Online ေပၚက ေဒၚေလး

တစ္ေန့က ေဒၚေလး ဖုန္းဆက္တယ္…။

ေလးမေရ …ညည္းညီမကိုၾကည့္ဆံုးမဦး…။

ဘာလို့လဲ …

ကြန္ျပဴတာ ေက်ာင္းသူမို့လို့ လိုအပ္တယ္ဆိုလို့ သူ ့အေဖရံုးခန္းကေန ခြဲေပးထားတာ…။

ရွန္…

အင္တာနက္ေလ…အင္တာနက္

ေအာ္…

အဲဒါတစ္ခ်ိန္လံုး သံုးေနတယ္…အဲဒီေရွ့က မထဘူး…။ျပီးေတာ့ အင္တာနက္ဆိုတာၾကီးက နင့္ဦးေလး ေျပာပံုအရဆို ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ဖို့ေကာင္းတာပဲ … ။ အဲဒါနင့္ဦးေလးက နင္က ဘေလာဂ့္ေတြဘာေတြ ေရးတယ္ဆိုေတာ့ အင္တာနက္ကို ေတာ္ေတာ္ကၽြမ္းက်င္မွာ…တဲ့…။ နင့္ညီမကို ပညာရပ္ဆိုင္ရာက လြဲျပီး တျခားဆိုဒ္ေတြ ၾကည့္လို့မရေအာင္ အိမ္က ကြန္ျပဴတာမွာ လာပိတ္ေပးထားပါတဲ့…။

အဲဒါမွ ဒြတ္ခနဲ့ ေလးမ ေတြ့တာပဲ…။ ေလးမက ဘယ္သိပါ့မလဲ…။ ကိုယ္ကခ်ည္း အပိတ္ခံေနရတာဆိုေတာ့ ကိုယ္က ဘယ္ပိတ္တတ္ပါ့မလဲ …။ သိရင္ေျပာသြားၾကဦးေနာ္…။

ျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းရွာတဲ့ဆိုဒ္ေတြလည္း ပိတ္ေပးသြားတဲ့…။

ေအာ္..ေဒၚေလးရယ္…အဲဒီဆိုဒ္ေတြက အမ်ားၾကီးဟာကို … ေလးမ အကုန္ ဘယ္သိပါ့မလဲဲ… ျပီးေတာ့ အဲဒီဆိုဒ္ေတြက သိပ္အႏၱရာယ္မရိွပါဘူး…။ ေလးမေတာင္ account လုပ္ဖူးေသးတယ္…။

အိုေအ… ရႈပ္ရႈပ္ယွက္ယွက္ေတြပါ … တေလာကပဲ ငါမိတ္ေဆြရဲ့ သမီး အင္တာနက္ေပၚမွာ ရည္းစားရျပီး လိုက္ေျပးသြားတာ အဲဒီအေကာင္က အိမ္ေထာင္နဲ ့ျဖစ္ေနပါေရာလား…. ။ အရြယ္ေကာင္း …အတက္ေကာင္းမွာ သူမ်ား မယားငယ္ျဖစ္ရတာ မိဘေတြဆို ရင္က်ိဳးေရာ…။

စိတ္မပူပါနဲ့ … ေဒၚေလးရယ္… ညီမေလးလည္း ပညာတတ္တစ္ေယာက္ပဲ … စဥ္းစားဆင္ျခင္တတ္ပါတယ္…။

အဲဒီပညာတတ္မို့လို့ပဲ စိတ္ပူရတာေလ… က်ဴပ္တို့ငယ္ငယ္တုန္းက ဒီပညာေတြ မတတ္ေတာ့ မိဘေတြ ဘာမွပူစရာမလိုဘူး….။ နယ္ကေနလာ…. အေဆာင္မွာထားခဲ့…ျပီးတာပဲ ….။ ငါ့အေမဆို ေလးတန္းေအာင္ …. ပိုေတာင္ ေဘးကင္းေသး…။ အခုသူတို့က ပညာေတြတတ္…ဥာဏ္ေတြပြင့္ျပီး … ဇယားေတြကို ရႈပ္ေနတာပဲ….။

စိတ္ထဲက “ ပညာတတ္ေတာ့ ဥာဏ္ေတြေကာင္း…၊ သူမက ေျပာင္းပါသည္…၊ ေပ်ာ္တတ္ေသာ ကာလသားၾကီးေတြ ၾကိဳက္ၾကသည္” ဆိုတဲ့ ေဆာင္းဦးလိႈင္သီခ်င္းေလးေတာင္ ဆိုလိုက္မိေသး…။

ဟုတ္ကဲ့..ဟုတ္ကဲ့.. ေလးမ ၾကည့္လုပ္လိုက္ပါမယ္…။ ဒါပဲေနာ္…ေဒၚေလး…။ ။



မွတ္ခ်က္။ ။ “Online ေပၚက ညီမေလး…” ကို စိတ္ပါေသာေန့ ဆက္ေရးပါမည္…။ ဘယ္လိုမွေတာ့မထင္နဲ့ …။ ခုေခတ္…ခုတေလာ မိဘေတြရဲ့ ေသာက ကိုခ်ျပတာပါရွင္…။

Ps . ငမွ်ားခ်ိတ္ ေျပာတဲ့…. အရည္မရအဖတ္မရ ကေခ်ာ္ကခၽြတ္စာေရးတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါအျဖစ္က လြတ္လိုလြတ္ျငား အက်ိဳးျပဳ ပညာေပးစာ ေရးၾကည့္တာ …။ :)