ေရထဲက ... ျမိဳ ့

ေရေပၚျမိဳ ့ေလးတစ္ျမိဳ ့ကိုေရာက္ခဲ့ပါသည္ ....( ဒူဘိုင္း မဟုတ္ပါ)…။

ေလွကေလးမ်ားျဖင့္သြားရပါသည္ ( ဗင္းနစ္ မဟုတ္ပါ )…။

ျမန္မာျပည္ အေရွ့ဖ်ားက အင္းေလး ျဖစ္ပါသည္ …။





သူတို့… ဒီလိုပဲ သြားၾက လာၾက တယ္…။


အဲဒီမွာ ဒို့ တိုင္းရင္းသားေတြ ဒီလို ေနၾကတယ္…။ ေရေပၚမွာ အိမ္ကေလးေတြ ေဆာက္မယ္…. ေရေပၚမွာ အိမ္ကေလးေတြ ေဆာက္မယ္….။



ေတာင္တန္းၾကီးေတြ ပတ္လည္ရံထားတဲ့ ေရျပင္ထက္မွာ တစ္ေယာက္ထဲ ေလွေလွာ္ေနတဲ့ ေလွရွင္မွာ ေသာကမရိွဘူးလို့ ဘယ္သူေျပာနိုင္မလဲ … ။

အားမငယ္ပါဘူးလို့ ဘယ္သူ အာမ ခံမလဲ … ။

ေလွဦးထိပ္မွာ ၾကင္နာသူေလး ပါလာခဲ့ရင္ သူဒီေလာက္ အားငယ္မယ္ မထင္ပါ လို့ အင္းေလးမွာ ရြာတဲ့မိုးမွာေတာ့ သီခ်င္းေရးဆရာက ေရးထားတာပဲေလ…။





အနာဂတ္နိုင္ငံေတာ္ကို ထုဆစ္မယ့္ လက္ေတြကို ပ်ိဳးေထာင္တဲ့ေနရာ … ။



ပိုက္ပိုက္ေတြ ရွွာေပးေနတဲ့ ေနရာေလးေတြ … ။ ရိုးရာနဲ ့ တိုးလာတဲ့ ၀င္ေငြေလးေတြ…။

ခရီးတစ္ေထာက္နား… ထမင္းလည္းစားလို့ရတဲ့ ... ဘိုတဲေလး…။



“.....ဘဲအုပ္က တစ္ရာနွစ္ရာ .... မေဗဒါက ... တစ္ပင္တည္း” ဆိုတဲ့ မေဗဒါ ကို လည္း အေဖာ္အေပါင္းေတြနဲ ့ တေပ်ာ္ၾကီးေတြ ့ခဲ့ရလို့ “ …ဘယ္လိုလဲ မေဗဒါ ..” လို့ ေမးဆတ္ျပ တဲ့အခါ .“….ပန္းပန္လ်က္ပါ…” တဲ့….။ ။