Barcelona Pavilion

ပံုေတြ ၾကည့္ခ်င္ရင္ ဒီမွာ

Travertine ေက်ာက္ ေတြနဲ့ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ Podium လို့ေခၚတဲ့ ခံုျမင့္ၾကီးေပၚမွာ building အၾကီးတစ္ခု … အငယ္ေလးတစ္ခုနဲ့ ေရကန္ေလးတစ္ခုတင္ထားတဲ့ ဒီ composition ေလးကို ယာယီေဆာက္တဲ့ ျပခန္းေလးလို့ ေက်ာင္းသူဘ၀က အံံ့ၾသတၾကီး သိခဲ့ရတယ္…။ 1929 မွာ Spain နိုင္ငံ Barcelona မွာ က်င္းပတဲ့ International Exposition မွာ ဂ်ာမဏီ နိုင္ငံ ကိုယ္စားျပဳ ျပခန္းအတြက္ နာမည္ၾကီး ဂ်ာမန္ ဗိသုကာ ပညာရွင္ L. Mies van der Rohe က ဒီီဇိုင္းေရးဆြဲခဲ့တာျဖစ္တယ္…။

အရင္က အေဆာက္အဦတစ္လံုး..ေရကန္တစ္ခုလို့ ထင္ခဲ့မိေပမယ့္ online မွာ plan ေတြ့လို့ ေသခ်ာျပန္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေရကန္ေနာက္မွာ အခန္းငယ္ေလးလို့ေျပာလို့ရတဲ့ building ေသးေသးေလးတစ္လံုးပါေနတာေတြ့ရတယ္…။

တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးတဲ့ အဲဒီျပခန္းေလးရိွရာကို စိတ္္ကူးေလးနဲ့ လည္လည္သြားလိုက္တယ္…။

ေရွ့တည့္တည့္ကမေပးဘဲ ေဘးတိုက္ေပးထားတဲ့ ေလွကားထစ္ေတြကေန ေရကန္ကို မ်က္နွာမူျပီး တက္လာရကတည္း ေအးခ်မ္းလတ္ဆတ္တဲ့ အာရံုေတြကပ္ညိွလို့ေလ…။

Podium ေပၚ ေရာက္တဲ့အခါ enclosure ဆိုတဲ့ အကာအရံ ကင္းလြတ္လို့ လြတ္လပ္ က်ယ္ျပန့္တဲ့ အျမင့္တေနရာကေန လမ္းေပၚကလူေတြကို ေစာင္းငဲ့ ၾကည့္နိုင္တယ္…။

အမိုးရယ္…အကာရယ္…တိုင္ရယ္ကို …. ဒီအေဆာက္အဦမွာ ကြဲကြဲျပားျပား … သီးသီးသန့္သန့္ ျမင္ေအာင္ျပထားတာကိုေတြ့ရတယ္…။

အခင္းၾကမ္း ေပၚမွာ ေထာင့္မွန္က်ေထာင္ထားတဲ့ အနက္ေရာင္ ၊ အ၀ါေရာင္ နံရံခ်ပ္၊ မွန္နံရံခ်ပ္ ၊ ေက်ာက္နံရံခ်ပ္ေတြဟာ အမွီအခိုမဲ့ရပ္တည္ေနၾကျပီး …ကာတယ္ဆိုတဲ့ အလုပ္တစ္မ်ိဳးပဲ ငါတို့ လုပ္တယ္ေဟ့လို့ ေအာ္ေျပာေနၾကတယ္..။ ခပ္ေသးေသး steel တိုင္ ၈ တိုင္ကေတာ့ “ကၽြန္ေတာ္တို့က အမိုးနဲ့ ၾကမ္းၾကားမွာ ဆက္သြယ္ေပးတဲ့ ဆက္သြယ္ေရးသမားေတြပါ ” တဲ့…။

အထဲေရာက္ေတာ့ နာမည္ေက်ာ္ Barcelona chair အျဖဴေလးေတြေပၚမွာ ဟန္က်ပန္က် ထိုင္လိုက္ျပီး ….အျပင္ဘက္က လူရုပ္ sculpture ၾကီးကို အရသာခံ ေငးၾကည့္ေနမိတယ္…။ အရုပ္တစ္ရုပ္ကလည္း ေနရာတစ္ခုရဲ့ တန္ဖိုးကို အေတာ္ေျပာင္းလဲေစနိုင္ပါလားေနာ္လို့ တဆက္တည္းေတြးလိုက္မိတယ္…။

တစ္ခါ… ျငိမ္သက္တဲ့ အေရာင္ေတြၾကားထဲမွာ ဘာလို့မ်ား… စူးရွပူေလာင္ေနတဲ့ အနီေရာင္ လိုက္ကာကို တပ္ဆင္ထားတာလဲလို့ Mies ကိုေမးခ်င္တယ္…။



အျပင္ဘက္က ေက်ာက္ခဲေလးေတြ ျမင္ေနရတဲ့ ေရကန္ေလးေဘးမွာ ခဏထိုင္ျပီး ျပန္လာခဲ့တယ္…။

ျပန္ေရာက္ျပီ..ကြန္ျပဴတာေရွ့ကို…။ မိုက္တယ္ေနာ္…ပိုက္ပိုက္မကုန္ဘဲ ခရီးထြက္လို့ရတဲ့ ကမာၻ့ရြာၾကီးကို ေက်းဇူးတင္တယ္…။

ေခါင္မိုးနိမ့္နိမ့္ေလးနဲ့ ခန့္ညားေအးေဆးျငိမ္သက္တဲ့ အလွကိုေဖာ္က်ဴးလို့ ေခတ္မီ တည္ေဆာက္ေရး ပစၥည္းေတြအကူအညီနဲ့ အမိုး..အကာ…ၾကမ္း…တိုင္ တို့ကို ကြဲကြဲျပားျပား…ရိုးရိုးရွင္းရွင္း … ဒီဇိုင္းလုပ္ျပသြားတဲ့ ဒီအေဆာက္အဦေလးဟာ 1959 မွာ အဲဒီေနရာမွာပဲ ျပန္ျပီးတည္ေဆာက္ထားရေလာက္တဲ့ အထိ ေအာင္ျမင္သြားခဲ့တယ္…။

ျပပြဲျပီးရင္ ဖ်က္လိုက္မယ့္ ယာယီျပခန္းေလးကို အင္မတန္တန္ဖိုးၾကီးတဲ့ steel, glass, marble, travertine ေတြနဲ့ အခိုင္အမာ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ဗိသုကာရဲ့ စိတ္ကုူးနဲ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ သူ့ရဲ့ကံၾကမၼာကို အားက်မိတယ္…။

ေလးမတို့လို ဖြ့ံျဖိဳးဆဲနိုင္ငံမွာ ယာယီျပခန္းတစ္ခုအတြက္ ဒီေလာက္အကုန္အက်ခံေပးမယ့္သူရိွပါ့မလား လို့ေတြးေနတဲ့ အာရံုထဲကို “ ေပါ…ေခ်ာင္…ေကာင္း” ေလးဆြဲေပးပါဗ်ာ/ ရွင္ ဆိုတဲ့ အသံေတြက လာလာေနွာက္ယွက္ေနျပန္တယ္…။