စိုးမိုးကေတာ့ေက်ာင္းပိတ္လို ့ေလွ်ာက္လည္ေနတာ..
လည္ရင္းနဲ ့ေတြ ့သမွ်ဂိမ္းကိုကစားေနတာ
ေတြ ့ဆံုတဲ့ခဏေတာ့ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလးေပါ့
အားလံုးအဆင္ေျပပါေစ..။
ထမီစြန္ေတာင္စြဲၿပီးလိုက္လာတာ
ကြိကြိကြိ
ဟုတ္ပါတယ္ ဘေလာ႔ဆိုတာ ကိုယ္ပိုင္ဒိုင္ယာရီေလးတစ္ခုလိုပါပဲ.....ဒိုင္ယာရီဆိုတာ စာအုပ္မွာေရးရင္ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲဖတ္ခြင္႔ရွိတယ္ေလ။ ဘေလာ႔ကေတာ႔ ကၽြန္မအတြက္ မလွ်ိဳ႔၀ွက္တဲ႔ ဒိုင္ယာရီတစ္ခုလိုပါပဲ။ အေတြးတူ၊ အျမင္တူေတြ ၀င္ေဆြးေႏြးမယ္။ ကြန္မန္႔ေလးေတြ၀င္ေပးမယ္။ အသစ္မတင္ႏိုင္လဲ ဖတ္ခ်င္တာရွိရင္ လိုက္လည္မယ္။ လိုက္ဖတ္မယ္။ ဟိုတစ္ေန႔ကပဲ ေကာ္ဖီဆိုင္ထိုင္ေတာ႔ အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္က ဘာေျပာလဲဆို နင္ဘေလာ႔ေရးေနေသးလားတဲ႔။ နင္တို႔ဘေလာ႔ဂါေတြ ေၾကာ္ျငာထည္႔ၾကေသးလားတဲ႔ ဆီပံုးမွာေလတဲ႔။ သူေျပာလိုက္တာ ရုတ္တရက္ရွက္သြားတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္႔ကိုယ္တိုင္က ကုန္ပစၥည္းမွမဟုတ္တာ။ ကိုယ္ေရးတဲ႔စာကလဲ ကုန္ပစၥည္းမဟုတ္တဲ႔အတြက္ ေၾကျငာစရာ မလိုအပ္ဘူးေလ။ သူ႔စာကိုယ္ဖတ္၊ ကိုယ္႔စာသူဖတ္ရင္းနဲ႔ အျမင္ခ်င္း ဖလွယ္တဲ႔ သေဘာေတြပါ။ ထားပါ။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္၊ စာတစ္ပိုဒ္ကို ေရးမိတယ္ဆိုရင္ ရင္ဘတ္ထဲက ထြက္လာတဲ႔စာေတြပါ။ ရင္ဘတ္ထဲကထြက္လာတာကို ရင္ဘတ္နဲ႔ခံစားေပးတဲ႔လူအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ရမွာေပါ႔။ ခ်စ္မရင္ဘတ္ထဲက စာသားေတြကို ေကာက္ထည္႔တြားတယ္။
ဟတ္ဟတ္
ေလးသြားလို႔ သံုးထုေလာက္ ျပန္ခ်သြားတယ္။
Great ပဲ. Dialogue ေတြကေတာ့... ဘေလာ့ဂ္ေလာက ကို ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္ဖို႔ ႏွံ႕ႏွံ႕စပ္စပ္ႀကိဳးစားဦးမွ ရမယ္ :)
200 ေျမာက္ပို႔စ္ကို 2-ခါတိတိ အစအဆံုး ဖတ္ရႈသြားပါေၾကာင္း.
အေဟးေဟး ... (ကိုရင္ညိန္းထံမွ တရားမ၀င္ ငွားရမ္းသံုးစြဲသည္)
အထာမဟုတ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေတာ့ ေရးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေၾကာင္းတည္း။
ေလးမ၊ စီမီနာ တက္မယ္မလား။ ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ႔။ ဟတ္ဟတ္။
ေလးမေရ.. အထာေပးတာ ဟုတ္ဘူးေနာ္.. :P ညီမေလးကုိ ခ်စ္လုိ႔ ခင္လုိ႔ ဒီလုိ ေရးဟန္ေတြကုိ သေဘာက်လုိ႔ ခိုက္လုိ႔.. (ဟာ.. ရႈတ္ကုန္ျပီ..) လာအားေပးတာ။ အလကားစတာပါ ေလးမေရ.. အမတုိ႔က အျပင္မွာလည္း မျမင္ဖူးၾကပါဘူးေနာ္.. ဒါေပမယ့္ online ေပၚကေန၊ ဒီ ဘေလာ့ခ္ကေန ခင္မင္ရင္း သံေယာဇဥ္ျဖစ္ေနၾကတာပါ။ စာအသစ္မေရးႏုိင္ရင္ ေနမေကာင္းဘူးလား ဘာမ်ားျဖစ္ေနတာပါလိမ့္ဆုိျပီး စုိးရိမ္ စိတ္ပူေနတတ္တာမ်ိဳးပါ။ ကုိယ့္ဘေလာ့ခ္ကုိ လာျပန္လည္ေတာ့လည္း ၀မ္းသာတာေပါ့ သေဘာက်တာေပါ့.. ဟုတ္ဘူးလား။ မလာလည္ေတာ့လည္း ေအာ္..ကုိယ္စာေရးတာ မၾကိဳက္လုိ႔ မလာဘူးေပါ့ ဒီလုိပဲ ရုိးရုိးေတြးပါတယ္..
၂၀၀..... ၃၀၀...... ၅၀၀..... ၁၀၀၀... ၁၀၀၀၀ ထိေအာင္ေရးႏုိင္ပါေစ.. ဆက္လက္အားေပးေနမွာပါ... :D
အားလံုးဟာ သခ်ိဳင္းကို ခ်ီတက္ေနတဲ့ ရုပ္နာမ္နွစ္ပါးနဲ ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြပဲ…။ မေသခင္ ဆံုၾကရတာ… ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေပါ့ေနာ…။ ။
အမေလးမေရ ဒီစာေၾကာင္း အႀကိဳက္ဆံုးပဲဗ်ာ။ ဒီစာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းထဲကကို ကဗ်ာဆိုလဲဟုတ္ နီတိဆိုလဲဟုတ္ ေတာ္ေတာ္ကို ဟုတ္ေနတာ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးရ :) :)
က်န္တာေတြေတာ႔ ေကာင္းေကာင္းမသိဘူးဗ်ာ။
အေရွ႕ကအစ္ကိုေတြအစ္မေတြေျပာသြားေတာ့ေျပာစရာက်န္ေတာ့ဘူး။ ရွိတာပဲေျပာေတာ့မယ္။ အထာလားေပးသြားတယ္ဗ်ဳိ႕။ ကြ်န္ေတာ္ဘေလာခ္လာခဲ့ပါ။ လာရင္ေတာ့ဘာမွေတြ႕မွာမဟုတ္...ပိုစ္အသစ္ေတြမတင္ျဖစ္တာေတာ္ေတာ္ၾကာ။ :P (ေနာက္တာေနာ္တကယ္လာခိုင္းတယ္ထင္ျပီ မလာ့ခ်င္လာခ်င္နဲ႔လာေနမွာဆိုးလို႔) ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ MBS ၾကီးကိုေက်ာ္ခိုင္းလာတယ္ဗ်ဳိ႕။ ေရာက္စတုန္းကေတာ့ေပ်ာ္ပါတယ္။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ဘေလာခ္အသိုင္းအဝိုင္းေလးေတြ စည္းစည္းလံုးလံုးသိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းေလးဆိုေတာ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ စိတ္ထင့္ျပီးမေနခ်င္ေတာ့တာနဲ႔ထြက္ခဲ့တာ။
ဘာေၿပာရမလဲ မသိဘူးဗ်ာ.. =) ရီၿပလိုက္မယ္ =) ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ သတ္ပြဲလို႔ မၿမင္ဘူး ေဆြးေႏြးတာလို႔ ပဲ ၿမင္တယ္.. =)
အတင္းအုပ္ထားတယ္ဆိုလို႕ နားရြက္ကေလး ေထာင္ၿပီး ေရာက္ရာအရပ္ကလာဖတ္တယ္။ ဒါပဲလားအတင္းက... :P
မွ်မွ်တတေလးေရးေပးထားတာေတြ႔ေတာ့လဲ ဟိုမွာ စိတ္ပ်က္ထားတာေတြ ျပန္ေျပသြားရတယ္။ က်ေနာ္ေခၚခဲ့မိလိုက္တဲ့ ဒီေနရာမွာ ဒီလိုေတြ ျဖစ္ေနလို႔ မ်က္ႏွာေတာင္ပူသြားတာ။ ေတာ္ေသးတယ္။
ဒါနဲ႔ ခုကြန္မက္ကို တြန္ခရုစ္စတိုင္ေလးနဲ႔ ေရးေပးသြားတာေနာ့ :D
သိပ္မေပ်ာက္ေနနဲ႔အံုးေနာ္ အမ။
အခုမွပဲ ဖတ္ျဖစ္တယ္ အစ္မေရ...။ အရမ္းေကာင္းတဲ့ ပုိ႔စ္တစ္ခုပါပဲ။
Play Emperor Casino - Shootercasino
Play online casino featuring the most หารายได้เสริม popular games including roulette, blackjack, craps, 제왕 카지노 video poker, video poker, video poker, 인카지노 blackjack, baccarat,
Post a Comment